منقول است كه چون ماه نو را ببينند بگويند:

أللّهمّ أهلّه علينا بالأمن و الإيمان و السّلامة و الإسلام ربّى و ربّك اللّه عزّ و جل. (رواه الصدوق في ثواب الأعمال، ص  ۶۴ )

بار خدايا! ماه را به ما به امنيت و ايمان و سلامت و اسلام بنمايان؛ پروردگار من و پروردگار تو، خداى غالب و بزرگ است.

 

شیخ صدوق در كتاب «من لا يحضره الفقيه» آورده است: «و كان رسول الله صلى الله عليه و آله اذا اهل هلال شهر رمضان استقبل  القبلة و رفع يديه و قال: «اللهم اهله علينا بالامن و الايمان،و السلامة و الاسلام، و العافية المجللة و الرزق الواسع، و دفع الاسقام، اللهم ارزقنا صيامه و قيامه و تلاوة القرآن فيه، و سلمه لنا، و تسلمه منا و سلمنا فيه‏» 

 

رسول الله(ص) هنگامى كه رويت هلال رمضان مى‌‏فرمود، رو به قبله مى‏‌نمود و دستهاى مباركش را بلند مى‏‌كرد و مى‏گفت: پروردگارا اين ماه را بر ما نو گردان به امن و امان، و سلامتى و اسلام، و تندرستى شايان تشكر، و روزى فراخ، و بر طرف ساختن دردها و ناملايمات، بار پروردگارا روزى كن ما را روزه و قيام براى عبادت، و تلاوت قرآن در اين ماه، و او را براى ما سالم و تمام گردان، و او را از ما سالم بدار، و ما را در اين ماه سالم و تندرست فرما.

إِذَا رَأَيْتَ الْهِلَالَ فَقُلْ اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ‏ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ‏ اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِيهِ وَ سَلِّمْنَا مِنْهُ وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ‏

هرگاه هلال را ديدى بگو: « خداوندا، ماه رمضان فرارسيد و تو روزه‌ آن را بر ما واجب نمودى و قرآن را در آن براى هدايت مردم و به عنوان نشانه‌ هايى از هدايت و جداسازى [حق از باطل] فروفرستادى. خدايا، ما را بر روزه‌ دارى در آن يارى ده و آن را از ما بپذير و ما را در آن سالم بدار و آن را از [گناهان و غفلت‌ هاى] ما سالم بدار و آن را براى ما سالم بدار، همراه با آسانى و عافيت از جانب خود. به راستى كه تو بر هر چيز توانايى، اى رحمت‌ گستر اى مهربان. »

إِذَا رَأَيْتَ الْهِلَالَ فَقُلِ اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ فَأَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِيهِ وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

وقتى هلال را ديدى، بگو: « خدايا، ماه رمضان فرارسيد و تو روزه‌ دارى و شب‌ خيزى در آن را بر ما واجب گردانيده‌ اى، پس ما را بر روزه‌ دارى و شب‌ خيزى در آن يارى ده و آن را از ما بپذير و ما را در آن سالم بدار و آن را نيز براى ما سالم بدار، همراه با آسانى و تندرستى. به راستى كه تو بر هر چيز توانايى، اى مهربان‌ ترين مهربانان.»

 

إِذَا رَأَيْتَ الْهِلَالَ فَلَا تَبْرَحْ وَ قُلْ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذَا الشَّهْرِ وَ فَتْحَهُ وَ نُورَهُ وَ نَصْرَهُ وَ بَرَكَتَهُ وَ ظُهُورَهُ وَ رِزْقَهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا فِيهِ وَ خَيْرَ مَا بَعْدَهُ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا فِيهِ وَ شَرِّ مَا بَعْدَهُ اللَّهُمَّ أَدْخِلْهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ السَّلَامَةِ وَ الْإِسْلَامِ وَ الْبَرَكَةِ وَ التَّقْوَى وَ التَّوْفِيقِ لِمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى‏

هنگامى كه هلال را ديدى، پيش از آنكه از جاى خود تكان بخورى، بگو: «خداوندا، از تو خير و گشايش و نور و يارى و بركت و پاكيزگى و روزى اين ماه را خواهانم. خدايا، از تو خير اين ماه و ما بعد آن را درخواست مى‌ كنم و از شرّ آن و ما بعد آن به تو پناه مى‌ برم. خداوندا، اين ماه را همراه با ايمنى و ايمان و سلامتى و تسليم و بركت و تقوا و توفيق انجام آنچه دوست دارى و مى‌ پسندى، بر ما وارد كن.»