راز‌های نامکشوف در پی نابودی ناگهانی کاوشگر کاسینی+ تصاویر
کارشناسان و متخصصان که سال‌ها اطلاعات و تصاویر ارسالی کاسینی را دریافت، فرمان‌های حرکتی و جهت شیرجه‌ها را برای او مشخص کرده اند در زمان پایان یافتن ماموریت او دستخوش احساسات شدند.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پس از برگزاری جلسه‌های فراوان، سرانجام دانشمندان ناسا تصمیم گرفتند کاوشگر سه میلیارد دلاری کاسینی را نابود کنند. محاسبه‌های مورد نظر انجام شد تا کاوشگر وارد اتمسفر سیاره زحل شده و در منطقه‌ای تخمینی سقوط کند.
کارشناسان تا آخرین لحظات سیگنال‌ها و اطلاعات دریافتی از کاسینی را دریافت و جمع آوری کردند و با قطع ارسال اطلاعات نابودی کاسینی قطعی شد.
هدف ناسا از نابودی کاوشگر، جلوگیری از سرگردان شدن آن در فضا پس از اتمام سوخت هسته ای، آلوده نشدن سیاره زحل با فلز‌ها و باکتری‌های احتمالی موجود در کاسینی و نیز پیشگیری از برخورد این کاوشگر با 2 قمر سیاره زحل، تیتان و انسلادوس بوده است.
براساس محاسبه‌ها فضاپیما با سرعت ۷۷ هزار مایل به جو سیاره زحل وارد و سپس نابود شده است.
در لحظه‌های برخورد با جو سیاره زحل، دمای کاوشگر به میزان زیادی افزایش یافته است، مخزن سوخت آن منفجر شده، آنتن و فرستنده آن شکسته و سرانجام بر اثر اصطکاک با اتمسفر زحل از بین رفته است.
کارشناسان و متخصصان که سال‌ها اطلاعات و تصاویر ارسالی کاسینی را دریافت، فرمان‌های حرکتی و جهت شیرجه‌ها را برای او مشخص کرده اند در زمان پایان یافتن ماموریت او دستخوش احساسات شدند.
آنها اکنون با استفاده از حجم بالایی از اطلاعات که کاسینی ارسال کرده است باید به بررسی، آنالیز داده‌ها و جمع بندی آنها بپردازند که سال‌ها به طول می‌انجامد.
این فضاپیما در سال ۱۹۹۷ میلادی به فضا پرتاپ شده و پس از ۱۳ سال سفر به اطراف مدار سیاره زحل رسیده و در هفت سال پایانی فعالیت خود به جمع آوری اطلاعات از زحل، حلقه‌های اطراف سیاره و نیز قمرهای آن پرداخته است.
مهم ترین دستاورد کاسینی یافت نشانه‌هایی از امکان وجود حیات در قمرهای سیاره زحل بود که دانشمندان از بیان توضیحات بیشتر در خصوص آن خودداری و اعلام کرده اند به تحقیق و پژوهش‌های بی شمار در این زمینه نیاز است.
در مراسم خداحافظی با کاوشگر کاسینی بیش از یک هزار و 500 نفر از اعضای پیشین و کنونی تیم سازنده و هدایت کننده کاسینی حضور داشتند.
کارشناسان در آخرین لحظات پیش از برخورد کاسینی با جو زحل در نظر داشتند از تلسکوپ‌های زمینی برای رصد صحنه تصادم و نابودی استفاده کنند، اما با توجه به فاصله یک میلیارد کیلومتری کاسینی از زمین تصاویر واضحی به دست نیامد.
در آخرین تصاویر ارسالی از کاسینی به زمین که با دوربین نور مادون قرمز گرفته شده، کاوشگر در فاصله یک و یک میلیون کیلومتری از سیاره قرار داشته و در نیمکره شمالی آن سقوط کرده است.
در طول سال‌های ماموریت کاسینی دوازه بار به داخل شکاف بین حلقه‌های زحل وارد شده و اطلاعات ارزشمندی را به زمین ارسال کرده است.
کارشناسان امیدوار هستند در شکاف یخ‌های موجود در اقیانوس منجمد واقع در قمر انسلادوس گونه‌هایی از حیات در سطح تک سلولی وجود داشته باشد و این نشان دهنده وجود زندگی و حیات فرازمینی در جهان است.
انتهای پیام/
