جای قالب‌های جدید در ادبیات دفاع مقدس خالی است

به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ «جواد كامور بخشایش» در حاشیه‌ كارگاه تخصصی روایت‌پژوهی با تاكید بر اصول مصاحبه در حوزه هنری ایلام  اظهار كرد: برگزاری این دوره كلاس‌ها و كارگاه‌ها در استان‌ها در فرایند بهتر شدن آثار دفاع مقدس تاثیر دارد و تاثیرات آن در استان‌هایی كه برگزار شده، كاملا مشهود است و در ارتقاء سطح علمی، كمی و كیفی در آثار استان‌ها نقش داشته است.
 
وی با بیان اینكه ادبیات دفاع مقدس در استان‌ها نیازمند برنامه‌ریزی‌های جدی‌تری است، تصریح كرد: باید بر اساس زمان‌بندی‌های مشخص در هر دوره و برهه‌ای از اساتید متخصص استفاده شود تا پتانسیل‌های نهفته و شكوفا نشده خود را نشان دهند و از استعدادهای استان‌ها برای معرفی شهدا و رزمندگان استفاده كرد.
 
مولف كتاب «زندان موصل» ادامه داد: در این دوره‌ها اساتید با علاقه‌مندان این حوزه آشنا می‌شوند و این تعامل‌ها موجب می‌شود افراد دیگری هم به گردآورندگان مجموعه‌های دفاع مقدسی اضافه شوند و تلاش خود را درباره‌ این مقطع از تاریخ ایران به كار گیرند.
 
گردآورنده مجموعه‌ی «شیخ شریف» تاكید كرد: ما هنوز خیلی جا برای كاركردن داریم و مخصوصا در ایلام این موضوع كاملا مشهود است و نویسندگان زیادی نیاز داریم تا به این موضوع بپردازند و علاوه بر معرفی شخصیت‌ها مفاهیم دفاع مقدس را تزریق كنند.
 
كامور بخشایش درباره ضرورت راه‌اندازی رشته‌‌های ادبیات پایداری و تاریخ شفاهی در دانشگاه‌ها،  مخصوصا در مقطع تحصیلات تكمیلی گفت: ما یك سری رشته‌های تعریف شده‌ی از قبل داریم كه بین خودشان خلاءهای زیادی دارند. این خلاء رشته‌ای باید با ایجاد رشته‌های میان‌رشته‌ای پر شود و یكی از ضرورت‌های امروز جامعه‌ ما پرداختن به رشته‌های ادبیات پایداری و تاریخ شفاهی است كه متاسفانه با وجود وفور پژوهشگران و آثار ارزشمند در مقطع تحصیلات تكمیلی رشته‌ای با عنوان ادبیات پایداری نداریم و متاسفانه هنوز رشته تاریخ شفاهی به عنوان یك رشته‌ مستقل تلقی نمی‌شود. 

این نویسنده و پژوهشگر تاكید كرد:  بازنگری رشته‌ها باید بر اساس شرایط روز تعریف شود و در این حوزه انتظار می‌رود تاریخ شفاهی و ادبیات پایداری هم به جایگاه واقعی خود در مجامع دانشگاهی برسد.
 
گردآورنده  «آیینه‌ جویبار» ایراد بزرگ در این زمینه را عدم تعامل نهادها و موسسات پژوهشی با دانشگاه‌ها دانست و گفت:  هرچه این تعامل بیشتر باشد آثار جدیدتر و علمی‌تر منتشر می‌شود اما متاسفانه جامعه دانشگاهی همكاری خوبی با این بخش‌ها ندارند و حتی چیزی به اسم ادبیات پایداری و تاریخ شفاهی را در دوره معاصر نمی‌پذیرند.
 
كامور بخشایش ادامه داد: وقتی تعامل بین ادبیات و دفاع مقدس ایجاد شد قالب جدیدی به نام زندگی‌نامه داستانی متولد شد و «زندگی‌نامه داستانی» پیوند بین خاطره و داستان است كه هم تخیل و هم وجوه مربوط به مستندسازی تاریخی را در خود دارد تا شخصیت مورد نظر معرفی شود.
 
وی گفت: هم‌اكنون جای قالب‌های جدید در ادبیات دفاع مقدس خالی است و باید بازتعریف جدیدی از قالب‌ها و فرم‌ها داشته باشیم تا مواد خام موجود را در داخل قالب‌ها بریزیم.
 
این پژوهشگر و نویسنده در پایان تاكید كرد:  داستان و رمان دفاع مقدس همچنان در مراحل پویایی كامل نیست و متاسفانه ضعف‌های جدی داریم و به قول مقام معظم رهبری «هنوز نتوانسته‌ایم «جنگ و صلح» درستی را برای ادبیات دفاع مقدس تعریف كنیم»، اما با فعالیت‌هایی كه در مجموع انجام می‌گیرد می‌توان گفت گام‌های مثبتی برای رسیدن به قله‌ مدنظر برداشته شده است.


انتهای پیام/