هنر در جامعه ما شغل محسوب نمی‌شود!

بهرام افشاری بازیگر تئاتر و سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پیرامون فعالیت‌هایش گفت: در حال حاضر در فیلم «به کارگر ساده نیازمندیم» به کارگردانی منوچهر هادی نقش اصلی را ایفا می‌کنم. به همین دلیل نتوانستم هیچ تئاتری را برای امسال انتخاب کنم اما خب پیشنهاد هست و برای سال آینده برنامه‌ریزی می‌کنم.

بازیگر نمایش «رابینسون کروزوئه» در ادامه صحبت‌هایش گفت: اگر قرار باشد یکی از کارهایم را در رأس بگذارم، نمایش «جوجه‌تیغی» که نویسندگی و کارگردانی و بازیگری این کار به عهده خودم بود را انتخاب می‌کنم؛ چون این کار یک مقداری از حدیث نفسم بود و می‌توانم بگویم یک جایگاه دیگری در قلب و ذهن من دارد.

بازیگر نمایش «کامنت» درباره مؤثر بودن تحصیلات آکادمیک در حیطه بازیگری گفت: من این افتخار را داشتم که خدمت استاد سمندریان شاگردی کنم و الان هم مشغول تحصیل برای کارشناسی رشته بازیگری در دانشکده هنر و معماری هستم.

به شخصه چون تجربی کار می‌کردم، نمی‌توانم بگویم که در ابتدا تحصیلات می‌تواند تاثیر بسزایی در بازیگری داشته باشد اما به نظر من همینطور که وقتی که یک نفر می‌خواهد مهندس یا دکتر بشود باید درسش را بخواند، پس این گفته راجع به بازیگری هم صدق می‌کند. اما به نظرم بازیگری یک استعداد ذاتی است و تجربه‌ای نیست که با تحصیلات یا فعالیت در گروه‌های مختلف تئاتری به دست بیاید.

بازیگر نمایش «پاییز» در پاسخ به اینکه آیا می‌توان به تئاتر نگاه اقتصادی داشت، اظهار نمود: در ابتدا وقتی که هنر را به عنوان یک شغل در جامعه ما قبول ندارند، نمی‌توانیم جواب قطعی بدهیم که از راه بازیگری می‌توان امرار معاش کرد. من به سهم خودم می‌توانم بگویم که اگر از سمت دولت حمایت بشوند و امکانات معقولی فراهم بشود، حتم دارم که این مسائل برای کسانی که زحمت‌های بیشتری کشیدند و سعی کردند خودشان را با محصولات خوب متمایز کنند، حل می‌شود.

بازیگر نمایش «هیپوفیز» در توصیه به به  تازه‌کارهای عرصه هنر گفت: اگر کسی ایمان و اعتقاد داشته باشد که در بازیگری می‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد، من مطمئنم که تئاتر آن‌ها را جذب خواهد کرد و مخاطب آن‌ها را دوست خواهد داشت. فقط  کافی است که تلاش کنند فقط برای کسب تجربه، بدون نتیجه گیری.

 

بازیگر نمایش «دون کامیلو» در رابطه با موضوعاتی که طی سال‌ها تجربه‌اش در تئاتر باعث رنجش خاطرش شده، اظهار کرد: عدم حمایت چه در عرصه تئاتر چه در عرصه سینما، برخی اوقات اذیت‌کننده است و همین موضوع باعث شده خیلی از جوان‌ها اعتماد به نفس و عزت نفسشان را از دست بدهند. به طور حتم در هر هدف و رشته‌ای یکسری موانع وجود دارد و بازیگری هم از این قاعده  مستثنی نیست؛ اما عدم امنیتی  که در عرصه بازیگری وجود  دارد، همیشه  یک استرسی را درون ما به وجود می‌آورد که کارایی ما را کم می‌کند. خیلی از بازیگر‌های تئاتر به خاطر بدهی‌هایی که انجمن نمایش به سازمان تامین اجتماعی دارد، بیمه نشده‌اند. این فقط یکی از مسائل و مشکلات پیش روی ماست. مگر ما می‌توانیم چند سال کار کنیم؟! چند سال آینده که فرسوده‌تر شدیم و دایره فعالیت‌هایمان محدودتر شد، مسلم است که به حمایت نیاز داریم. البته که با وضع  حاضر، آینده خوشایندی را در شغلمان نمی‌توانیم ببینیم.

انتهای پیام/