ورزش و فرهنگ هر دو لنگ میزنند

  به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان ، در گذشت نابهنگام هادی نوروزی، جامعه ورزش ایران را تحت تاثیر قرار داد.

اتفاقی که بسیار دردناک بود و همه انتظار داشتند تا با برگزاری یک مراسم باشکوه و در خور شان کاپیتان پرسپولیس کمی از گرد انبوه نشسته بر فوتبال کشور کاسته شود اما در این مراسم هم مانند دیگر مراسم‌ها و اتفاقات مهم که در ورزش کشور ما برگزار می‌شود، شاهد بی نظمی و بی فرهنگی بودیم.

این بی نظمی‌ها از مراسم تشییع هادی نوروزی در ورزشگاه آزادی شروع شد و در مراسم تشییع او در بابل به اوج رسید البته در این مورد شاید به دلیل تالم و ناراحتی دوستداران هادی برخی رفتار ها کنترل شده بود اما عکس های سلفی و پست های بی معنی و برخی اتفاقات دیگر نشان از فقر فرهنگی در موارد اینچنینی است.

حتی در این شرایط که جامعه ورزش داغدار مرگ کاپیتان پرسپولیس بود، باز هم بودند مردمی که به فکر سلفی انداختن با  چهره‌های معروف حاضر در مراسم بودند، حتی با بازیکنان پرسپولیس که حال و روز خوشی را نداشتند.

تقریبا در تمام مراسم‌های مهمی که برگزار می‌شود، کنترل نظم از دست مسئولان خارج می‌شود و آنجاست که بی فرهنگی‌ها نمایان می‌شود.

همین چند وقت پیش بود که با ورود ستارگان جهان به ایران نظم فرودگاه از کنترل ماموران خارج شد و روبرتو کارلوس هم در این بین از مردم پس گردنی خورد.

این بی نظمی‌ها در زمان حضور تیم میلان و همچنین حضور سب بلاتر در ایران هم وجود داشته است و اتفاقاتی افتاد که برای ورزش ایران در سطح جهانی مناسب نبود.

در مراسم‌های قهرمانی که هر ساله در لیگ برتر و جام حذفی برگزار می‌شود هم با وجود اینکه در سالهای اخیر بهتر شده و دیگر شاهد حضور اسب در کنار زمین و همچنین بالا بردن جام توسط لیدرها نیستیم اما همچنان برخی بی نظمی‌ها در اینگونه مراسم‌ها دیده می‌شود.

آنچه در مراسم نوروزی اتفاق افتاد، باردیگر بی کفایتی مسئولان و بی فرهنگی بعضی‌ها را نمایش داد و اتفاقاتی که نباید می‌افتاد افتاد و بعضی‌ عکس‌ها و فیلم‌هایی  که نباید گرفته می‌شد اما شد و پخش شد تا ما نشان دهیم، تا هنوز برای برگزاری اینگونه مراسم‌ها مشکل داریم و طرز استفاده از تکنولوژی‌های جدید را یاد نگرفتیم.


جایگاه فرهنگ در ورزشگاهها

جایگاه فرهنگ در ورزشگاهها جایگاهی بسیار حائز اهمیت است که متاسفانه مدتی است کمی به دست فراموشی سپرده شده است.
 
چند سالی است که در ورزشگاههای کشور شاهد فرهنگ مناسبی نیستیم به طور مثال می‌توان به کشیدن دخانیات در ورزشگاه اشاره کرد.
 
جالب است کشیدن سیگار و دخانیات در ورزشگاه یعنی حضور دو عنصر ضد و بر خلاف هم و قرار گرفتن دو دشمن در کنار هم یعنی قرار گرفتن مرض و سرطان کنار ورزش، سامتی و تندرستی شاید افرادی که برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه می‌روند خیلی زیاد این صحنه را به  چشم دیده باشند که وقتی نور افکن‌ها و پرژکتورهای ورزشگاه روشن می‌شود لایه‌ای از دود جلوی نور افکن‌ها قرار می‌گیرد و شاید در نگاه اول همگان آن را مه تصور کنند.
 
 اما آن چیزی نیست به غیر از دود سیگار اما بیاییم یک مقایسه‌ای انجام بدهیم با ورزشگاههای خارجی و اروپایی می‌بینیم که در اکثر ورزشگاههای خارجی و اروپایی مصرف دخانیات ممنوع است و اگر ممنوع هم نباشد، متناسب و فراخور فرهنگ کشور خود و جایگاه یک مکان ورزشی از دخانیات استفاده نمی‌کنند.
 
اما جای سوال دارد چرا در محیطی که باید مملو از سلامتی و ورزش و نشاط باشد، جوانانی که برای تماشای یک مسابقه‌ی ورزشی به ورزشگاه می‌آیند، ریه‌های خود را با دود سیگار پر می‌کنند و این موضوع ذهن را به پاسخ این سوال مشغول می‌کند که چرا کسانی که به ورزش علاقه دارند و این  حجم از هواداران را تشکیل  می‌دهند؟ و شاید از این طریق می‌خواهند حسرت خود را برای نرسیدن به فوتبال و رویای فوتبالیست شدن که به آن دست پیدا نکردند آشکارا ابراز کنند.
 
به هر حال این فقط صدمه به سلامتی طرفداران دخانیات خواهد زد. از این بگذریم همه ما بارها وبارها این صحنه را در ورزشگاه‌ها شاهد بوده‌ایم (عکس) که وقتی کودکان به ورزشگاه می‌آیند دربعضی از زمان‌های بازی پدران یا برادران آن‌ها که این کودکان را برای ارتباط آن‌ها با یک محیط اجتماعی ورزشی به ورزشگاه می‌آورند دست خود را بر روی گوش‌های کودکان خود قرار می‌دهند تا الفاظ زشتی که برخی تماشاگر نماها استفاده می‌کنند به گوش آنها نرسد و آیا زمان آن نرسیده است که شاهد این صحنه‌ها در ورزشگاهها نباشیم؟ امیدواریم روزی این فرهنگ بین ما ایجاد شود تا پدران بتوانند فرزندان خود را برای ارتباط با ورزش به ورزشگاهها بیاورند و دیگر شاهد مسائلی از این قبیل در ورزشگاه‌های ایرانی نباشیم.

** برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.

 
انتهای پیام/