رویایی که بر باد رفت/ دشمنان داخلی و طلسمی که پابرجا ماند

تیم ملی فوتبال جوانان ایران با وجود پتانسیل فراوان، به دلیل مشکلات آماده سازی از صعود به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی بازماند.

رویایی که بر باد رفت/ دشمنان داخلی و  طلسمی که پاربرجا ماندبه گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ تیم ملی فوتبال جوانان ایران که با برتری مقابل کاستاریکا شروع مقتدرانه ای در رقابت های جام جهانی داشت، با 2 شکست مقابل زامبیا و پرتغال خیلی زود از دور این رقابت ها کنار رفت تا امیرحسین پیروانی و شاگردانش هم مانند 2 تیم ملی جوانان کشورمان که در سال های 1977 و 2001 از صعود به مراحل حذفی جام جهانی بازمانده بودند، در این راه ناکام بمانند.
 
برای ناکامی تیم ملی جوانان در رقابت های جام جهانی کره جنوبی دلایل مختلفی را می توان ذکر کرد اما شاید در یک کلام باید دلیل این امر را در این نکته جست و جو کرد، که ایران برای حضور در رقابتی به بزرگی جام جهانی جوانان آمادگی نداشت. و این آمادگی شامل مسائل روحی و فنی مختلفی می شود.
 
برخلاف تیم های هم گروه ایران در این رقابت ها، اردوهای آماده سازی شاگردان امیرحسین پیروانی به 2 اردو در کره جنوبی، آلمان و چند مینی کمپ در تهران محدود شد. جالب اینجاست که اردوی کره و برگزاری دیدار دوستانه با انگلیس، نیجریه و تیم میزبان تنها یک هفته پس از رقابت های قهرمانی آسیا برگزار شد که طبیعتا با توجه به فشار حاکم روی جوانان کشورمان در مسابقات بحرین برای کسب جواز حضور در جام جهانی، کارایی چندانی نداشت. تیم ملی از 26 اسفند سال گذشته هم برای برپایی اردو به  آلمان رفت و در این اردو 10 روزه با تیم های باشگاهی این کشور در رده سنی جوانان بازی کرد که ناگفته پیداست چنین حریفانی با تیم های شرکت کننده در جام جهانی 2017 قابل مقایسه نیستند. در این میان 2 دیدار دوستانه مقابل سنگال تنها بازی های دوستانه مناسب یوزپلنگ های آسیا بود.
 
از طرفی با توجه به اینکه بیشتر بازیکنان تیم ایران در رقابت های لیگ برتر فوتبال کشورمان به میدان می رفتند، اعضای کادرفنی تیم ملی تنها 10 روز پیش از شروع جام جهانی فرصت داشتند تا آن ها را برای هماهنگی و آماده سازی حضور در این رقابت مهم به خدمت گیرند.  البته در این میان نمی توان از ضعف فدراسیون فوتبال برای ملزم کردن باشگاه ها نسبت به اینکه بازیکنان جوانشان را اختیار تیم ملی جوانان قرار دهند، بی تفاوت عبور کرد.  جالب اینجاست تکلیف همراهی امید نورافکن به عنوان کاپیتان تیم ملی جوانان با این تیم تنها سه روز پیش از اعزام به کره جنوبی مشخص شد.
 
امیرحسین پیروانی به عنوان یک مربی با دانش ایرانی پس از 16 سال موفق شد تیم جوانان را به رقابت های جام جهانی برساند اما وی ثابت کرد که به هیچ وجه تجربه لازم برای سرمربی گری در چنین تورنمنتی را ندارد. تیم ایران در بازی با زامبیا و پرتغال با وجود پیش افتادن از حریفان در نیمه نخست، در نیمه مربیان قافیه را به حریفان واگذار کرد و در حالی که می توانست با یک تساوی از این 2 بازی صعودی تاریخی به مرحله یک هشتم نهایی را تجربه کند اما با شکست برابر زامبیا و پرتغال، وداعی تلخ با جام جهانی داشت. گویا مسئولان فدراسیون فوتبال عادت دارند تا با سپردن نیمکت سرمربی گری تیم های پایه به مربیان کم و یا حتی بی تجربه، نسل سوزی کرده و تیم های پرامید فوتبالمان را با سرنوشتی تلخ مواجه سازند.  
 
اکبر محمدی، علی دوستی مهر و محمد خاکپور به عنوان مربیانی با دانش و توانمند، پس از ناکامی با تیم های ملی پایه فوتبال ایران دیگر نتوانستند به عنوان یک سرمربی صاحب سبک خود را مطرح کنند.
 
نکته تاسف آور اینجاست که اگر از کنار نام ویتنام که هیچ اعتباری در فوتبال قاره کهن ندارد، بگذریم صعود کره جنوبی، ‍ژاپن و عربستان به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی می تواند مانند پتکی بر سر فوتبال ملی ایران باشد چراکه بدون شک نتیجه گیری رقبای آسیایی در این رویداد معتبر، در کنار حذف تیم کشورمان برای فوتبالدوستان ناخوشایند است. به هر حال ناکامی جام جهانی جوانان ثابت کرد پتانسیل، به تنهایی نمی تواند تضمین کننده موفقیت یک تیم باشد و برای رسیدن به هدف باید تلاش و برنامه ریزی داشت.
 
انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار