به گزارش خبرنگار گروه انتخابات باشگاه خبرنگاران جوان، در حالی مسئولین خانه احزاب از برگزاری هفت نشست هفتگی این نهاد سخن گفته‌اند که تنها 32 روز تا برگزاری انتخابات و فرارسیدن روز هفتم اسفند باقی مانده است، حال آنکه حتی اگر برگزاری اولین نشست از این سلسله نشستها در روز دوشنبه(29 دی) را نیز مورد توجه قرار دهیم، همچنان امکان برگزاری کامل این نشستها وجود ندارد چون فقط 4 هفته تا برگزاری انتخابات زمان باقیست اما مسئولان خانه احزاب تأکید دارند که این نشست های هفتگی پیش از دوران تبلیغات یک هفته‌ای منتهی به انتخابات پایان خواهد یافت.
 
بر اساس ماده اول از اساسنامه خانه احزاب، این نهاد مدنی غیردولتی به منظور ایجاد فضای سیاسی در کشور، ارتقاء و گسترش فرهنگ حزبی و فعالیت گروهی و همچنین تقویت روحیه تعاون و تفاهم بین احزاب و گروه‌های سیاسی تشکیل می‌شود، حال پرسش اینجاست که آیا می‌توان پذیرفت چنین نهادی در آستانه دو انتخابات مهم، هنوز به تقویم آن اشراف نداشته باشد؟

به بیان دیگر نشست‌های فوق الذکر در پی ترسیم جایگاه و تقویت نقش احزاب در دانش و کنش سیاسی شهروندان در عرصه انتخابات است اما متاسفانه خود این بازیگران و متخصصان عرصه سیاست داخلی، هنوز از ظرفیت ستادی این نهادها به خوبی استفاده نمی‌کنند.
 
برنامه خانه احزاب برای تشکیل هفت جلسه هفتگی در چهار هفته، علاوه بر عدم اشراف به تقویم انتخابات، معانی دیگری را نیز در خود پنهان کرده است. نخست اینکه به نظر می رسد تشکل متولی ساماندهی رفتار احزاب، درک درستی از رفتار حزبی ندارد. احزاب به این دلیل شکل گرفته اند که تقاضاهای سیاسی و اجتماعی شهروندان را مطرح کرده و پس از کسب حمایت حامیان خود، این تقاضاها را به پیشنهاد و سپس به رفتار سیاسی مبدل کنند. یک حزب در معنای مدرن خود مقوله ای نیست که عملکردش تنها به ماه های منتهی به انتخابات محدود شود بلکه احزاب باید طی بازه زمانی میان دو رأی گیری، به نغییر رفتار سیاسی شهروندان اقدام کرده و به رصد بازی های سیاسی بپردازند.
 
دومین نقطه ابهام در رابطه با نشست های "بررسی نقش احزاب در انتخابات و ایجاد شور و نشاط انتخاباتی" در تک بُعدی بودن نگاه خانه احزاب به مقوله انتخابات است. تمرکز بر مشارکت می تواند به نادیده انگاشتن امنیت، رقابت و حتی سلامت انتخاباتی در کشور منجر شود. از سوی دیگر، مشارکت انتخاباتی تنها در میزان رأی خلاصه نمی‌شود بلکه شاید بتوان مشارکت کیفی را در مقابل مشارکت کمی، بدین صورت بازتعریف کرد که تشخیص سره از ناسره در عرصه سیاسی از وظایف احزاب است. در نتیجه احزاب و نهادهای متولی ساماندهی آنها علاوه بر گرم کردن تنور رقابتهای انتخاباتی، موظفند تا مردم را به سمتی سوق دهند که خودشان بتوانند نامزد اصلح را از کسی تفکیک کنند که شایستگی حضور در مجلس را ندارد.
 
پس می‌توان این گونه نتیجه گیری کرد که بنظر می رسد برگزاری جلسات هفتگی خانه احزاب به بدوی و ضعیف بودن احزاب و فقدان رفتار صحیح حزبی در کشور دلالت دارد. وقتی خانه احزاب نمی‌داند که چند هفته تا انتخابات باقی مانده، نباید توقع داشت که نشست هایش نیز نقش چندانی در تغییر مواضع و رفتار سیاسی شهروندان داشته باشد. به بیان دیگر شور و شوق انتخاباتی بیش از آنکه منبعث از چنین جلساتی باشد، متأثر از بافت اجتماعی جامعه ای است که بخش مهمی از وظایف انتخاباتی‌اش را در حضور در پای صندوق‌های رأی می داند.

انتهای پیام/