روز جهانی تالاب و حال ناخوش تالاب‌های کشورمان/ خشکی و آلودگی رنگ رخساره­ تالاب­‌های ایران

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان ،2 فوریه مقارن با 13 بهمن ماه روز خاصی در جهان است،روزی جهانی که تحت عنوان تالاب از آن یاد می شود.

شعار این روز جهانی نیز با مضمون(تالاب ها برای آینده ما معیشت پایدار)انتخاب شده است،اما با اندک کند و کاوی در تالاب های کشور،در می یابیم که این میراث در ایران از حال و روز خوبی برخوردار نیست،آلودگی و خشکی آنچنان بر جان تالاب های کشور افتاده که طبق آمار ارائه شده از سوی رسانه ها،قریب به 60 درصد از آنها در خاموشی به سر می برند،خاموشی که توام با خشکی و بی آبی و گاهی نیز آلودگی است.

** نیم نگاهی به وضعیت تالاب های کشور

تالاب انزلی که روزگاری یکی از شاخص ترین تالاب های کشور به شمار می رفت،امروز به مدفنی برای زباله ها مبدل شده است.

تالاب هامون نیز وضعیت بهتری ندارد و برون رفت از خشکی حاکم بر آن مستلزم توجه و عنایت افغان ها خواهد بود،تنها نقطه آبخیز این تالاب از محدوده صابری و آن هم در فصل بارندگی ها و از طریق فراه رود تغذیه می شود که آن نیز به اندازه ای اندک و محدود است که دوام چندانی ندارد،حال و روز هامون زمانی بهبود می یابدکه فرمان تامین حق آبه آن از کابل صادر شود،سرنوشت تالاب ارومیه نیز همچنان در هاله ای از ابهام  است،اگرچه اقداماتی برای احیا و حفظ آن از سوی دستگاه های متولی و کارگروه نجات دریاچه ارومیه عملیاتی شده،اما علیرغم تلاش های مجدانه کارگروه و ستاد مورد اشاره،همچنان تالاب مذکور با نقطه مطلوب فاصله بسیار زیادی دارد.

طبق اعلام نظر کارشناسان،میزان آب مورد نیاز این دریاچه برای احیا مطلوب،بیش از 14 میلیارد متر مکعب است و این در حالی است که در شرایط فعلی حجم آب انباشته شده در این منطقه،2 میلیاردو 300 میلیون متر مکعب برآورد شده است.

طرح انتقال آب خزر نیز به گفته برخی از کارشناسان،طرحی علمی و سازنده به شمار نمی رود و با وجود مخالفت ستاد نجات دریاچه ارومیه اما همچنان اجرای آن در دستور کار قرار دارد و معاون وزارت نیرو از آن به عنوان مطالبه ای مردمی یاد می کند.

لب های تالاب گاوخونی در اصفهان نیز خشک است و مدت ها است به کانون گرد و غبار مبدل شده اند و تالاب های پریشان،طشک بختگان و ارژن در فارس نیز چشم انتظار آب هستند تا پس از مدت ها خشکی و تشنگی،خود را سیراب سازند.

اگرچه هر از چند گاهی اندک بارش باران،تالاب مورد اشاره را مرطوب می سازد اما چنین رطوبت ها و بارش هایی آنقدر محدود است که حتی نمی توان از آن تحت عنوان مُسَکِن یاد کرد.

تالاب جازموریان نیز به بیابانی 3 هزار و 300 کیلومتری تبدیل شده که جولانگاه گرد و غبار و بلای جان استان کرمان شده است.

تنها درمان این تالاب ها آب است و بدون آن تمامی طرح ها به شکست منتج خواهد شد و با وضعیت بحران کم آبی که کشور با آن روبرو است سرنوشت و آینده تالاب های موجود در کشور بیش از پیش با ابهام روبرو می شود.

طبق اظهارات معاون امور تالاب های سازمان محیط زیست کشور،مساحت کل تالاب های کشور سه میلیون هکتار است.

با نگاهی اجمالی به تالاب های موجود در کشور که به دو دسته ساحلی و غیر ساحلی تقسیم می شوند،به روشنی در می یابیم که هر کدام با معضلات و نارسایی های خاص به خود روبرو هستند.

باقرزاده کریمی با اشاره به مطلب فوق از خشکی 10 تا 90 درصدی تالاب های غیر ساحلی  و معضلات و آلودگی های زیست محیطی در تالاب های ساحلی خبر می دهد.

در جنوب آلودگی نفتی و در شمال کشور آلودگی های ناشی از فاضلاب شهری،خانگی و زهاب های کشاورزی،جان تالاب ها را به مخاطره انداخته است.

حالا تالاب ها نیز مانند هوا با وضعیت بغرنجی روبرو هستند و اساسا می توان گفت محیط زیست ایران حال و روز خوشی ندارد، بطور یقین اجرای اصل 50 قانون اساسی رفع کننده بخشی از مشکلات خواهد بود،مشروط به اینکه به درستی و از سوی تمامی آحاد جامعه اجرا شود.

انتهای پیام/