راهکارهایی برای تطبیق دادن سیستم بدن با شرایط پرواز
آشنایی با راهکارهای تطبیق دادن سیستم بدن با شرایط پرواز موجب جلوگیری از بیمارها و مشکلات پروازی و تامین شرایطی مطلوب در مسافرتهای هوایی می شود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ممکن است همانند بسیاری از مسافران این اتفاق برای شما نیز افتاده باشد که در طول پرواز در سیستم بدنی تان تغییراتی رخ داده باشد که چندان برای شما خوشایند نباشد. مثلا دچار حالت تهوع، تکرر ادرار و ... شده باشید یا حتی به استرس و تپش قلب دچار شده باشید. هنگام ایجاد این وضعیت سوال اینجاست که چگونه می‌توان سیستم بدن را با شرایط جوی مطابقت داد تا از بروز بیماریها و مشکلات پرواز جلوگیری کرد؟
موضوعی که در واقعیت وجود دارد آن است که بدن انسان مطابق با شرایط زمین طراحی شده است و دورشدن از سطح آن می‌تواند برای سلامتی مخاطره آمیز باشد. البته باید گفت این نگرانی با پیشرفت های پزشکی برطرف شده و مسافران هوایی می‌توانند با خیال راحت به مقصد برسند اما با این وجود هنوز هم اتفاق می‌افتد که مسافرین دچار تنگی نفس و یا سایر مشکلات پزشکی دیگر می‌شوند. اگر این شرایط بحرانی شود هواپیما ناچار به فرود اضطراری می‌شود؛ واقعه ای که هم جان فرد را به خطر می‌اندازد و هم باعث اتلاف وقت و هزینه سایر مسافران و شرکت هواپیمایی می‌شود.
اینجا ما راهکارهایی را معرفی می‌کنیم که می‌توانند در این خصوص کمک دهنده باشند اما دقت کنید تا راهکاری را انتخاب نمایید که برایتان مفید است و از میزان استرس شما می‌کاهد زیرا که ممکن است تمام توصیه ها برای هر سیستم بدنی مناسب نباشد. همچنین قابل توجه است چنانچه اگر مشکل خاصی دارید لازم است شرکت هواپیمایی را از وضعیت جسمی خود مطلع کنید تا در صورت لزوم تمهیداتی برایتان در نظر گرفته شود و یا مجوز پرواز برای شما صادر نشود؛ تا از بروز مشکلات بحرانی پیشگیری شود.
راهکارها
زودتر حضور داشتن در فرودگاه:
سعی کنید کمی زودتر از زمان درج شده بر روی بلیط هواپیما خود در فرودگاه حضور داشته باشید. زودتر رسیدن به فرودگاه به شما این امکان را می‌دهد که کمی استراحت کرده و با نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه از میزان خستگی خود بکاهید. همچنین زودتر رسیدن استرس نرسیدن به پرواز را به حداقل می‌رساند و زمان کافی را هم برای طی مراحل پیش از پرواز مانند گرفتن کارت پرواز و … در اختیار شما قرار می‌دهد.
تمرکز کردن:
این کار شما را تا حد زیادی آرام میکند؛ برای تمرکز بیشتر سعی کنید نفس عمیق بکشید و به صدای تنفس خود گوش دهید. هوا را از بینی وارد شش‌های خود کنید و از دهان بیرون بدهید.
اطمینان به خدمه پرواز:
بخاطر داشته باشید که خلبانان و مهمانداران مورد اعتماد هستند و بسترهای مهارتشان امنیت لازم را برای سفر ایجاد میکند. همچنین آنها تخصص کافی در زمینه شغلشان را کسب کرده اند و آن را با دقت انجام می‌دهند.
بستن چشمان در طول پرواز:
سعی کنید در طی پرواز چشمانتان را بسته نگه دارید و به موسیقی آرام بخش مورد علاقه خود گوش کنید؛ اینکار باعث می‌شود تا صدای هواپیما را کمتر بشنوید و از استرس شما کاسته شود.
پنهان نکردن ترس:
اگر دچار ترس از پرواز هستید بهتر است برای دفعات اول سفرهای کوتاه مدت را انتخاب کنید و از سفرهای طولانی مدت پرهیز نمایید. چنانچه ترس بر شما غالب شده است آن را پنهان نکنید و مهمانداران هواپیما را از آن مطلع کنید. این ترس به هیچ عنوان خجالت آور نیست و اطلاع آن به دیگران باعث می‌شود که این افراد بتوانند در مواقع اضطراری به شما کمک کنند.
دقت در گرفتن کارت پرواز:
به یاد داشته باشید که صندلی های جلوی هواپیما تکان های کمتری میخورند؛ در هنگام گرفتن کارت پرواز سعی کنید این صندلی ها نصیبتان شود.
پرهیز از خوردن و آشامیدن پیش از پرواز:
افرادی که در سفرهای قبلی دچار سرگیجه، تهوع، بی اشتهایی و یا سایر مشکلات شده اند؛ پیش از پرواز از خوردن و آشامیدن زیاد پرهیز کنند. همچنین اگر عادت به خوردن «دیمن هیدرینات» در طول مسافرت ها دارند بهتر است با پزشک خود در مورد مصرف این دارو در پرواز نیز مشورت کنند.
جویدن آدامس:
تغییرات فشار داخل هواپیما هنگام بلند شدن و فرود آمدن ممکن است باعث ایجاد گوش درد شود. دلیل این موضوع خنثی نشدن فشار منفی داخل گوش میانی است به خصوص اگر فرد دچار عفونت های دستگاه فوقانی تنفس باشد؛ در این صورت مسافر احساس پری یا بسته شدن گوش پیدا میکند.
برای جلوگیری از گرفتگی گوش و یا احساس پری آن بهتر است از قرص آنتی هیستامین حدودا نیم ساعت قبل از پرواز استفاده نمایید؛ همچنین میتوانید از آدامس و شکلات کمک بگیرید؛ جویدن آدامس به عضلات کمک میکند و مانع گرفتگی گوش می‌شود.
زمان بلندشدن هواپیما نیز می‌توان با انجام مانور «والسالوا» از گرفتگی گوش جلوگیری کرد. برای این کار باید ابتدا یک نفس عمیق بکشید و هوا را در ریه ها ذخیره کنید، سپس دهان را ببندید، با انگشتان خود سوراخ های بینی را بگیرید و سعی کنید هوا را از بینی بیرون بدهید (درست مانند حالتی که هنگام پاک کردن بینی انجام می‌دهیم). به این ترتیب هوا وارد گوش میانی می‌شود و فشار آن به طور مساوی خارج خواهدشد؛ البته انجام این مانور هنگام سرماخوردگی توصیه نمی‌شود.
راه رفتن در هواپیما:
در سفرهای طولانی مدت به دلیل نداشتن تحرک حین سفر، امکان ورم ساق پا و اطراف قوزک پا وجود دارد. این حالت در بیماران قلبی یا زنان باردار سبب ایجاد لخته خون می‌شود و امکان دچار شدن به مشکلات سلامتی را در آنها بالا می‌برد. بنابراین توصیه می‌شود مسافران در مواقعی که اجازه دارند، داخل هواپیما حرکت کنند و راه بروند یا حین نشستن عضلات خود را منقبض و منبسط کنند تا گردش خون در اندام ها افزایش پیدا کند. استفاده از جوراب های مخصوص طبی هم مفید در این رابطه توصیه می‌شود.
نوشیدن آب:
خشکی هوا و افزایش استرس در زمان پرواز باعث تعرق بیشتر ودر نتیجه تبخیر آب بدن می‌شود. توصیه می‌شود قبل از پرواز و در حین آن حتما آب کافی بنوشید تا میزان کم آبی بدن جبران شود. سعی نمایید تا جایی که امکان دارد از مصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه و چای پرهیز نمایید چراکه کافئین علاوه بر ایجاد بیخوابی، میزان تحریک پذیری بدن و همچنین استرس را افزایش می‌دهد.
استفاده از کیسه تنفس:
اختلال در سیستم تنفسی و ریوی یکی از مشکلات شایع در زمان پرواز میباشد. در این حالت توصیه می‌شود فرد در هوای دم خود بطور متناوب دم و بازدم انجام دهد؛ یعنی کیسه ای در اختیار او قرار می‌گیرد که باید چند بار در آن نفس بکشد. در نظر داشته باشید که این تنگی نفس تنها در اثر استرس ایجاد می‌شود برای کاهش استرس میتوانید با مشورت پزشک خود از قرص های آرام بخش نیز استفاده نمایید.
سایر توصیه های طبی رایج:
تا ۱۲ ساعت قبل از پرواز بهتر است که از غذاهای سبک استفاده کنید. هرچه غذا سبک تر باشد، هضم آن راحت تر صورت می‌گیرد، در پرواز احساس بهتری دارید و از مشکلات گوارشی هم جلوگیری می‌شود.
لباسهای مناسب بپوشید؛ لباسهای تنگ برای مسافرت های طولانی مناسب نمی‌باشند.
عینک اضافی و شماره عینک خود را همراه داشته باشید.
داروهای مصرفی خود را فراموش نکنید؛ مقداری داروی اضافی هم به همراه داشته باشید.
اثرگذاری بعضی از داروها و اسپری های دارویی در اختلاف فشار سفر هوایی کاهش می‌یابد؛ بنابراین در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.
در مورد بیمای های شایعه منطقه ای که به آنجا سفر می‌کنید مانند ایدز یا هپاتیت، اطلاعات کافی کسب کنید و در صورت لزوم از واکسیناسیون استفاده نمایید.
در برخی از موارد منع طبی پرواز وجود دارد و در این حالت مجوز پرواز برای برخی از بیماران صادر نمی‌شود. این موارد عبارتند از:
پرواز بعد از عمل جراحی.
شکستگی و گچ گرفتگی یک عضو.
بیماران اعصاب و روان که برای دیگران مزاحمت ایجاد می‌کنند.
بیمارانی که به همراه نیازمندند.
بیماران قلبی-عروقی مانند کسانی که دچار سکته قلبی و مغزی شده اند یا فشار خون غیرقابل کنترل دارند.
بیماران ریوی به خصوص کسانی که دچار تنگی نفس و آسم هستند.
افراد دارای بیماری مسافرت (حالت تهوع و سرگیجه در اثر تکان خوردن وسیله نقلیه).
خانم های باردار (تا قبل از هفته ۳۲ بارداری اجازه پرواز دارند).
نوازدان در هفته اول زندگی (ترجیحا تا ۴ هفتگی نوزادان را سوار هواپیما نکنید).
مبتلایان به بیماری های گوش و حلق و بینی مانند سینوزیت های شدید، گوش درد و… (کسانی که عمل جراحی بینی یا گوش داشته اند نیز بهتر است در ۲ هفته اول بعد از عمل سوار هواپیما نشوند).
افراد مبتلا به بیماری های واگیردار و عفونی.
افراد مبتلا به بیماری های خونی نظیر کم خونی حاد و سرطان های خون.
افراد مبتلا به بیماری های پوستی به خصوص عفونت های پوستی غیرقابل تحمل.
افراد مبتلا به بیماری های گوارشی مانند زخم های خونریزی دهنده ی معده و اثنی عشر.
افراد مبتلا به فتق های بزرگ شکمی و انسداد روده.
بیماران ناتوان با کهولت سن و ضعف مزاج.
افرادی که اخیرا اهدای خون داشته اند (به دلیل کاهش ظرفیت اکسیژن رسانی خون بهتر است تا ۷۲ ساعت سوار هواپیما نشوند).
بیماران با ضربه های مغزی و شکستگی جمجمه.
بیماران بیهوش یا در حالت اغما.
بیمارانی که معلولیت دارند و به صورت خوابیده سفر می‌کنند.
موارد ذکر شده مهمترین راهکارهای عمومی برای تطابق سیستم بدن با شرایط پرواز است که رعایت آنها آرامش در سفر را به حداکثر ممکن می‌رساند. به جز موارد ذکر شده، شرایط اختصاصی برای هر فرد نیز وجود دارد که خود فرد ملزم به رعایت آنها است و علاوه بر آن در حال حاضر اغلب شرکت های هواپیمایی دارای مراکز پزشکی مستقر در فرودگاه ها نیز هستند که مسافران می‌توانند قبل از پرواز با مراجعه به این دفاتر از مشورت با پزشکان آنها بهره ببرند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
موضوعی که در واقعیت وجود دارد آن است که بدن انسان مطابق با شرایط زمین طراحی شده است و دورشدن از سطح آن می‌تواند برای سلامتی مخاطره آمیز باشد. البته باید گفت این نگرانی با پیشرفت های پزشکی برطرف شده و مسافران هوایی می‌توانند با خیال راحت به مقصد برسند اما با این وجود هنوز هم اتفاق می‌افتد که مسافرین دچار تنگی نفس و یا سایر مشکلات پزشکی دیگر می‌شوند. اگر این شرایط بحرانی شود هواپیما ناچار به فرود اضطراری می‌شود؛ واقعه ای که هم جان فرد را به خطر می‌اندازد و هم باعث اتلاف وقت و هزینه سایر مسافران و شرکت هواپیمایی می‌شود.
اینجا ما راهکارهایی را معرفی می‌کنیم که می‌توانند در این خصوص کمک دهنده باشند اما دقت کنید تا راهکاری را انتخاب نمایید که برایتان مفید است و از میزان استرس شما می‌کاهد زیرا که ممکن است تمام توصیه ها برای هر سیستم بدنی مناسب نباشد. همچنین قابل توجه است چنانچه اگر مشکل خاصی دارید لازم است شرکت هواپیمایی را از وضعیت جسمی خود مطلع کنید تا در صورت لزوم تمهیداتی برایتان در نظر گرفته شود و یا مجوز پرواز برای شما صادر نشود؛ تا از بروز مشکلات بحرانی پیشگیری شود.
راهکارها
زودتر حضور داشتن در فرودگاه:
سعی کنید کمی زودتر از زمان درج شده بر روی بلیط هواپیما خود در فرودگاه حضور داشته باشید. زودتر رسیدن به فرودگاه به شما این امکان را می‌دهد که کمی استراحت کرده و با نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه از میزان خستگی خود بکاهید. همچنین زودتر رسیدن استرس نرسیدن به پرواز را به حداقل می‌رساند و زمان کافی را هم برای طی مراحل پیش از پرواز مانند گرفتن کارت پرواز و … در اختیار شما قرار می‌دهد.
تمرکز کردن:
این کار شما را تا حد زیادی آرام میکند؛ برای تمرکز بیشتر سعی کنید نفس عمیق بکشید و به صدای تنفس خود گوش دهید. هوا را از بینی وارد شش‌های خود کنید و از دهان بیرون بدهید.
اطمینان به خدمه پرواز:
بخاطر داشته باشید که خلبانان و مهمانداران مورد اعتماد هستند و بسترهای مهارتشان امنیت لازم را برای سفر ایجاد میکند. همچنین آنها تخصص کافی در زمینه شغلشان را کسب کرده اند و آن را با دقت انجام می‌دهند.
بستن چشمان در طول پرواز:
سعی کنید در طی پرواز چشمانتان را بسته نگه دارید و به موسیقی آرام بخش مورد علاقه خود گوش کنید؛ اینکار باعث می‌شود تا صدای هواپیما را کمتر بشنوید و از استرس شما کاسته شود.
پنهان نکردن ترس:
اگر دچار ترس از پرواز هستید بهتر است برای دفعات اول سفرهای کوتاه مدت را انتخاب کنید و از سفرهای طولانی مدت پرهیز نمایید. چنانچه ترس بر شما غالب شده است آن را پنهان نکنید و مهمانداران هواپیما را از آن مطلع کنید. این ترس به هیچ عنوان خجالت آور نیست و اطلاع آن به دیگران باعث می‌شود که این افراد بتوانند در مواقع اضطراری به شما کمک کنند.
دقت در گرفتن کارت پرواز:
به یاد داشته باشید که صندلی های جلوی هواپیما تکان های کمتری میخورند؛ در هنگام گرفتن کارت پرواز سعی کنید این صندلی ها نصیبتان شود.
پرهیز از خوردن و آشامیدن پیش از پرواز:
افرادی که در سفرهای قبلی دچار سرگیجه، تهوع، بی اشتهایی و یا سایر مشکلات شده اند؛ پیش از پرواز از خوردن و آشامیدن زیاد پرهیز کنند. همچنین اگر عادت به خوردن «دیمن هیدرینات» در طول مسافرت ها دارند بهتر است با پزشک خود در مورد مصرف این دارو در پرواز نیز مشورت کنند.
جویدن آدامس:
تغییرات فشار داخل هواپیما هنگام بلند شدن و فرود آمدن ممکن است باعث ایجاد گوش درد شود. دلیل این موضوع خنثی نشدن فشار منفی داخل گوش میانی است به خصوص اگر فرد دچار عفونت های دستگاه فوقانی تنفس باشد؛ در این صورت مسافر احساس پری یا بسته شدن گوش پیدا میکند.
برای جلوگیری از گرفتگی گوش و یا احساس پری آن بهتر است از قرص آنتی هیستامین حدودا نیم ساعت قبل از پرواز استفاده نمایید؛ همچنین میتوانید از آدامس و شکلات کمک بگیرید؛ جویدن آدامس به عضلات کمک میکند و مانع گرفتگی گوش می‌شود.
زمان بلندشدن هواپیما نیز می‌توان با انجام مانور «والسالوا» از گرفتگی گوش جلوگیری کرد. برای این کار باید ابتدا یک نفس عمیق بکشید و هوا را در ریه ها ذخیره کنید، سپس دهان را ببندید، با انگشتان خود سوراخ های بینی را بگیرید و سعی کنید هوا را از بینی بیرون بدهید (درست مانند حالتی که هنگام پاک کردن بینی انجام می‌دهیم). به این ترتیب هوا وارد گوش میانی می‌شود و فشار آن به طور مساوی خارج خواهدشد؛ البته انجام این مانور هنگام سرماخوردگی توصیه نمی‌شود.
راه رفتن در هواپیما:
در سفرهای طولانی مدت به دلیل نداشتن تحرک حین سفر، امکان ورم ساق پا و اطراف قوزک پا وجود دارد. این حالت در بیماران قلبی یا زنان باردار سبب ایجاد لخته خون می‌شود و امکان دچار شدن به مشکلات سلامتی را در آنها بالا می‌برد. بنابراین توصیه می‌شود مسافران در مواقعی که اجازه دارند، داخل هواپیما حرکت کنند و راه بروند یا حین نشستن عضلات خود را منقبض و منبسط کنند تا گردش خون در اندام ها افزایش پیدا کند. استفاده از جوراب های مخصوص طبی هم مفید در این رابطه توصیه می‌شود.
نوشیدن آب:
خشکی هوا و افزایش استرس در زمان پرواز باعث تعرق بیشتر ودر نتیجه تبخیر آب بدن می‌شود. توصیه می‌شود قبل از پرواز و در حین آن حتما آب کافی بنوشید تا میزان کم آبی بدن جبران شود. سعی نمایید تا جایی که امکان دارد از مصرف نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه و چای پرهیز نمایید چراکه کافئین علاوه بر ایجاد بیخوابی، میزان تحریک پذیری بدن و همچنین استرس را افزایش می‌دهد.
استفاده از کیسه تنفس:
اختلال در سیستم تنفسی و ریوی یکی از مشکلات شایع در زمان پرواز میباشد. در این حالت توصیه می‌شود فرد در هوای دم خود بطور متناوب دم و بازدم انجام دهد؛ یعنی کیسه ای در اختیار او قرار می‌گیرد که باید چند بار در آن نفس بکشد. در نظر داشته باشید که این تنگی نفس تنها در اثر استرس ایجاد می‌شود برای کاهش استرس میتوانید با مشورت پزشک خود از قرص های آرام بخش نیز استفاده نمایید.
سایر توصیه های طبی رایج:
تا ۱۲ ساعت قبل از پرواز بهتر است که از غذاهای سبک استفاده کنید. هرچه غذا سبک تر باشد، هضم آن راحت تر صورت می‌گیرد، در پرواز احساس بهتری دارید و از مشکلات گوارشی هم جلوگیری می‌شود.
لباسهای مناسب بپوشید؛ لباسهای تنگ برای مسافرت های طولانی مناسب نمی‌باشند.
عینک اضافی و شماره عینک خود را همراه داشته باشید.
داروهای مصرفی خود را فراموش نکنید؛ مقداری داروی اضافی هم به همراه داشته باشید.
اثرگذاری بعضی از داروها و اسپری های دارویی در اختلاف فشار سفر هوایی کاهش می‌یابد؛ بنابراین در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.
در مورد بیمای های شایعه منطقه ای که به آنجا سفر می‌کنید مانند ایدز یا هپاتیت، اطلاعات کافی کسب کنید و در صورت لزوم از واکسیناسیون استفاده نمایید.
در برخی از موارد منع طبی پرواز وجود دارد و در این حالت مجوز پرواز برای برخی از بیماران صادر نمی‌شود. این موارد عبارتند از:
پرواز بعد از عمل جراحی.
شکستگی و گچ گرفتگی یک عضو.
بیماران اعصاب و روان که برای دیگران مزاحمت ایجاد می‌کنند.
بیمارانی که به همراه نیازمندند.
بیماران قلبی-عروقی مانند کسانی که دچار سکته قلبی و مغزی شده اند یا فشار خون غیرقابل کنترل دارند.
بیماران ریوی به خصوص کسانی که دچار تنگی نفس و آسم هستند.
افراد دارای بیماری مسافرت (حالت تهوع و سرگیجه در اثر تکان خوردن وسیله نقلیه).
خانم های باردار (تا قبل از هفته ۳۲ بارداری اجازه پرواز دارند).
نوازدان در هفته اول زندگی (ترجیحا تا ۴ هفتگی نوزادان را سوار هواپیما نکنید).
مبتلایان به بیماری های گوش و حلق و بینی مانند سینوزیت های شدید، گوش درد و… (کسانی که عمل جراحی بینی یا گوش داشته اند نیز بهتر است در ۲ هفته اول بعد از عمل سوار هواپیما نشوند).
افراد مبتلا به بیماری های واگیردار و عفونی.
افراد مبتلا به بیماری های خونی نظیر کم خونی حاد و سرطان های خون.
افراد مبتلا به بیماری های پوستی به خصوص عفونت های پوستی غیرقابل تحمل.
افراد مبتلا به بیماری های گوارشی مانند زخم های خونریزی دهنده ی معده و اثنی عشر.
افراد مبتلا به فتق های بزرگ شکمی و انسداد روده.
بیماران ناتوان با کهولت سن و ضعف مزاج.
افرادی که اخیرا اهدای خون داشته اند (به دلیل کاهش ظرفیت اکسیژن رسانی خون بهتر است تا ۷۲ ساعت سوار هواپیما نشوند).
بیماران با ضربه های مغزی و شکستگی جمجمه.
بیماران بیهوش یا در حالت اغما.
بیمارانی که معلولیت دارند و به صورت خوابیده سفر می‌کنند.
موارد ذکر شده مهمترین راهکارهای عمومی برای تطابق سیستم بدن با شرایط پرواز است که رعایت آنها آرامش در سفر را به حداکثر ممکن می‌رساند. به جز موارد ذکر شده، شرایط اختصاصی برای هر فرد نیز وجود دارد که خود فرد ملزم به رعایت آنها است و علاوه بر آن در حال حاضر اغلب شرکت های هواپیمایی دارای مراکز پزشکی مستقر در فرودگاه ها نیز هستند که مسافران می‌توانند قبل از پرواز با مراجعه به این دفاتر از مشورت با پزشکان آنها بهره ببرند.
منبع: مهر
انتهای پیام/
