به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ عبدالباری عطوان در مطلبی در روزنامه رای الیوم، با اشاره به رویدادهای جدید در سوریه نوشت: با گذشت پنج سال از جنگ نیابتی و بسنده کردن به آموزش، کمک تسلیحاتی و تاسیس گروه‌های سوری-عثمانی مانند؛ گروه نور الدین زنگی، سلطان مراد چهارم، صقور الجبل و فیلق الشام، هم اینک ترکیه 50 تانک و بیش از 350 نظامی به جرابلس سوریه اعزام کرده است و رسما به مداخله‌گران در بحران سوریه وارد شده است.

هدف اصلی جنگ علیه کردهای سوریه و تا حدی کمتر داعش به منظور جلوگیری از خشم همپیمان آمریکایی‌اش است.

این دخالت نظامی با تاخیر پنج سال صورت می ‌گیرد. احتمال می‌رفت که ترکیه با ارتش سوریه و برای همپیمانانش در حلب وارد عمل شود؛ اما با کردها وارد جنگ شد تا طرح آمریکایی‌ها برای تشکیل کشور کُرد را با شکست روبرو کند.

عطوان در ادامه نوشت: هدف ترکیه بازگردانیدن مهاجران سوری مقیم سوریه و ایجاد سدی انسانی عربی در برابر گسترش کردی هستند. اولویت نیروهای عربی-سوری وابسته به ترکیه، ساقط کردن کشوری است که کردهای سوریه به دنبال آن هستند و این بر ساقط کردن داعش ارجحیت دارد.

در ادامه این تحلیل آمده است: اولویت‌ها تغییر پیدا کرده و نقشه ائتلاف‌ها نیز تغییر کرده است. اوضاع مطابق با منافع طرف‌های حاضر در سوریه پیش می‌رود. دشمنان دیروز ممکن است به دوستان فردا، که سوریه جدید تشکیل می‌شود، تبدیل شوند.

برخورد ترکی-کردی هم اکنون به اراضی سوریه کشیده شده است و این بار با حمایت نیروهای عربی است. صالح مسلم، رئیس حزب اتحادیه دموکراتیک کردی، تاکید کرد  ترکیه در باتلاق سوریه غرق خواهد شد و با نیروهای ترکیه‌ای همانند نیروهای اشغالگر جنگ خواهد شد.

 وی درخواست آمریکایی‌ها برای خروج از شهر منبج و دیگر مناطق تحت کنترل سوری ها را در شرق فرات رد کرد؛ حتی اگر این موضع گیری به از دست رفتن حمایت آمریکا از کردها منجر شود.

وی نوشت: مقامات سوریه در دمشق سکوت اختیار کرده‌اند و به محکومیت عملیات سپر فرات ترکیه به عنوان اقدامی نقض کننده بسنده کرده‌اند.

برای ما و بسیاری شبیه ما سخت است که بدانیم در اراضی سوریه چه خبر است. هدف آشکار هر دخالتی و لشکرکشی و جنگی ریشه کنی داعش دشمن همه نیروهای متضاد منطقه‌ای و بین المللی است.

عطوان در ادامه چهار سئوال را مطرح می کند؛ نخست، داعش شکست‌هایی در جبهه‌های جنگ سوریه و عراق داشته است و شواهدی درباره شکست های بیشتر مثلا در موصل و رقه وجود دارد. سرنوست داعش چه می شود آیا کاملا از صحنه حذف می‌شود یا حداقل از روی زمین به زیر زمین می‌رود؟

دوم، اراضی و شهرهایی که داعش در سوریه و عراق از دست می‌دهد چه سرنوشتی پیدا می‌کنند؟ به حاکمیت دولت‌های عراق و سوریه در می آید یا به کنترل کردها و ترک‌ها یا گروه‌های مخالف در می‌آید؟

سوم، ائتلاف منطقه‌ای و بین‌المللی کنونی که برای جنگ با داعش به وجود آمده است چه سرنوشتی پیدا می‌کند؟ آیا برچیده می‌شود تا در جنگ‌هایی برای تحقق خواسته‌ها و در حمایت از گروه‌های همپیمان مشارکت خواهند کرد؟

چهارم، نظام سوریه در این میان چه نقشی دارد و روند سیاسی که برای دست یابی به راهکار سیاسی شروع شده به کجا ختم می ‌شود؟ آیا همین گروه‌ها با یکدیگر گفتگو خواهند کرد یا گروه‌های جدیدی بسته به شرایط میدان جنگ ظهور پیدا خواهند کرد؟

پاسخ دادن به این سئوالات احتمالی، سرنوشت نبرد جدید در سوریه را طی ماه‌ها و سال‌های آتی مشخص خواهد کرد. متاسفانه احدی جواب این پرسش ها را نمی‌داند.

عطوان در ادامه تحلیل خود نوشت: در حال حاضر دشمنی با کردها، که حدود صد سال قبل در نتیجه ائتلاف غرب با مصطفی آتاترک اقدام آن‌ها برای تشکیل کشور ناکام ماند، جایگزین جنگ با داعش شده است.

وی نوشت: امر قطعی این است که دخالت نظامی مستقیم ترکیه در سوریه آغاز شده و در حال گسترش است. برخورد با کردها آغاز شده و تیر اول شلیک شده است. این تحول مهمی در بحران سوریه است. ایا دولت رجب طیب اردوغان، پس از دامی که پ ک ک در شرق برای وی  پهن کرد در دام دیگری از سوی کردها در سوریه افتاده است مشابه دامی که سعودی ها در یمن و عراق زمان صدام در کویت به آن گرفتار شد؟

سدبیر روزنامه رای الیوم در انتها نوشت: جواب را نمی‌دانیم و نمی‌توانیم پیشگویی کنیم؛ زیرا ما در دوره خطرناک بحران سوریه به سر می‌بریم. وضع نظام سوریه به مراتب بهتر از سالیان و ماه‌های قبل است. بازپس گیری شهر داریا و استراتژی امروز و ورود نیروهای ارتش سوریه، گواه مهمی بر این مدعاست.



انتهای پیام/