به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،"محمدمهدی ملکی" طی یادداشتی به بررسی دلایل حمایت امریکا از ریاض پرداخت.
 
 متن این یادداشت به شرح زیر است:

"اگر سعودی ها به خاک سوریه وارد شوند با تابوت به کشورشان باز خواهند گشت" این جمله وزیر امور خارجه سوریه است در واکنش به اعلام خبری از سوی سعودی ها مبنی بر اینکه عربستان قصد دارد در صورت صلاح دید ائتلاف بین المللی ضد داعش به رهبری امریکا، وارد سوریه شود و دلیل آن را هم مبارزه با گروه تروریستی داعش عنوان کرده است! طنز سیاسی جدیدی که از سوی عربستان مطرح شده و این روزها پیرامون آن بسیار شنیده یا خوانده ایم.

اکثریت کارشناسان بر این باورند که ادعای ریاض مبنی بر حمله به سوریه یک لاف سیاسی است چرا که اساساً آل سعود توانایی انجام چنین اقدامی را ندارد، آن هم درشرایط فعلی که بسیار ضعیف، عصبی و نگران جایگاه از دست رفته خود در منطقه است و سیاست هایش را در سالهای اخیر شکست خورده می بیند. شاید همین تحلیل واقع بینانه از شرایط موجود است که مقامات ریاض را بر آن داشته تا به چنین سخن هایی روی آورده و طرحی را اعلام کنند که مغایر با توان و اندازه آنهاست.

درهمین رابطه در یادداشت پیشین خود (اعزام نیرو به سوریه خارج از توان عربستان است) که در روزنامه اعتماد به چاپ رسید به این نکته اشاره تفصیلی داشتم و شرایطی را که عربستان در آن قرار دارد را شرح و به استناد آنها، طرح ادعایی ریاض را غیرقابل اجرا عنوان کردم.

در این مجال قصد آن داریم تا با توضیحی مختصر چرایی حمایت امریکا از قصد عربستان در اعزام نیرو به سوریه را بیان کنیم که نگاه از زاویه دیگری به این مساله است.

امریکا عربستانی را ترجیح می دهد که مطیع و رام باشد و بتواند منافع کاخ سفید را آنگونه که می خواهد در منطقه به اجرا در آورد، نه عربستانی که مدام بر سیاست های واشنگتن خرده می گیرد و آنها را به باد انتقاد گرفته و دیگر متحدان منطقه ای امریکا را دلسرد و از کاخ سفید دور کند. عربستان امروز سرکش است و سیاست های خود را به تنهایی ( به کمک دنباله روهای منطقه ای خود) پیش می برد و این چیزی نیست که باب میل امریکا باشد.

بنابراین در صورت عملیاتی کردن طرح اعزام نیرو به سوریه هزینه ها و تبعات سنگین اقتصادی، سیاسی و نظامی به ریاض تحمیل خواهد شد و ضعیف شدن سعودی ها را در پی خواهد داشت و نتیجه آن وابستگی بیشتر به واشنگتن و افزایش اطاعت پذیری از آن است.

 مهمترین علت سرکشی و تک روی عربستان در منطقه، تکیه به ذخایر ارزی قابل توجهی است که حاصل فروش نفت آن کشور است. دلارهای نفتی سعودی همواره شاه کلید سیاست خارجی و داخلی آنها بوده و غربی ها نیز به همین علت در مقابل اقدامات ضد حقوق بشری متعدد آن حکومت و جنایات مختلفی که مرتکب می شود سکوت اختیار می کنند.

حال امریکا می داند که اوضاع اقتصادی عربستان در شرایط خوبی قرار ندارد و هزینه بالای جنگ در یمن و کاهش شدید قیمت نفت فشار زیادی را بر اقتصاد تک محصولی آن کشور تحمیل کرده، به نحوی که ریاض مجبور شده قریب به 100 میلیارد دلار از ذخایر ارزی خود جهت جبران کسری بودجه اش برداشت کند. لذا این معادله، نتیجه مشخصی خواهد داشت که اگر آل سعود بخواهد به سوریه لشکر کشی کند دیگر نمی تواند بار سنگین هزینه های آن را تحمل کند و اقتصادش فلج خواهد شد.

نکته دیگر اینکه، سیاست کاخ سفید در دوره اوباما نقش آفرینی غیر مستقیم در منطقه و استفاده از متحدان و مهره های خود بوده و اکنون در این موضوع نیز امریکا می خواهد از این فرصت بهره برده و با نیرو و سرمایه سعودی منافع خود را در خاک سوریه دنبال نماید.

همچنین  در صورت اجرایی نشدن قصد عربستان در حمله به سوریه، واشنگتن می تواند این ادعا را داشته باشد که از متحد دیرین خود حمایت کرده و او را تنها نگذاشته و راه هرگونه شماتت و خرده گیری را برعربستان ببندد. لذا این موضوع  دو سر برد است برای امریکا، چه عملیاتی شود در پی تامین منافع خود خواهد بود و چه به هر دلیلی اجرایی نشود (شواهد و مدارک دال بر اجرایی نشدن هستند) و در حد فشار سیاسی و جنگ روانی باقی بماند.

بنابراین آنکه بیش ازهمه متضرر خواهد شد ریاض است، لذا توصیه می شود عربستان تجدید نظر اساسی در رفتارها و رویکردش نسبت به همسایگان داشته باشد و ماجراجویی و تنش آفرینی را از سیاست خارجی خود کنار گذارد.

انتهای پیام/