سفال کلپورگان قدمتی هزاران ساله

به گزارش خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان،اززاهدان،؛رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی وگردشگری سراوان گفت: زنان بلوچ كه در «كلپورگان» به فعاليت مشغولند هزاران سال است شاهكار هنر پارينه سنگي را در خود حفظ كرده و با تمام مشكلات زندگي، حس هنرمندانه باطن خود را پرورش مي دهند.

الله بخش رئیسی گفت:قدمت تاريخي سفال كلپورگان سبب شهرت جهاني آن شده است به طوري كه حتي يافته هاي باستان شناسي بيانگر آن است كه ظروف سفالي به دست آمده از شهر سوخته نيز همگي از كلپورگان تامين و با شتر به اين شهر منتقل مي شده است. روستاي كلپورگان در سيستان و بلوچستان با سفالينه هاي تاريخي و با شهرت جهاني شاهكار انديشه و هنر زنان سيستان و بلوچستان در سرزمين ايران است كه نسل به نسل و سينه به سينه از مادران به دختران بلوچ منتقل شده و گذشت زمان و حوادث تاريخ نه تنها از اصالت آن كم نكرده بلكه بيش از پيش بر ارزش هاي هنري آن افزوده است.

وی ادامه داد:خالقان سفال كلپورگان در طول تاريخ هميشه زنان بوده اند. آنها از چرخ براي سفالگري ، استفاده نمي كنند بلكه سفال را با دست مي سازند و براي تزئين سطح آن از اشكال خاص هندسي استفاده مي كنند كه قدمتي بس طولاني دارد.تمام تزئينات سفالينه ها نمادهاي تجديدي و ذهني هستند كه نسل به نسل به يادگار مانده و حكايت از خواست هاي روحي هنرمند دارد و گاهي نشانگر اعتقادات و باورهاي نشات گرفته از محيط است.

وی افزود:هنرمندان كلپورگاني «گل هاجك» را از كوهي به نام «شكوتك» تهيه مي كنند و با سنگ مخصوص مدوري مي كوبند تا خرد و نرم شود و پس از الك كردن خاك را همراه با آب در حوضچه اي مي ريزند و به شيوه هاي كاملاً سنتي آن را تصفيه مي كنند، آب گل آلود يك تا دو روز در حوضچه مي ماند و پس از آن آب را تخليه مي كنند و گل ته نشين شده را بر مي دارند و پس از ورز دادن براي ساخت سفال آماده مي كنند گل ورز داده شده را درون بشقاب مانندي از جنس سفال كه كف آن تكه پارچه كتاني قرار داده اند مي گذارند و با دست، ظرف مورد نظر را مي سازند، انگشت شست پا نقش موتور چرخ سفال را بازي مي كند و با چرخاندن ظرف زيرين و كشيدن ديواره ظرف سفالينه اي تازه شكل مي گيرد.

رئیسی گفت:شغل اكثريت مردم كشاورزي است اما تنها مشخصه اي كه كلپورگان را از بقيه مناطق متمايز كرده سفالگري آن است كه شيوه ساخت آن با قدمتي حدود 4 تا 6 هزار سال قبل هنوز دست نخورده باقي مانده و تنها كارگاهي كه هنوز به شيوه بدوي فعال و پا برجا كارش را ادامه مي دهد كارگاه سفال كلپورگان است.در طول تاريخ هنر سفالگري متعلق به زنان بوده است زيرا مردان شكار و يا كشاورزي مي كردند و بنابر شواهد تاريخي زنان ابداع كنندگان هنر سفالگري بوده اند.

انتهای پیام/ع