مقصدی برای پرنده نگری+ تصاویر

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، این تالاب بین شهرستان بابلسر و محمود آباد قرار دارد و سالانه هزاران پرنده مهاجر در درون آن آرام می گیرند و سرتاسر مسیر این تالاب فصلی توسط محیط زیست بسته و ورود خودرو ممنوع می باشد. در ورودی تالاب کانکسی که شهرداری سرخرود در اختیار محیط زیست قرار داده و محیط بانان که به صورت شبانه روز در این کانکس که حالا خانه اول آن ها می باشد، امنیت قوها و دیگر پرندگان مهاجر این منطقه را برقرار می کنند.

سردی هوا سبب می شد خودم را بیشتر میان پالتویم بپوشانم تا از گزند این سرمای زمستانی در امان بمانم.

به کانکسی که محیط بانان محیط زیست برای نگهبانی از قوها و راهنمایی مردم بودند رسیدیم همراه با همکاران روابط عمومی وارد کانکس شدیم. بعد از احوالپرسی کوتاهی صحبتمان در مورد ورود قوها به این منطقه‌شروع شد. اسماعیلی معاون اداره محیط زیست محمود آباد از اهدای نیم تن ذرت توسط شرکت انتقال گاز منطقه 9کشور خبر داد و گفت :مردم طبیعت دوست استان تاکنون حدود 18 تن ذرت و گندم برای قو ها اهدا کردند که این مقدار در این مدت بین قوها توزیع و اداره کل محیط زیست هم 5 تن گندم ذرت برای قوها تهیه و توزیع کردند.

اسماعیلی می گوید :این سایت قو در دو کیلومتری دامگاه قرار دارد اما جز دو مورد شکار قو توسط شکارچیان در این دو ماه گزارش نشده است و مردم این منطقه و شکارچیان چناچه قو در دام هوایی آن ها گرفتار شود قوها را به این تالاب می آورند و رهاسازی می کنند چرا که می دانند قو مظهر عشق و وفاداری است و زندگی به صور ت جدا برای هر یک از این قوها دشوار می باشد.

وی در ادامه می گوید: امسال با تلاش اداره کل حفاظت محیط زیست دامگاه داران 3 کرس خود را به یک کرس کاهش دادند و این سبب شده است کشتار پرندگان مهاجر نسبتاکاهش یابد.

اسماعیلی با اشاره به توزیع غذا در بین قوها بیان می کند که کارشناسان که که منطقه را نمی شناسند در مورد غذا دهی به قوها نظر می دهند، این درحالی است که امسال با افزایش مهاجرت قو ها به تالاب ها وآب بندان ها استان شاهد شکار قوها توسط شکارچیان غیر مجاز بودیم و برای اینکه امنیت قوها تامین شود بایداز پراکندگی گستردشان جلوگیری کنیم.

اسماعیلی از یکی از خاطراتش می گوید: در یکی از همین روز های سرد زمستانی استادی آلمانی که مهمان یکی از ماندرانی های منطقه بود برای دیدن قوها به سرخرود آمده بود،می گوید: ساعت ها محو تماشای قو بود و با تعجب دسته های چند صدتایی قوها که در آسمان آرام به پرواز درآمده بودند را نگاه می کرد. سر صحبت با دوست مازنی اش را باز کردیم گفتم از او سوال کند که در کشورهای توسعه یافته ای مثل آلمان که در فرهنگشان دوستی با حیات وحش فرهنگ سازی شده آیا چنین صحنه های ار حیات وحش در کشورشان دارند؟

چشمانش که حاکی از تعجب بود گفت: ما برای تنوع زیستی و حیات وحش احترام زیادی قائلیم ولی به این صورت به یک گونه جانوری بها نمی دهیم و از این همه دوستی با قوها تعجب می کرد.

صدای قوها به گوش می رسید،از پنجره کانکس این پرنده سفید راتماشا می کردم و محیط بانانی که در حال راهنمایی علاقمندان حیات وحش که در کنار تالاب به تماشا این همه عظمت خداوند نشسته بودند.

از پنجره سوز سرمای زمستانی به صورتم می خورد، تصمیم گرفتم برای دیدن قوها به کنار تالاب بروم و چند کلامی با محیط بانان صحبت کنم.

محیط بان کمالی فر که در حال راهنمایی یکی از طبیعت دوستان است به سمتش قدم برداشتیم،او با اشاره به اینکه امسال جمعیت قوها نسبت به این ۹ سالی که قو ها به این منطقه می آیند بیشتر شده است می گوید:طبیعت دوستانی که در روز های پنجشنبه و جمعه برای دیدن قوها به این تالاب می آیند حدود چند هزار نفری می شوند به طوری که راه رفتن در این پیاده رو دشوار می شود. قوها در طول روز برای غذا در منطقه پراکنده می شوند و شب هنگام دوباره در این منطقه جمع می شوند و تعداد آن ها به ده هزار بال می رسد. از عشق طبیعت دوستی مردم صحبت به میان می آورد که مردم با خود ذرت، گندم و نان آورده و به قوها می دهند.

ازغروب دل انگیزخورشید‌دراین تالاب می گوید که وقتی صدای اذان از گلدسته ها مسجدروستا به گوش می رسد قوها با سروصدا زیاد سرشان را بالا وپایین می کنند گویی آن ها هم درحال نجوا باخالق خویش هستند.

از توزیع ذرت بین قوها که هر چند روز یک بار شب هنگام از ساعت 7 به همراه محیط بان گلی و بلوط دار حدود 2 تن گندم و ذرت بین قوها در تالاب پخش می کنند. می گوید ده کیسه را داخل قایق قرار می دهیم من و بلوط دار که هر دو از زانو درد رنج می بریم داخل قایق هستیم و محیط بان گلی در داخل این گل ولای و هوا و آب سرد زمستانی قایق را هل می دهد قوها از گرسنگی به سمت ما می آیند و ما تا ساعت 11 شب مشغول غذا دادن به این قوها هستیم. از کمبود نیرو می گوید که باتعداد زیاد طبیعت دوستان باید هم آن ها را راهنمایی کرد و هم از منطقه محفاظت کرد و از طرفی نارضایتی بومیان از تردد خودرو زیاد در محل زندگیشان است که سبب ناراحتی شان شده است.

با ورود پرندگان زیبا به این تالاب کانکس نگهبانی حالا خانه اول این سه محیط بان شده است و بیش از آن که کنار خانواده خود باشند با سپری کردن شب و روز در این کانکس وظیفه حفاظت از قوها را به عهده گرفتند و امنیت را در منطقه فراهم می کنند. کنار تالاب به قدم زدنم ادامه دادم و به پیرزنی که مو هایش از زیر روسریش بیرون زده و بر روی سنگ بزرگی که کنار تالاب نشسته بود و با صدای بلند سروده مهدی حمیدی شیرازی

"شنیدم چو قوی زیبا بمیرد فریبنده زاد و فریبا بمیرد

شب مرگ تنها نشیند که موجی رود گوشه ای دور و تنها بمیرد " را می خواند. می گوید: 7 سالی هست که هر ساله با پسرم از آمل برای دیدن قوها به این تالاب می آیم و از این منظره لذت می برم و آرامشی عجیب به من می دهد.

گوش هایش را به نوای قوها سپرد و صدا زیبا قوها که موسیقی زیبایی در دل طبیعت می نواختند و به صورت جمعی به آواز و پرواز بر روی تالاب درآمدند.

الله قلی نماینده سازمان های مردم نهاد که برای دیدن قوها به این تالاب آمده با دیدنمان به جمع ما می پیوندد و می گوید: قوهای زیادی امسال در این منطقه مهمان ما هستند و برای تامین غذای آن ها بایدهمه سازمان ها کمک کند و خارج از توان سازمان های مردم نهاد استان است. در ادامه از اهدای یک تن ذرت از طرف انجمنشان و یک تن از طرف انجمن یاوران زمین خبرداد.

صحبت با طبیعت دوستان که ازهرقشروسنی بودند لذت زیادی داشت و هر کدام با هیجان سوال می کردند این قوها از کجا آمده اند؟ کی آمده اند و تا کی می مانند؟ چند هزار تا هستند؟ و حتی چنگرها که لابه لای قوها بودند تصور می کردند بچه قو هستند که محیط بانان راهنمایشان کردند و گفتند: چنگر یک نوع از پرنده های مهاجرهستند که در زبان مازندرانی به آن ها پرلا گویند. بعضی از آن ها هم از ورودی تالاب از دستفروش های که بساطشان را پهن کرده بودند ذرت تهیه و برای قوها می ریختند.

امید است این سایت قو باتوجه به شمار زیاد علاقمندان برای تماشا پرواز پرندگان به محلی برای پرنده نگری تبدیل شود تا شکارچیان این منطقه در قالب راهنمایی توریست برای گردشگران فعالیت کنند تا باایجاد درآمد جایگزین برای مردم محلی شاهد کشتار پرنده ها نباشیم.

پرنده نگری تفریح لذت بخشی است که هر قشر و صنفی از مردم جامعه را با خود همراه می سازد و با یک برنامه ریزی از سوی سازمان محیط زیست و گردشگری می توان این تالاب را به مکانی مناسب گردشگری برای علاقمندان حیات وحش تبدیل کرد و بومی های منطقه می توانند صنایع دستی، غذا ها، انواع ترشیجات و مربا های خوشمزه که تنوع زیادی دارند را به فروش برسانند تا درآمدی برای مردم این روستای کوچک که هرساله پذیرای هزاران قو هستند، باشد.

گزارش: زهرا رمضانی

انتهای پیام/ ک