پيدا و پنهان «کشف‌حجاب مجازی»
يکی از چالش‌های اصلی ترويج کشف‌حجاب يا بدپوششی در فضاي مجازی، احتمال نشت اين رفتار از اين فضا به دنياي حقيقی است؛ چنانچه برخي افراد مي‌توانند با الگوگرفتن از تصاويری که در اين فضا مشاهده مي‌کنند قبح گناه بدحجابی را شکسته و با آن وضعيت وارد جامعه شوند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از مهم‌ترين تصورات انسان‌ها درباره عصر اطلاعات، اين بوده است که به‌دليل مجازی بودن بسياري از ارتباطات، ديگر خطرها و آسيب‌هايي احتمالي در جريان تماس مستقيم با ديگران، افراد را در اين فضاي جديد تهديد نمي‌کند. فضاي مجازي نيز از آن دسته موقعيت‌هايي است که عامه مردم تصور مي‌کنند که ممکن است به‌دليل عدم ارتباط مستقيم افراد، خطرات زيادي را براي افراد ايجاد نکند. گويا در اين رابطه برخي تصورات غلط نيز پيرامون رعايت حجاب وجود دارد که در اين گزارش نظرات کارشناسان و جزئيات بيشتري را در اين مورد خواهيد خواند.
هنجارشکنی در فضای سايبر
فضاي مجازی معمولا به انسان‌ها چنان احساس امنيتي را مي‌دهد که بتوانند بدون هيچ واهمه‌اي، وارد هر حوزه‌اي بشوند و بسياري از مطالبي را که شايد در فضاي عادي از انتشار آن واهمه دارند، منتشر کنند. اين مسئله اين روز‌ها بيش از هر چيز در ميان حساب‌هاي کاربري برخي دختران و بانواني که برخي در خارج از فضاي مجازي پوشش بهتري دارند، ديده مي‌شود.
"جعفر بولهري" روان‌شناس، در اين زمينه معتقد است که چون افراد به‌طور مستقيم يکديگر را در فضاي مجازي نمي‌بينند، لذا اين ذهنيت که مي‌توان در فضاي غيرحضوري آزادتر عمل کرد، به سراغ‌شان مي‌آيد. اين استاد دانشگاه مي‌افزايد: شايد اگر افراد اين تصور را بکنند که فضاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي از هر پديده واقعي و جدي در عصر امروز جدي‌تر هستند، به هر کاري دست نزنند.
بدپوششي مجازي از نگاه شرع و حقوق
يکي از تصورات غلط کشف‌حجاب‌کنندگان در فضاي مجازي اين است که مانند مشاهده فيلم و سريال‌هاي خارجي، ديده شدن چهره آن‌ها با حجاب اندک موجب تحقق گناهي در حد گناه کشف‌حجاب در انظار عمومي و خيابان نشده است؛ چراکه از دسترس مستقيم نامحرمان دور هستند!
حجت‌الاسلام" محمد انصاري" کارشناس مذهبي، در اين رابطه پاسخ مي‌دهد: حکم ظاهرشدن در برابر نامحرمان بدون حجاب اسلامي، چه ازطريق فيلم و عکس و چه ازطريق فضاي اينترنتي و شبکه‌اي، هيچ تفاوتي با ظاهرشدن در فضاي خارج از منزل، بدون حجاب مناسب ندارد و در هر حالتي حرام و معصيت است.
وي در توضيح علت اين حکم فقهي مي‌گويد: همان‌طور که جلب‌توجه و تحريک و به‌گناه‌افتادن هم ازطريق برخورد رو در رو ممکن است و هم ازطريق مشاهده مجازي، درنتيجه حکم شرعي اين دو شکل از حضور يا کشف‌حجاب، تفاوتي با هم ندارند.
توهم‌زايي فضاي مجازي
يکي از مسائلي که در زمينه شبکه‌هاي اجتماعي مطرح است، توهم‌زايي شخصيتي افراد به‌مدد حضور درازمدت در اين شبکه‌ها است. اين ويژگي که مهم‌ترين اثر آن تمايل به خودنمايي است، مورد توجه "سيدحسين علوي" استاد دانشگاه قرار گرفته است.
اين کارشناس فلسفه مي‌گويد: مجازي بودن فضاي شبکه‌هاي اجتماعي، خودبه‌خود براي بسياري از کاربران توهم‌زا است؛ چرا که تصور مي‌کنند ازطريق حضور در اين شبکه‌ها، توانسته‌اند هويت حقيقي و عيني خود را پنهان کرده و طوري ديگر نشان دهند. ازسوي ديگر آنچه را منويات شخصي افراد است و گاه به‌دليل شرم و خجالت توان آن را ندارند که آن مسائل را در فضاهاي عمومي و در خيابان نشان دهند، در فضاهاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي خالي مي‌کنند.
دکتر علوي در ادامه مي‌افزايد: در اين بين متوليان امر، اعم از کساني‌که بايد مشاوره و هدايت‌کنند يا کساني‌که موظف به برخورد هستند، بايد بدانند که فضاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي يک مولود وارداتي است که بدون درنظرگرفتن مقتضيات آن، وارد کشور شده است. عوارض اين امر يعني درنظرنگرفتن مقتضيات و ملزومات گسترش اين شبکه‌ها، موجب شده تا برخي آسيب‌هاي اجتماعي تشديد شود و هويت ديني و اجتماعي و رفتار سالم در بخشي از جامعه مورد تهديد واقع شود.
وي در پاسخ به سؤالي در رابطه با محتواي اين ملزومات و پيش‌نيازها، مي‌گويد: تا پيش از اين اينترنت در اختيار نخبگان جامعه بود؛ برخي از نخبگان نظرات بهتري داشته و برخي نظرات بدتري دارند، اما شبکه‌هاي اجتماعي با آزادکردن امکان اظهار وجود براي همگان، موجب شده تا بخشي از افراد جامعه در حوزه‌هايي خودنمايي و اظهارنظر کنند که از آن آگاهي ندارند.
آيا خلأ قانوني وجود دارد؟
برخي افراد که بدون پوشش مناسب در شبکه‌هاي اجتماعي و مجازي خودنمايي مي‌کنند، اين خيال را در سر مي‌پرورانند که در زمينه فضاي مجازي قانوني دقيق وجود ندارد و اين امر به آن‌ها احساس آزادي بيش از حد مي‌دهد. در اين زمينه حميد قائم‌مقامي وکيل دادگستري نيز بحث حقوقي متفاوتي دارد.
وي با اشاره به مسئله حقوقي انتشار دادن عکس بانوان در فضاي مجازي، مي‌گويد: در قانون شرايطي براي پيگرد قانوني افرادي که عکس‌هاي زننده‌اي از خود منتشر مي‌کنند، وجود دارد.
وي با اشاره به سؤال يکي از موکلين خود در يکي از پرونده‌هايش، مي‌افزايد: مردي به بنده مراجعه کرد و پرسيد که آيا مي‌تواند ازنظر حقوقي عليه همسر خود که عکس‌هاي بدون حجاب خود را روي حساب کاربري يکي از شبکه‌هاي اجتماعي قرار داده، اقدامي کند؟ پاسخ بنده مثبت بود و عرض کردم که شما مي‌توانيد به دادگاه مراجعه کرده و به‌دليل عدم تمکين عام با ارائه ادله و سند، دادخواست خود را به طرفيت ايشان تنظيم کرده که در اين صورت ديگر نفقه به ايشان تعلق نخواهد گرفت.
ازطرف ديگر سيدحسين علوي نيز در اين زمينه مي‌گويد: ما با استناد به نظرات فقها و مقررات موضوعه، در اين زمينه قانون داريم و در اين حوزه نيروهاي ذيربط به‌راحتي مي‌توانند اقدامات قانوني انجام دهند؛ اما اگر در اين حوزه شدت‌عمل وجود ندارد، بيشتر به‌خاطر اولويت کنش فرهنگي در ميان بيشتر دستگاه‌ها و سازمان‌هاي کشور است.
سرريز از فضاي مجازي به فضاي حقيقي
يکي از چالش‌هاي اصلي ترويج کشف‌حجاب يا بدپوششي در فضاي مجازي، احتمال نشت اين رفتار از اين فضا به دنياي حقيقي است؛ چنانچه برخي افراد مي‌توانند با الگوگرفتن از تصاويري که در اين فضا مشاهده مي‌کنند، به‌مرور با تقليد از آنچه ديده‌اند، قبح گناه بدحجابي را شکسته و با آن وضعيت وارد جامعه شوند.
در اين راستا نماينده ولي‌فقيه در استان هرمزگان، گفته است: بي‌حجابي در فضاي مجازي آغاز شده که بايد جلوي آن گرفته شود؛ زيرا در غير اين صورت با زمينه‌سازي اين اقدام ضدفرهنگي و ديني، کشف‌حجاب به فضاي واقعي کشيده مي‌شود و به‌دنبال آن جامعه بشري به‌شدت از بي‌حجابي و زدوده‌شدن اخلاق و روحيه آزادمردي آسيب ديده است. آيت‌الله نعيم‌آبادي در ادامه افزودند: نيروي‌انتظامي و دستگاه قضايي به‌تنهايي قادر به مبارزه با اين هجمه‌ها نيستند و همه دستگاه‌ها، نهادها و آحاد جامعه بايد وارد ميدان شوند.
نقش دلسوزان در فضاي مجازي
در ميان اين بي‌حجابي و بدحجابي‌هاي موجود در فضاي سايبري، مي‌توان نقش مهم افراد محجبه و دغدغه‌مند و فعال در حوزه مجازي را بهتر و بيشتر درک کرد. جواناني که با انتشار عکس، نوشته‌هاي زيبا و معرفي کتاب به ترويج عفاف‌وحجاب مي‌پردازند و ديگران را به رعايت اين امر دعوت مي‌کنند.
علاوه بر اين با بحث در مورد فلسفه اين امور، مي‌توان بيش از پيش با رفتار خود، بحث مهم حجاب‌زباني و عفت در کلام را نيز در فضاي مجازي مورد تأکيد قرار داد.
منبع:پایگاه خبری پلیس ایران
انتهای پیام/
هنجارشکنی در فضای سايبر
فضاي مجازی معمولا به انسان‌ها چنان احساس امنيتي را مي‌دهد که بتوانند بدون هيچ واهمه‌اي، وارد هر حوزه‌اي بشوند و بسياري از مطالبي را که شايد در فضاي عادي از انتشار آن واهمه دارند، منتشر کنند. اين مسئله اين روز‌ها بيش از هر چيز در ميان حساب‌هاي کاربري برخي دختران و بانواني که برخي در خارج از فضاي مجازي پوشش بهتري دارند، ديده مي‌شود.
"جعفر بولهري" روان‌شناس، در اين زمينه معتقد است که چون افراد به‌طور مستقيم يکديگر را در فضاي مجازي نمي‌بينند، لذا اين ذهنيت که مي‌توان در فضاي غيرحضوري آزادتر عمل کرد، به سراغ‌شان مي‌آيد. اين استاد دانشگاه مي‌افزايد: شايد اگر افراد اين تصور را بکنند که فضاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي از هر پديده واقعي و جدي در عصر امروز جدي‌تر هستند، به هر کاري دست نزنند.
بدپوششي مجازي از نگاه شرع و حقوق
يکي از تصورات غلط کشف‌حجاب‌کنندگان در فضاي مجازي اين است که مانند مشاهده فيلم و سريال‌هاي خارجي، ديده شدن چهره آن‌ها با حجاب اندک موجب تحقق گناهي در حد گناه کشف‌حجاب در انظار عمومي و خيابان نشده است؛ چراکه از دسترس مستقيم نامحرمان دور هستند!
حجت‌الاسلام" محمد انصاري" کارشناس مذهبي، در اين رابطه پاسخ مي‌دهد: حکم ظاهرشدن در برابر نامحرمان بدون حجاب اسلامي، چه ازطريق فيلم و عکس و چه ازطريق فضاي اينترنتي و شبکه‌اي، هيچ تفاوتي با ظاهرشدن در فضاي خارج از منزل، بدون حجاب مناسب ندارد و در هر حالتي حرام و معصيت است.
وي در توضيح علت اين حکم فقهي مي‌گويد: همان‌طور که جلب‌توجه و تحريک و به‌گناه‌افتادن هم ازطريق برخورد رو در رو ممکن است و هم ازطريق مشاهده مجازي، درنتيجه حکم شرعي اين دو شکل از حضور يا کشف‌حجاب، تفاوتي با هم ندارند.
توهم‌زايي فضاي مجازي
يکي از مسائلي که در زمينه شبکه‌هاي اجتماعي مطرح است، توهم‌زايي شخصيتي افراد به‌مدد حضور درازمدت در اين شبکه‌ها است. اين ويژگي که مهم‌ترين اثر آن تمايل به خودنمايي است، مورد توجه "سيدحسين علوي" استاد دانشگاه قرار گرفته است.
اين کارشناس فلسفه مي‌گويد: مجازي بودن فضاي شبکه‌هاي اجتماعي، خودبه‌خود براي بسياري از کاربران توهم‌زا است؛ چرا که تصور مي‌کنند ازطريق حضور در اين شبکه‌ها، توانسته‌اند هويت حقيقي و عيني خود را پنهان کرده و طوري ديگر نشان دهند. ازسوي ديگر آنچه را منويات شخصي افراد است و گاه به‌دليل شرم و خجالت توان آن را ندارند که آن مسائل را در فضاهاي عمومي و در خيابان نشان دهند، در فضاهاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي خالي مي‌کنند.
دکتر علوي در ادامه مي‌افزايد: در اين بين متوليان امر، اعم از کساني‌که بايد مشاوره و هدايت‌کنند يا کساني‌که موظف به برخورد هستند، بايد بدانند که فضاي مجازي و شبکه‌هاي اجتماعي يک مولود وارداتي است که بدون درنظرگرفتن مقتضيات آن، وارد کشور شده است. عوارض اين امر يعني درنظرنگرفتن مقتضيات و ملزومات گسترش اين شبکه‌ها، موجب شده تا برخي آسيب‌هاي اجتماعي تشديد شود و هويت ديني و اجتماعي و رفتار سالم در بخشي از جامعه مورد تهديد واقع شود.
وي در پاسخ به سؤالي در رابطه با محتواي اين ملزومات و پيش‌نيازها، مي‌گويد: تا پيش از اين اينترنت در اختيار نخبگان جامعه بود؛ برخي از نخبگان نظرات بهتري داشته و برخي نظرات بدتري دارند، اما شبکه‌هاي اجتماعي با آزادکردن امکان اظهار وجود براي همگان، موجب شده تا بخشي از افراد جامعه در حوزه‌هايي خودنمايي و اظهارنظر کنند که از آن آگاهي ندارند.
آيا خلأ قانوني وجود دارد؟
برخي افراد که بدون پوشش مناسب در شبکه‌هاي اجتماعي و مجازي خودنمايي مي‌کنند، اين خيال را در سر مي‌پرورانند که در زمينه فضاي مجازي قانوني دقيق وجود ندارد و اين امر به آن‌ها احساس آزادي بيش از حد مي‌دهد. در اين زمينه حميد قائم‌مقامي وکيل دادگستري نيز بحث حقوقي متفاوتي دارد.
وي با اشاره به مسئله حقوقي انتشار دادن عکس بانوان در فضاي مجازي، مي‌گويد: در قانون شرايطي براي پيگرد قانوني افرادي که عکس‌هاي زننده‌اي از خود منتشر مي‌کنند، وجود دارد.
وي با اشاره به سؤال يکي از موکلين خود در يکي از پرونده‌هايش، مي‌افزايد: مردي به بنده مراجعه کرد و پرسيد که آيا مي‌تواند ازنظر حقوقي عليه همسر خود که عکس‌هاي بدون حجاب خود را روي حساب کاربري يکي از شبکه‌هاي اجتماعي قرار داده، اقدامي کند؟ پاسخ بنده مثبت بود و عرض کردم که شما مي‌توانيد به دادگاه مراجعه کرده و به‌دليل عدم تمکين عام با ارائه ادله و سند، دادخواست خود را به طرفيت ايشان تنظيم کرده که در اين صورت ديگر نفقه به ايشان تعلق نخواهد گرفت.
ازطرف ديگر سيدحسين علوي نيز در اين زمينه مي‌گويد: ما با استناد به نظرات فقها و مقررات موضوعه، در اين زمينه قانون داريم و در اين حوزه نيروهاي ذيربط به‌راحتي مي‌توانند اقدامات قانوني انجام دهند؛ اما اگر در اين حوزه شدت‌عمل وجود ندارد، بيشتر به‌خاطر اولويت کنش فرهنگي در ميان بيشتر دستگاه‌ها و سازمان‌هاي کشور است.
سرريز از فضاي مجازي به فضاي حقيقي
يکي از چالش‌هاي اصلي ترويج کشف‌حجاب يا بدپوششي در فضاي مجازي، احتمال نشت اين رفتار از اين فضا به دنياي حقيقي است؛ چنانچه برخي افراد مي‌توانند با الگوگرفتن از تصاويري که در اين فضا مشاهده مي‌کنند، به‌مرور با تقليد از آنچه ديده‌اند، قبح گناه بدحجابي را شکسته و با آن وضعيت وارد جامعه شوند.
در اين راستا نماينده ولي‌فقيه در استان هرمزگان، گفته است: بي‌حجابي در فضاي مجازي آغاز شده که بايد جلوي آن گرفته شود؛ زيرا در غير اين صورت با زمينه‌سازي اين اقدام ضدفرهنگي و ديني، کشف‌حجاب به فضاي واقعي کشيده مي‌شود و به‌دنبال آن جامعه بشري به‌شدت از بي‌حجابي و زدوده‌شدن اخلاق و روحيه آزادمردي آسيب ديده است. آيت‌الله نعيم‌آبادي در ادامه افزودند: نيروي‌انتظامي و دستگاه قضايي به‌تنهايي قادر به مبارزه با اين هجمه‌ها نيستند و همه دستگاه‌ها، نهادها و آحاد جامعه بايد وارد ميدان شوند.
نقش دلسوزان در فضاي مجازي
در ميان اين بي‌حجابي و بدحجابي‌هاي موجود در فضاي سايبري، مي‌توان نقش مهم افراد محجبه و دغدغه‌مند و فعال در حوزه مجازي را بهتر و بيشتر درک کرد. جواناني که با انتشار عکس، نوشته‌هاي زيبا و معرفي کتاب به ترويج عفاف‌وحجاب مي‌پردازند و ديگران را به رعايت اين امر دعوت مي‌کنند.
علاوه بر اين با بحث در مورد فلسفه اين امور، مي‌توان بيش از پيش با رفتار خود، بحث مهم حجاب‌زباني و عفت در کلام را نيز در فضاي مجازي مورد تأکيد قرار داد.
منبع:پایگاه خبری پلیس ایران
انتهای پیام/
