خطر خونریزی مغزی در کمین کوهنوردان آماتور / حادثه دره نوردی در دره کمجل مازندران
کوه نوردانی که بدون رعایت مسائل ایمنی به ارتفاع بالاتر از 2300 متر صعود می‌کنند ممکن است دچار تورم مغز در ارتفاع بالا شوند.
حمید مساعدیان عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: تحقیقات همراه با عکس برداری‌های مغناطیسی مشخص کرده‌اند که کوه نوردانی که دچار کوه زدگی شده‌اند، علائمی از خون ریزی مغزی در سال‌های بعد نشان می‌دهد.وی تصریح کرد:ورم مغزی در ارتفاع بالاشرایط خطرناکی است که در ارتفاع بالای 2300 متر برای کوه نوردان و اسکی بازان ایجاد می‌شود.
مساعدیان در ادامه گفت :محققانMRI چهار گروه مختلف از کوه نوردان را با هم مقایسه کردند، کوه نوردانی که ادم مغزی نداشتند، کوه نوردانی که نشانه‌هایی از این بیماری در کارنامه کوه نوردی خود داشتند، کوه نوردانی که دچار کوه زدگی مزمن شده بودند و کوه نوردان که دچار ورم ریه به دلیل رفتن در ارتفاع بالا بیماری ارتفاع شدندMRI این افراد بدون توجه به شرایطی که برای آنها پیش آمده بود بررسی شد و آزمایش وخامت و تعداد خون ریزی‌های کوچکی که در مغز آنها ایجاد شده بود، مثبت شد.
وی در ادامه گفت:افرادی که دچارادم مغزی مزمن شده بودند، بیشترین خون ریزی کوچک مغزی را داشتند این خون ریزی‌ها در ناحیه فیبرهای عصبی که قسمت راست و چپ مغز را به هم متصل می‌کنند، وجود داشت. این خون ریزی‌ها ممکن است مدت‌ها پس از ایجاد کوه زدگی به وجود بیایند.
*هم هوایی در کوهستان
رئیس انجمن پزشکی کوهستان در این خصوص اشاره می کند:برای پیشگیری از بیماری ارتفاع دو راه وجود دارد: وفق دادن (هم‌هوایی) مناسب و داروهای پیشگیری کننده.
در مورد داروهای پیشگیری‌کننده باید با پزشک مشورت کنید، ولی چند راهنمایی جهت وفق دادن (هم‌هوایی) مناسب در ذیل آورده شده است.
اگر امکان آن هست، راهپیمایی را از ارتفاع کمتر از 3000 متری شروع کنید و بالا بروید. در 24 ساعت اول از تلاش بیش از حد یا حرکت به سمت ارتفاعات بیشتر خودداری کنید.
اگر به ارتفاعات بیش از 3000 متری می‌روید، در هر روز تنها 300 متر ارتفاع خود را افزایش دهید و در ازای هر 1000 متر بالا رفتن، یک روز استراحت کنید.
به ارتفاع بالاتر بروید و در ارتفاع کمتر بخوابید. این روش بسیار زیاد توسط کوهنوردها استفاده می‌شودف شما می‌توانید در یک روز بیش از 300 متر بالا بروید و برای خواب به ارتفاعات پائین‌تر برگردید.
اگر علائم خفیف بیماری ارتفاع را دارید، بالاتر نروید تا زمانی که علایم کاهش یابد. اگر علایم افزایش یافت، پایین، پایین و پایین‌تر بروید.
به خاطر داشته باشید که افراد مختلف با سرعت های متفاوت به محیط عادت می‌کنند. قبل از اینکه به بالاتر صعود کنید، از اینکه همه افراد گروه به محیط عادت کرده‌اند اطمینان حاصل کنید.
آب کافی به بدن برسانید. عادت کردن به محیط (هم‌هوایی با محیط) معمولاً با از دست دادن مایع همراه است. بنابراین شما باید مایع زیادی بنوشید تا آب کافی به بدن شما برسد (حداقل 3 تا 4 لیتر در روز). ادرار باید فراوان و شفاف باشد.
به خودتان سخت نگیرید. تلاش بیش از حد در بدو ورود به ارتفاعات نداشته باشید. فعالیت های سبک در طول روز از خوابیدن بهتر است، چرا که تنفس در طول خواب کاهش می‌یابد و علایم را وخیم تر می‌کند.
از دخانیات و الکل و دیگر داروهای آرامبخش شامل باربیتورات ها، مسکن‌ها و قرص های خواب اجتناب کنید. این آرام‌بخش‌ها تنفس را در طول خواب بیش از پیش کاهش می‌دهند و منجر به بدتر شدن علایم می شوند.
تا زمانی که در ارتفاعات هستید، رژیم با کربوهیدرات بالا (بیش از 70 درصد از کالری رژیم از کربوهیدرات ها) داشته باشید.
روند وفق دادن (هم‌هوایی) با آب‌رسانی ناکافی به بدن، تلاش بدنی بیش از حد و مصرف الکل و دیگر داروهای آرامبخش متوقف می شود.
*پیشگیری از زانو درد در کوهنوردی
به گزارش خبر نگار گروه ورزشی باشگاه خبر نگاران جوان ،بسیاری از کوهنوردان گاهی مجبور به کنار گذاشتن ورزش کوهنوردی بخاطر درد شدید ناشی از زانو درد می شوند. در اینجا راه کارهایی برای پیشگیری( که همیشه بهتر از درمان است ) برای شما عزیزان بیان می کنیم تا با رعایت اصول اولیه کوهنوردی بتوانید یک عمر از این ورزش لذت ببرید:
در هنگام فرود
فرود با کمک گرفتن از تمام عضلات بدن (بالاتنه و پاها)
حرکت به طرف پایین به شکل زیگزاک
خم بودن نسبی زانو در هنگام فرود (نسبت به موقعیت شیب)
پرهیز از پریدن در هنگام فرود
استفاده از باتوم (به صورت جفتی)
استفاده از کفش مناسب کوهنوردی.تراکینگ، بک بکینگ
قرار دادن پاها به شکل صحیح و مناسب با بستر کوه
سرعت کم در هنگام فرود
مراقبت و پرهیز از ضربه خوردن مستقیم به زانو و پیچش آن در هنگام کوهنوردی
حمل کوله استاندارد با وزن مناسب
انجام دادن مداوم ورزش کوهنوردی و تمرینات میان هفته (غیرمنقطع)
استفاده نکردن از زانوبند (به جز در موارد خاص پزشکی)
تقویت عضلات چهارسر ران و دوقلوی ساق پا با تمرینات ویژه
داشتن وزن مناسب در ورزش کوهنوردی
بخش دوم:
در هنگام صعود:
انجام ندادن حرکت زانو بلند در هنگام صعود، به ویژه در مناطق سنگی
استفاده از باتوم (جفت)
گام‌برداری صحیح با کمک گرفتن از عضلات بالاتنه
امید است با رعایت تمامی اصول اولیه و جمع آوری اطلاعات و افزایش سطح آگاهی از این ورزش مفرح لذت ببرید.
مدت گرم کردن در ورزش از جمله صعودهای ورزشی با توجه به عوامل زیر تعیین می شود:
۱-شرایط محیطی
هر قدر هوا سردتر باشد مدت گرم کردن باید بیشتر باشد، بنابراین در مناطق و فصل های گرم یا معتدل مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و در هوای سرد ۱۵ تا ۲۵ دقیقه توصیه می شود. البته باید گفت نمی توان زمان دقیقی در نظر گرفت زیرا سایر شرایط نیز در مدت زمان گرم کردن بدن تأثیر گذار خواهند بود.
۲-لباس ورزشکار
میزان پوشش و لباس ورزشکار بر مدت گرم کردن مؤثر است، بنابراین بهتر است ورزشکار در هنگام سردی هوا با لباس گرمکن به نرمش بپردازد تا بدنش بهتر و سریع تر گرم شود و همچنین می تواند در هنگام تمرین یا مسابقه از تعداد لباس خود بکاهد اما باید پس از تمرین یا مسابقه دوباره گرمکن به تن کند.
۳-میزان آمادگی فرد
هر قدر آمادگی فرد بیشتر باشد مدت گرم کردن کمتر است و برعکس ورزشکاران قهرمان نیز از اهمیت گرم کردن نباید غافل باشند.
۴-نوع تمرین
هر چقدر مدت تمرین اصلی بیشتر باشد، مدت گرم کردن نیز باید بیشتر باشد.
۵- سن
با افزایش سن، نرمش و انعطاف پذیری کاهش می یابد بنابراین باید به مدت گرم کردن افزود.
۶-مقدار آسیب دیدگی
اگر ورزشکار سابقه آسیب دیدگی و ضرب دیدگی در یک ناحیه خاص داشته باشد لازم است آن را بیشتر گرم کند.
۷- شدت گرم کردن
شدت گرم کردن به میزان آمادگی فرد بستگی دارد. برای مثال گرم کردن کافی از نظر مدت و شدت برای قهرمان شنای المپیک باعث خستگی و درماندگی شناگر عادی و تفریحی می شود
در مورد داروهای پیشگیری‌کننده باید با پزشک مشورت کنید، ولی چند راهنمایی جهت وفق دادن (هم‌هوایی) مناسب در ذیل آورده شده است.
اگر امکان آن هست، راهپیمایی را از ارتفاع کمتر از 3000 متری شروع کنید و بالا بروید. در 24 ساعت اول از تلاش بیش از حد یا حرکت به سمت ارتفاعات بیشتر خودداری کنید.
اگر به ارتفاعات بیش از 3000 متری می‌روید، در هر روز تنها 300 متر ارتفاع خود را افزایش دهید و در ازای هر 1000 متر بالا رفتن، یک روز استراحت کنید.
به ارتفاع بالاتر بروید و در ارتفاع کمتر بخوابید. این روش بسیار زیاد توسط کوهنوردها استفاده می‌شودف شما می‌توانید در یک روز بیش از 300 متر بالا بروید و برای خواب به ارتفاعات پائین‌تر برگردید.
اگر علائم خفیف بیماری ارتفاع را دارید، بالاتر نروید تا زمانی که علایم کاهش یابد. اگر علایم افزایش یافت، پایین، پایین و پایین‌تر بروید.
به خاطر داشته باشید که افراد مختلف با سرعت های متفاوت به محیط عادت می‌کنند. قبل از اینکه به بالاتر صعود کنید، از اینکه همه افراد گروه به محیط عادت کرده‌اند اطمینان حاصل کنید.
آب کافی به بدن برسانید. عادت کردن به محیط (هم‌هوایی با محیط) معمولاً با از دست دادن مایع همراه است. بنابراین شما باید مایع زیادی بنوشید تا آب کافی به بدن شما برسد (حداقل 3 تا 4 لیتر در روز). ادرار باید فراوان و شفاف باشد.
به خودتان سخت نگیرید. تلاش بیش از حد در بدو ورود به ارتفاعات نداشته باشید. فعالیت های سبک در طول روز از خوابیدن بهتر است، چرا که تنفس در طول خواب کاهش می‌یابد و علایم را وخیم تر می‌کند.
از دخانیات و الکل و دیگر داروهای آرامبخش شامل باربیتورات ها، مسکن‌ها و قرص های خواب اجتناب کنید. این آرام‌بخش‌ها تنفس را در طول خواب بیش از پیش کاهش می‌دهند و منجر به بدتر شدن علایم می شوند.
تا زمانی که در ارتفاعات هستید، رژیم با کربوهیدرات بالا (بیش از 70 درصد از کالری رژیم از کربوهیدرات ها) داشته باشید.
روند وفق دادن (هم‌هوایی) با آب‌رسانی ناکافی به بدن، تلاش بدنی بیش از حد و مصرف الکل و دیگر داروهای آرامبخش متوقف می شود.
*پیشگیری از زانو درد در کوهنوردی
به گزارش خبر نگار گروه ورزشی باشگاه خبر نگاران جوان ،بسیاری از کوهنوردان گاهی مجبور به کنار گذاشتن ورزش کوهنوردی بخاطر درد شدید ناشی از زانو درد می شوند. در اینجا راه کارهایی برای پیشگیری( که همیشه بهتر از درمان است ) برای شما عزیزان بیان می کنیم تا با رعایت اصول اولیه کوهنوردی بتوانید یک عمر از این ورزش لذت ببرید:
در هنگام فرود
فرود با کمک گرفتن از تمام عضلات بدن (بالاتنه و پاها)
حرکت به طرف پایین به شکل زیگزاک
خم بودن نسبی زانو در هنگام فرود (نسبت به موقعیت شیب)
پرهیز از پریدن در هنگام فرود
استفاده از باتوم (به صورت جفتی)
استفاده از کفش مناسب کوهنوردی.تراکینگ، بک بکینگ
قرار دادن پاها به شکل صحیح و مناسب با بستر کوه
سرعت کم در هنگام فرود
مراقبت و پرهیز از ضربه خوردن مستقیم به زانو و پیچش آن در هنگام کوهنوردی
حمل کوله استاندارد با وزن مناسب
انجام دادن مداوم ورزش کوهنوردی و تمرینات میان هفته (غیرمنقطع)
استفاده نکردن از زانوبند (به جز در موارد خاص پزشکی)
تقویت عضلات چهارسر ران و دوقلوی ساق پا با تمرینات ویژه
داشتن وزن مناسب در ورزش کوهنوردی
بخش دوم:
در هنگام صعود:
انجام ندادن حرکت زانو بلند در هنگام صعود، به ویژه در مناطق سنگی
استفاده از باتوم (جفت)
گام‌برداری صحیح با کمک گرفتن از عضلات بالاتنه
امید است با رعایت تمامی اصول اولیه و جمع آوری اطلاعات و افزایش سطح آگاهی از این ورزش مفرح لذت ببرید.
مدت گرم کردن در ورزش از جمله صعودهای ورزشی با توجه به عوامل زیر تعیین می شود:
۱-شرایط محیطی
هر قدر هوا سردتر باشد مدت گرم کردن باید بیشتر باشد، بنابراین در مناطق و فصل های گرم یا معتدل مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و در هوای سرد ۱۵ تا ۲۵ دقیقه توصیه می شود. البته باید گفت نمی توان زمان دقیقی در نظر گرفت زیرا سایر شرایط نیز در مدت زمان گرم کردن بدن تأثیر گذار خواهند بود.
۲-لباس ورزشکار
میزان پوشش و لباس ورزشکار بر مدت گرم کردن مؤثر است، بنابراین بهتر است ورزشکار در هنگام سردی هوا با لباس گرمکن به نرمش بپردازد تا بدنش بهتر و سریع تر گرم شود و همچنین می تواند در هنگام تمرین یا مسابقه از تعداد لباس خود بکاهد اما باید پس از تمرین یا مسابقه دوباره گرمکن به تن کند.
۳-میزان آمادگی فرد
هر قدر آمادگی فرد بیشتر باشد مدت گرم کردن کمتر است و برعکس ورزشکاران قهرمان نیز از اهمیت گرم کردن نباید غافل باشند.
۴-نوع تمرین
هر چقدر مدت تمرین اصلی بیشتر باشد، مدت گرم کردن نیز باید بیشتر باشد.
۵- سن
با افزایش سن، نرمش و انعطاف پذیری کاهش می یابد بنابراین باید به مدت گرم کردن افزود.
۶-مقدار آسیب دیدگی
اگر ورزشکار سابقه آسیب دیدگی و ضرب دیدگی در یک ناحیه خاص داشته باشد لازم است آن را بیشتر گرم کند.
۷- شدت گرم کردن
شدت گرم کردن به میزان آمادگی فرد بستگی دارد. برای مثال گرم کردن کافی از نظر مدت و شدت برای قهرمان شنای المپیک باعث خستگی و درماندگی شناگر عادی و تفریحی می شود
*حادثه دره نوردی در دره کمجل مازندران
حمید مساعدیان در این باره عنوان کرد:یک تیم 6 نفره ره نورد از استان تهران(رودهن) که از روز گذشته قصد دره نوردی و فرود در دره کمجل را داشت ظهر امروز با سقوط یکی از دره نوردان در یک آبشار 30 متری دچار حادثه جدی گردید.
بنابر گزارش های رسیده به انجمن پزشکی کوهستان ایران این تیم به همراه تیم دره نورد دیگری از استان مازندران قصد عبور از دره کمجل را داشتند که روز گذشته در اثر ضربه ای یکی از دره نوردان دچار دررفتگی کتف شد که با کمک نیروهای آشنا به کمک های اولیه کتف دره نورد جا انداخته شد. پس از این حادثه هر دو تیم استان مازندران و تهران پس از شب مانی امروز به مسیر خود ادامه داده و تیم مازندران از انتهای دره خارج می شود ولی تیم استان تهران با حادثه دیگری مواجه می شود.
حمید مساعدیان در این باره عنوان کرد:یک تیم 6 نفره ره نورد از استان تهران(رودهن) که از روز گذشته قصد دره نوردی و فرود در دره کمجل را داشت ظهر امروز با سقوط یکی از دره نوردان در یک آبشار 30 متری دچار حادثه جدی گردید.
بنابر گزارش های رسیده به انجمن پزشکی کوهستان ایران این تیم به همراه تیم دره نورد دیگری از استان مازندران قصد عبور از دره کمجل را داشتند که روز گذشته در اثر ضربه ای یکی از دره نوردان دچار دررفتگی کتف شد که با کمک نیروهای آشنا به کمک های اولیه کتف دره نورد جا انداخته شد. پس از این حادثه هر دو تیم استان مازندران و تهران پس از شب مانی امروز به مسیر خود ادامه داده و تیم مازندران از انتهای دره خارج می شود ولی تیم استان تهران با حادثه دیگری مواجه می شود.
حدود ساعت 15 روزگذشته 11 تیرماه 95 یکی از دره نوردان از آبشاری 30 متری سقوط می کند که شدت ضربه باعث شکستگی پا و چندین دنده قفسه سینه وی می شود. بلافاصله اعضائ تیم همراه وی نسبت به کمک رسانی حادثه دیده اقدام می نمایند و با ثابت کردن شرایط مصدوم و خروج وی از مسیر دره نسبت به کمک های اولیه اقدام می نمایند و هم زمان نیز به نیروهای امدادگر، بخش جستجو و نجات فدراسیون و هیات کوهنوردی استان مازندران و تهران اطلاع رسانی می نمایند.
بلافاصله تیمی از کوهنوردان زبده استان های البرز و تهران جهت کمک رسانی به سمت منطقه اعزام می شوند تا با کمک تیم استان مازندران که امروز از دره خارج شده هرچه سریعتر با کمک نیروهای بلد محلی از طریق مسیرهای فرعی به مجروح حادثه دیده برسند.
بلافاصله تیمی از کوهنوردان زبده استان های البرز و تهران جهت کمک رسانی به سمت منطقه اعزام می شوند تا با کمک تیم استان مازندران که امروز از دره خارج شده هرچه سریعتر با کمک نیروهای بلد محلی از طریق مسیرهای فرعی به مجروح حادثه دیده برسند.
از طرفی تلاشها برای اعزام هلی کوپتر از طریق واحد EOC استان البرز و مازندران انجام گردیده که با توجه به مسیر خطرناک و دره ای منطقه، شیب زیاد، عدم امکان وینچ بلند و نزدیک شدن به غروب امکان پرواز هلی کوپتر وجود نداردبنابر خبرهای رسیده حال عمومی مصدوم وخیم است.
آخرین وضعیت دره نورد حادثه دیده در دره کمجل
وی تاکید کرد:بر اساس آخرین خبرها متاسفانه دره نورد حادثه دیده در دره کمجل جاده چالوس استان مازندران به علت شدت صدمات وارده به قفسه سینه و صدمات متعدد دیگر جان خود را از دست داد.
این بانوی دره نورد به همراه همسر خود و 4 نفر از دوستان شان اقدام به پیمایش این دره نموده بودند که بروز این حادثه آنان را زمین گیر کرد. به نظر می رسد یکی دیگر از اعضای این تیم نیز دچار جراحت های سطحی در ناحیه سر شده که مشکل جدی نمی باشد.
رئیس انجمن پزشکی کوهستان ایران خاطرنشان کرد: طبق گزارش نیروهای امداد و نجات حاضر در منطقه علت اصلی حادثه تاسف بار دره نوردی کمجل اشتباه در حمایت در مسیر فرود دره نورد حادثه دیده بود.
آخرین وضعیت دره نورد حادثه دیده در دره کمجل
وی تاکید کرد:بر اساس آخرین خبرها متاسفانه دره نورد حادثه دیده در دره کمجل جاده چالوس استان مازندران به علت شدت صدمات وارده به قفسه سینه و صدمات متعدد دیگر جان خود را از دست داد.
این بانوی دره نورد به همراه همسر خود و 4 نفر از دوستان شان اقدام به پیمایش این دره نموده بودند که بروز این حادثه آنان را زمین گیر کرد. به نظر می رسد یکی دیگر از اعضای این تیم نیز دچار جراحت های سطحی در ناحیه سر شده که مشکل جدی نمی باشد.
رئیس انجمن پزشکی کوهستان ایران خاطرنشان کرد: طبق گزارش نیروهای امداد و نجات حاضر در منطقه علت اصلی حادثه تاسف بار دره نوردی کمجل اشتباه در حمایت در مسیر فرود دره نورد حادثه دیده بود.
انتهای پیام/
