آقای جمالی «قصه های تا به تا»:
محبوبیت گوهری است که خدا به هر کسی عطا نمی کند
به یاد دارم که در زمان پخش سریال «دنیای شیرین» وقتی نوجوانان من را در خیابان می دیدند، به من می گفتند ای کاش تو پدر ما می بودی!
حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ بچه های اواسط دهه شصت و اوایل دهه هفتاد شخصیت «آقای جمالی» در سریال «قصه های تابه تا» را به خوبی به یاد می آورند. رضا فیاضی در آن روزها محبوب بچه‌های آن نسل کشور بود و حتی بعد از آن نیز در سریال دنیای شیرین به خوبی توانست با نوجوانان و جوانان و حتی میان‌سالان جامعه ارتباط برقرار کند. این مطالب باعث شد تا به یاد آن سال‌ها و خاطره بازی با آن لحظات و البته موضوعات دیگر با رضا فیاضی به گفتگو بنشینیم:
*در سایت ها و خبرگزاری ها زندگینامه شما موجود است اما یک بار دیگر برای مخاطب ما خود را معرفی کنید.
من رضا فیاضی در سال ۱۳۳۲ در اهواز و در محله آسیه‌آباد متولد شدم. مدرک دیپلم خودم را در همین شهر دریافت کردم. پس از آن به بازیگری در تئاتر و فیلم کوتاه پرداختم و کارگردانی تئاتر را نیز تجربه کردم. در سال ۱۳۵۴ وارد دانشکده هنرهای زیبا شدم. با اجرای تئاتر در مدارس در دوران راهنمایی و دبیرستان کار غیرحرفه‌ای خود را آغاز کردم و این طور وارد این عرصه شدم.
* در کنار بازیگری کارهای دیگری هم انجام می دهید؟
در کنار بازیگری مدیریت صحنه را نیز انجام می‌دادم. البته نمایش عروسکی و کارهای رادیویی و حضور در چندین برنامه تلویزیونی به عنوان مجری از سایر کار های من بود.
* شما فکر می کنید مردم با کدام اثر شما را می شناسند؟
به طور حتم «آقای جمالی» در سریال «قصه های تابه تا» برای مردم بسیار خاطره انگیز بود. من هم خودم با آن سریال بسیار خاطره بازی می‌کنم البته یکی دیگر از کارها که مخاطب فراوانی پیدا کرد، «دنیای شیرین» بود.
*بله همین طور است؛ آن سریال مخاطب نوجوان و جوان فراوانی داشت. خاطره ای از آن سریال به یاد دارید؟
به یاد دارم که در زمان پخش سریال «دنیای شیرین» وقتی نوجوانان من را در خیابان می دیدند به من می گفتند ای کاش تو پدر ما بودی.
* شما از آن زمان در میان مردم شهرت پیدا کردید. دنیای شهرت چگونه دنیایی است؟
دنیای عجیبی است، خیلی از افراد جامعه آرزو دارند که مشهور باشند و در این دنیای هزار رنگ حضور داشته باشند اما به هر وسیله ای که نمی شود مشهور بود. عده ای از افراد به واسطه راه درستی که به مردم زمانه خود نشان می دهند و یا به مردم خدمت می کنند، کتابی می‌نویسند و یا یک اثر هنری را خلق می کنند، مشهور می‌شوند.
* آیا این موضوع درست است که شهرت به همان میزان که می تواند باعث رشد یک فرد شود، می تواند این او را از عرصه خارج کند؟
به طور حتم همین است. باید با مردم صادق بود تا در کنار شهرت به محبوبیت رسید. در هر صورت شهرت زمانی کامل می شود که به محبوبیت ختم شود. محبوبیت گوهری است که خدا به هرکسی عطا نمی‌کند.
* پس شما برای خودتان به تعریف درستی از شهرت رسیده‌اید. آیا با این حرف ها در میان مردم نیز محبوب هستید؟
من شاید در کار بازیگری معروف نباشم اما فکر می کنم محبوب مردم باشم؛ چون با نسلی کار کرده‌ام که الان جوان شده است و من را با کارهایم به یاد می‌آورند. در ذهن بچه‌های آن روز و جوانان امروز دقایقی وجود دارد که این نسل با آن خاطرات شیرین دارند. از این بابت خدا را شکر می کنم که در ذهن بچه ها به عنوان یک جرقه هستم.
* با این صحبتها پس شهرت اغلب افرادی که در میان مردم هستند کاذب است؟
بله، شهرت ممکن است کاذب باشد و این شهرت به درد انسان نمی‌خورد و عکس این مطلب نیز وجود دارد. به عنوان مثال شهرتی که اصغر فرهادی و شهاب حسینی به دست آوردند به هیچ عنوان کاذب نیست و برآمده از توانایی های این دو هنرمند بزرگ کشور است.
* از فیلم «فروشنده» و موفقیت اصغر فرهادی و شهاب حسینی صحبت کردید. حس شما نسبت به این اتفاق چگونه است؟
برای من اتفاقی بسیار زیبا و عالی بود. به نظر من معرکه است که یک فیلم ایرانی به این حد رسیده است که که دو جایزه بزرگ دریافت می‌کند. به اصغر فرهادی و شهاب حسینی تبریک می گویم و البته ترانه علیدوستی که کاندیدای دریافت نخل طلا شده بود.
* ارزش کار اصغر فرهادی و شهاب حسینی در کجاست و چرا تا این حد به این موضوع توجه می شود؟
در این روزها بحث اصلی سینمای ایران همین موفقیت فیلم «فروشنده» است. آن هم با امکاناتی که در سینمای ایران وجود دارد نه ابزار های هالیوود و نه بالیوود در دست ماست. به همین خاطر ارزش این کار بالاست. در اینجا خلاقیت فیلمسازان ایرانی به خوبی نمایان می شود.
* در این مدت در سینمای ایران کسی نتوانسته بود به عنوان بازیگر به جایزه ای در جشنواره ای بین المللی برسد. این اتفاق را چطور می‌بینید؟
در هیچ صورت نمی شود نخل طلای شهاب حسینی را نادیده گرفت. به این دلیل که شهاب بازیگری ارزشمند بوده و تلاش بسیاری انجام داده است. این درخشش مختص اوست. حسینی در سریال «شوق پرواز» هم بسیار خوب بازی کرد و وی در تمام زمینه ها خود را نشان داده است.
* حرف های شما نشان می دهد موفقیت «فروشنده» برای شما جذاب بوده است؟
بله، به دلیل اینکه دنیا سینمای ایران را تحسین کرد. در زمان برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره کن تصاویری دیدم که مردم در سالن محل برگزاری ایستاده بودند و لحظاتی طولانی فیلم «فروشنده» را تشویق می کردند.
* سابقه همکاری با فرهادی را داشته اید؟
با شهاب حسینی هم بازی بودم اما این افتخار را نداشتم که بتوانم با اصغر فرهادی کار کنم.
* همه این حرف ها گفته شد تا بحث میان شهرت و محبوبیت گفته شود. گاهی شهرت تا جایی پیش می رود که باعث فساد در برخی از امور می شود نظر شما چیست؟
من با این حرف موافق هستم. شهرتی باعث فساد می شود که با قدرت تمام شود. به عنوان مثال بازیگری تا حدی قدرت پیدا کند که بتواند به کارگردان و یا تهیه کننده دستور بدهد، نقش جابه‌جا کند و به تمام عوامل یک فیلم دستور بدهد. به نظر من اگر چارچوب وظایف هرکس معلوم و مشخص باشد و بتوانیم هنرمند با خرد تربیت کنیم، امید این را داریم که فساد در هنر رخ ندهد.
*از کارهایتان که در حال تولید و یا پخش است بگویید.
هم اکنون در تلویزیون سریال «معمای شاه» در حال پخش است و من نیز در آن بازی کرده ام. در برنامه ای هم با نام «کیوسک» که در مورد کتاب و کتابخوانی است و بسیار آموزنده و با ارزش است، نیز بازی می کنم.
* حرف آخر؟
امید اعتلای سینما و تلویزیون و به طور کلی هنر کشور را دارم و ممنون از شما.
گفتگو از: محمدرضا فلاحی
انتهای پیام/
