نگذارید علی رهبری را بدزدند!

نصیر حیدریان بعد از 18 سال در تالار وحدت ارکستر سمفونیک هدایت کرد و خواستار قدردانی از رهبری شد.

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اپرای عاشورا با رهبری نصیر حیدریان و همراهی گروه کر به رهبری رازمیک اوحانیان برگزار شد.

ابتدای این مراسم پس از جا گیری حضار در سالن اعلام شد تا بین قطعات تشویقی نشود و سپس یک به یک افراد ارکستر سمفونیک و گروه کر به روی صحنه آمدند.

علی رهبری (مدیر هنری)، سفیر چین و سایر هنرمندان و هنردوستان تماشاگر این اجرا بودند برنامه طبق برنامه‌ریزی راس ساعت 21 و سی دقیقه برخلاف دیگر اجراهای گذشته آغاز شد.

این اپرا به شکل مدرن اما همانند تعزیه با بازیگرانی چون علی یاری‌پور(محتشم)، مهدی جاور (یزید)، سهیل متین (شمر)، آرمین بحیرایی (جبرئیل)، هانیه قلی‌بیگیان (همسر شمر)، هادی فیض‌آبادی (امام حسین‌(ع))، سجاد پورقناد (عمر)، مهدی امامی (عباس‌(ع)) و ... به هنرنمایی پرداخت.

ابتدا در پرده اول محتشم کاشانی عاشورا را به یاد می‌آورد و سرودن مرثیه را آغاز می‌کند. 

در پرده دوم که در بارگاه گفتگو‌های عمر و شمر برای برنامه‌ریزی روز عاشورا مطرح می‌شود و در محضر یزید تصمیم گرفته می‌شود که امام حسین (ع) و خاندانش را از میان بردارد.

پرده سوم ملائک همراه با جبرائیل بر امام حسین (ع) نازل می‌شود.

 تا به این اینجا سازها با صدای بازیگران این اپرا همخوانی بسیاری دارد و فراز و فرود آن گاهی بر هیجان جنگ افزون و گاهی در کنار حزن و اندوه مظلومیت امام حسین (ع) همراه بودند.

در پرده چهارم که فضای خانه شمر را ترسیم می‌کرد شمر آماده جنگ می‌شود و بی‌اعتنا به خواهش و تمنای همسرش راهی کربلا می‌شود و در پرده پنجم وداع امام حسین (ع) با سکینه را اجرا کردند.

سپس پرده ششم حر عازم کربلا می‌شود و با حضرت ابوالفضل العباس (ع) روبرو شده و از تصمیم‌اش رودررو شدن با امام و یارانش پشیمان می‌شود در ادامه ملائک بر او نازل شده و رهایی از بندگی ستمگران مژده می‌دهند. مصعب برادر حر نیز به او ملحق می‌شود.

پرده بعد که نشان‌گر فضای بارگاه ابن زیاد بود قاصدی نامه حر را می‌آورد که تصمیم خود را مبنی بر پیوستن به امام حسین (ع) را خبر می‌دهد.

پرده هشتم که به نوعی شهادت حر را بیان می‌کرد و روح امام حسین (ع) ناظر بر صحنه مویه می‌کند.

ابن سعد و شمر و لشگریان حر را از پای درمی‌آورند و جنگ بی امان شروع می‌شود.

در نهمین پرده شادمانی بارگاه ابن زیاد را به تصویر می‌کشد و در نهایت پرده آخر شهادت حضرت عباس (ع) محتشم کاشانی لحظه‌های دردناک کربلا را به یاد می‌اورد و از نوشتن باز می‌ایستد.

در این لحظه صدای نواختن سازها اوج می‌گیرد و نصیر حیدریان به یک باره پس از اتمام چوب هدایت خود را به آسمان پرتاب کرد و در حین تشویق‌های حضار از وی از یکایک بازیگران خواست تا بر روی جایگاه رهبر بیایند و اختصاصی مورد تشویق هواداران خود قرار گیرند.

در نهایت از علی رهبری خواست تا به روی صحنه بیاید و درباره وی گفت: آقایان مسئول خواهشا قدر رهبری را بدانید اجرای امشب ارکستر زحمتی شش ماهه است تا بتواند این گونه بنوازد، نگذارید رهبری را بدزدند.

علی رهبری در پاسخ عنوان کرد: فکر نمی‌کردم امشب به روی صحنه بیایم اما گویی پس از تماس‌های این اجرا دوباره متولد شدم زمانی که موسیقی دوران کودکی که در واقع همان تعزیه است را شنیدم آمادگی این اپرا در این سطح در عرض یک هفته بی‌نظیر است. نصیر حیدریان چهل سال در ارکستر موزیک سمفونیک صد نفره ترومبل می‌زد و از همان موقع هم خوب بود در هفت ماه گذشته هر بار دلخوری‌هایم را گفتم و می‌خواهم بگویم که 18 سال بود که از نصیر حیدریان دعوت نکرده بودم اما زین‌ پس این همکاری ادامه‌دار خواهد بود و این تازه اول کار ما است.

وی زمانی که دست بهزاد عبدی در دست می‌فشرد افزود: در چهره سفیر چین می‌دیدم چقدر متعجب شد که ما یک اپرا به سبک خودمان داریم البته چینی‌ها از ما زودتر شروع کردند اما ان شاء الله ما هم به سطح آنها خواهیم رسید.

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار