جدا بودن اتاق خواب كودكان؛ درست یا غلط؟!
در هر مرحله از زندگی کودک، والدین با چالش‌هایی رو‌به‌رو هستند که هر كدام آن را به شيوه خود حل می كنند؛ از شیر گرفتن تا جدا خواباندن کودک، برای بسیاری از والدین یک مشکل بزرگ تلقی می شود.
ماندانا رکنی مشاور کودک و نوجوان در گفت و گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص بهترین زمان جدایی اتاق خواب کودک از والدین گفت: جدایی اتاق خواب کودکان تا قبل از یک سالگی و به خصوص 6 ماهگی به هیچ وجه توصیه نمی شود، زیرا کودک در این سنین بسیار آسیب پذیر و به تغذیه در شبانه روز نیازمند است.
وی با بیان اینکه بودن نوزاد در کنار والدینش سبب می شود که احساس امنیت در کودک شکل بگیرد، اظهار داشت: تا قبل از 6 ماهگی امکان ابتلا به سندروم مرگ ناگهانی نوزاد در بین ساعات 22 تا 10 صبح وجود دارد، در این عارضه کودک در خواب دچار مشکل تنفسی می شود که این موضوع مرگ نوزاد را به همراه دارد، البته احتمال ابتلا به سندروم مرگ نهایی نوزاد حدود یک در هر 2 هزار مورد است.
این مشاور کودک و نوجوان افزود: کودکان باید در سنین زیر یک سالگی کنار والدینشان بخوابند، به دلیل اینکه مادران بسیار حساس و حتی در خواب هوشیار هستند بنابراین اگر مشکلی برای نوزادان پیش بیاید، سریع به کمک آنها می شتابند.
این مشاور کودک و نوجوان افزود: همچنین در دو سال اول زندگی کودک، اعتماد شکل می گیرد و مادر باید همیشه آماده باشد و نسبت به گریه و بی تابی وی توجه و واکنش نشان دهد تا کودک احساس امنیت و اعتماد پیدا کند.
رکنی با اشاره به جداسازی اتاق خواب کودک در بین یک تا 2 سالگی عنوان کرد: در این سنین والدین باید با پذیرش این مسئله از سوی کودک اتاق خود را از وی جدا کنند در غیر این صورت تخت کودک باید مستقل از تخت والدینش باشد.
وی افزود: پس از 2 سالگی خودمختاری در کودک شکل می گیرد و جداسازی اتاق خواب کودک از والدینش ضروری است زیرا با این کار کودک مفهوم حریم خصوصی، فضای شخصی و خودباوری را می آموزد. همچنین از آن جایی که کودک پس از 2 سالگی می تواند به راحتی راه برود و صحبت کند اگر نیازی داشته باشد می تواند آن را برای والدینش بازگو کند.
انتهای پیام/
