پیشنهاد خروج آب مازاد کارون از خوزستان یک گاف محیط زیستی است

هژیر کیانی نماینده شبکه سازمان های مردم نهاد محیط زیست خوزستان در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص طرح انتقال آبی تونل بیرگان که از سرشاخه های کارون بهره می گیرد تا به استان اصفهان برسد، اظهار داشت: طرح انتقال آبی تونل بیرگان از سرشاخه های کارون و از تونل بیرگان یا تونل سوم کوهرنگ حجمی معادل 300 میلیون متر مکعب  آب را به اصفهان منتقل خواهد کرد ،آبی که حق طبیعی و ذاتی استان خوزستان و رودخانه رو به مرگ کارون است.

وی تصریح کرد: مطالعات این طرح مربوط به گذشته و دوره های با شرایط اقلیمی مطلوب و نرمال بوده و نیازمند ارزیابی دقیق و مستقل محیط زیستی است، به طوریکه باید حتی سایر پیامدها در این طرح لحاظ شود.

کارشناس ارشد کشاورزی و پژوهشگر و مخترع حوزه محیط زیست بیان داشت: اما آنچه روشن و مسلم است پیامدهای منفی این طرح انتقال تونل آبی بیرگان بر جلگه خوزستان است، چرا که در حال حاضر تالاب های خوزستان به دلیل محدود سازی حقآبه های طبیعی در اثر سد سازی رو به نابودی هستند.
 

کیانی ادامه داد: همچنین افزایش شوری در رودخانه کارون و محدودیت کشت برای مردمانی که سالیان سال از این طریق امرار معاش می کردند به مشکلات مردم افزوده است و در حال حاضر شرایط ویژه و شکننده اکوسیستم های آبی خوزستان دیگر توان بارگذاری جدید را نمی طلبد.

وی در خصوص توجیه غیر واقعی متولیان این سدها و تونل های ضد محیط زیستی بیان داشت: توجیه غیرعلمی و منطقی این افراد این است که آب مازاد کارون  باید از خوزستان خارج شود، در حالیکه لازم است توضیح دهیم که در ابتدا این حرف یک گاف محیط زیستی است و این خود نشان از عدم آگاهی و اشراف مدعیان توسعه پایدار نسبت به محیط زیست و به خصوص حساسیت های اکوسیستم های آبی تلقی می شود.

کارشناس ارشد کشاورزی و پژوهشگر و مخترع حوزه محیط زیست ادامه داد: چرا که رودخانه ها باید جاری باشند تا معنی واقعی و نیز هدف آفرینش آنها همچنان به شکل طبیعی باقی بماند، جلگه هنگامی مفهوم خود را حفظ خواهد نمود که رودخانه ها با جریان طبیعی توان باروری آن را باز سازی کنند، اگر این گونه است که باید همه ی چشمه ها و جریان های سیلابی در کشورهای پیشرو صنعت سد سازی ،خشکانیده و محصور می شد.

کیانی افزود: علاوه بر این بیش از یک میلیون هکتار اراضی قابل کشت حاصلخیز خوزستان ظرفیت مناسب و اقتصادی برای استفاده از این آب های به تعبیر توجیه گران سد سازی، برای کشاورزی دارد.

پژوهشگر و مخترع حوزه محیط زیست کشور در پایان گفت: بنا بر این امیدواریم توسعه ی خودکامه محور پیرامون آب های کشور پایان یابد و این انحصار گری بر منابع آب تعدیل شود تا شاهد سرزمینی پایدار و البته توسعه پایدار باشیم که همه ی این مفاهیم با وجود یک محیط زیست سالم و پایدار معنی می شود.

انتهای پیام/