آیین دیرینه سحرخوانی و سکوت سحرخوانان در این سال ها

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان ، پیرانشهر ارومیه ،بسام سمنان و روستاهای طارم،ماهنشان و همچنین روستای اسدآباد زنجان از جمله مناطقی هستند که این آیین را اجرا می کنند.

محمدپور کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری استان میگوید: معمولا دو ساعت مانده به وقت سحر و اذان صبح افراد خوش صدا و موذن در روستاهایی که این رسم رواج دارد از خواب بیدار شده و و با خواندن اشعار و مناجات به صورت آهنگین و همچنین با کوبیدن بر به فلز هایی مانند حلبی ها و یا طبل در کوچه پس کوچه های روستا قدم می زدند و و مردم ان روستا را برای سحری بیدار می کردند.

محمدپور درباره اشعاری که سحرخوانان استفاده می کنند گفت: این افراد پشت سر هم با فرستادن صلوات همسایه هارا از نزدیک شدن به وقت اذان آگاه میکردند.

نمونه ای از این اشعار این جمله هست که : صلوات را خدا گفت، در وصف انبیا گفت، رسول مصطفی گفت، علی مرتضی گفت صل علی محمد و آل محمد.

حاج کاظم که از اهالی روستای اسد آباد زنجان است در کار سحر خوانی برای خود استادی است که از گذشته های نه چندان دور برایم می گوید اینکه چگونه در آن زمان و قبل از رواج وسایل ارتباطی ، در ماه رمضان به این کار می پرداخت.

من هم فرصت را مناسب دیدم و از وی درباره سحرخوانی این آیینی که شاید الان کم و بیش در برخی از روستاهای کشورمان رواج دارد پرسیدم ، جواب حاج کاظم این پیرمرد مهربان و خوش صدا برایم جالب بود.

او گفت: این رسم زیبا سینه به سینه از پدرانش به ارث رسیده است.

او حتی از تنها پسر خود نیز چنین گفت: اکنون در سحرهای ماه رمضان پسرم اسماعیل نیز به همراه من می آید و فانوس به دست در کوچه های این روستا قدم میزنیم و اهالی را برای سحری بیدار میکنیم.

اما بعد از این که دقائقی را به همراه حاج کاظم در روستا بودم و سحرخوانی وی را نگاه میکردم ، دیگر کم کم به وقت اذان نزدیک می شدیم اینجا بود که این پیر خوش صدا به بالای بلندی رفت و شروع به اذان گفتن کرد و اهالی هم برای ادای نماز به سمت مسجد روستا می آمدند.

اما پایان سخن این است که بعد از گذشت چند سال این آیین که صفابخش سفره های سحری مومنان و روزه داران بود اکنون این روزها رو به فراموشی است.

انتهای پیام/ گزارش از کبری اسلامی