پژوهش و تحقیق حلقه مفقوده سینمای ایران

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، فیلم مستند " خانه سیاه است" تنها ساخته فروغ فرخزاد به تهیه کنندگی ابراهیم گلستان در برداشت کوتاه در پردیس هویزه اکران و نقد شد.

این فیلم مستند درباره جذام خانه ای در تبریز است که به سفارش انجمن کمک به جذامیان کشور در سال ۴۱ ساخته شده است.

این فیلم مستند از شاعرانگی فروغ جدا نمی شود و سکانس به سکانس فیلم سطر به سطر شعر است.

حسن نجفی عکاس و کارگردان مطرح کشورمان که چند روزیست بخاطر نمایشگاه عکسش میهمان مشهد شده است، در این جلسه به عنوان منتقد حضور داشت، این فیلم را حاصل همراهی دو اندیشمند در حوزه ادبیات و سینما دانست و گفت: کارکردی که این فیلم برای فروغ داشت معادل پنج کتاب شعرش بود.

نجفی فیلم های خوب را مانند کتاب های مقدس دانست که منحصر به زمان و مکان نیست و در همه زمان ها می شود دید و افزود: این فیلم مستند محض نیست و به سمت مستند داستانی می رود وسوژه با کارگردان و دوربین همراه می شده است و حضور کارگردان در پلان ها دیده می شود.

وی حلقه مفقوده سینما را پژوهش و تحقیق خواند و افزود: یکی از کارهای دوره پژوهش جلب اعتماد است و این فیلم مبتنی بر بنیه پژوهشی است که در تک تک پلان ها و چینش آنها مشخص است و جلب اعتمادی که در این فیلم دیده می شود بخاطر دوره پژوهش است.

در این فیلم نریشن هایی که توسط فروغ خوانده می شود، تصویرهای تلخ دوربین را تکمیل می کند و ملودی زیبای خوانش شعر فروغ موسیقی فیلم است.

نجفی از اهمیت درک رسانه توسط فروغ گفت و خاطر نشان کرد: فروغ به تاثیرگذاری رسانه وتصویر پی برده بود همان طور که سهراب علاوه بر شاعری نقاشی هم می کرد اما فروغ هرچقدر هم شعر زیبا بگوید بدون زیبایی بصری فایده ای ندارد و زیبایی بصری فیلم حضور پررنگ گلستان را نشان می دهد.

وی عنصر اندیشه را حلقه مفقوده سینما خواند و افزود: ویژگی این فیلم این است که ما را به اندیشه های فروغ رهنمون می کند و تمامی سکانس ها دکوپاژ و تصاویر و نریشن ها همه نوعی از تفکر فروغ است که تصویری شده است.

نجفی شکل کمال گرایانه هر فیلمی را متکی نبودن به فیلم نامه دانست و گفت: کارگردان های بزرگ با اینکه سناریو می نویسند اما وقتی سرصحنه می رسند به اتمسفر و جو همان مکان و زمان نگاه می کنند و این فیلم هم از بند فیلمنامه و دکوپاژ رها شده است و خوشبختی جز رهایی درون نیست.

کارگردان و عکاس اجتماعی هدف فیلم را نقد فضای اجتماعی، سیاسی و دینی جامعه آن روزخواند و گفت: بحث این فیلم بیماری و فقر فرهنگیست در واقع جذام فرهنگی است.

وی در پایان اتفاق خوب این فیلم را همراهی فروغ در کنار گلستان یعنی همراهی ادبیات با سینما دانست.

ابراهیمی مستند ساز و منتقد در مورد نریشن ها می گوید: نریشن در فیلم نقشی تعیین کنندست ونشان می دهد که فروغ چگونه شعر می سراید و با نگاه شاعرانه خودش خیلی از اتفاقات را ثبت می کند.

وی فیلم خانه سیاه است را بهترین نمونه شعر سینمایی خواند و تصریح کرد: در این فیلم شعر سینمایی و شعر ادبیاتی به یک نقطه مشترک رسیده و همین فیلم را ممتاز می کند.

انتهای پیام/ز