جهان پهلوان متولد شد

ورزشی کشتی و رزمی

نظر دادن

دانلود PDF

امروز پنجم شهریور ماه سال 93 هشتاد و پنجمین سالروز جهان پهلوان تختی غلامرضا تختی است.

به گزارش خبرنگار حوزه کشتی و رزمی گروه باشگاه خبرنگاران جوان، غلامرضا تختی ملقب به جهان پهلوان تختی‌، زاده پنجم شهریور 1309 در محله خانی آباد در جنوب تهران است، وی دارای 2 خواهر و 2 برادر بود که از وی بزرگتر بودند تختی به پهلوانی، فروتنی، مناعت طبع و بلند نظری است، دوره دبستان خود را در مدرسه حکیم نظامی تهران گذراند و پس از آن که دوره اول متوسطه را در دبیرستان منوچهری تهران به پایان رساند، ترک تحصیل کرد. تختی با کارش به ورزش زورخانه‌ای و کشتی می‌پرداخت.

تختی، کشتی را در سال 1325 آغاز کرد. سپس در سال 1327 به سربازی رفت و در 25 مهر ماه همان سال در راه آهن استخدام شد، وی مدتی هم در مسجد سلیمان حضور داشت از اخلاق خوب تختی می‌توان به حضورش در میان مردم اشاره کرد.

تختی که بیشتر اوقات با بنز سفیدش از مقابل گل فروشی نرسیده به چهار راه طالقانی امروز، عبور می‌کرد مدتی در آنجا توقف می‌کرد تا با کودکان مردم عادی عکس یادگاری بگیرد و خوش و بش کند و اگر هم از وی خواسته می‌شد که خود را از مردم پنهان کند می‌گفت: "مردم برای دیدن من آمدند چرا باید خود را از آنها پنهان کنم؟"

در آن زمان چندین بار به تختی پیشنهاد بازی در فیلمهای سینمایی و تبلیغ ها داده شد، اما وی نمی‌پذیرفت. یک بار که از وی بریا حضور در تبلیغ یک عسل دعوت شده بود گفته بود "من با خوردن عسل پهلوان نشدم، خاک خوردم و خوراکم نان و پنیر بود و با سختی‌ها ساختم و تمرین کردم تا به جایی رسیدم"

تختی در سال 1329 به عضویت باشگاه پولاد درآمد و در همان سال نخست قهرمانی کشوریش را به دست آورد تختی در مسابقات کشوری از سال 1329-1338 موفق به کسب هشت قهرمانی شد. او در سال 1951 میلادی در هلسینگی در دسته 79 کیلوگرم به مدال نقره رسید. وی به همراه محمود ملاقاسمی"52کیلوگرم-برنز" وعبدالله مجتبوی "73- کیلوگرم –برنز" اولین سال بعد از آن در المپیک هلسینگی مدال نقره خود را در 22 سالگی تکرار کرد.

تختی چهار سال بعد از آن در المپیک 1356 ملبون در وزن 87 کیلوگرم بهتر ظاهر شد و به همراه امام علی حبیبی نخستین مدال طلای تاریخ ایران در المپیک را کسب کردند.

وی در مسابقات قهرمانی جهان 1959 تهران، 1961 یوکوهاما و 1962 به ترتیب به 2 مدال طلا و نقره دست یافت، وی همچنین موفق شد در المپیک 1960 رم بار دیگر به مدال نقره دست یابد.

تختی بار دیگر در سال 1962 تغییر وزن داد و به دسته 97 کیلوگرم پا گذاشت.

ازدواج و مرگ تختی

تختی در سال 1345 ازدواج کرد. حاصل این ازدواج فرزندی به نام بابک بود که در یازدهم شهریور 1346 متولد شد.

تختی در هفدهم دی ماه سال 1346 در هتل آتلانیک تهران درگذشت در خصوص مرگ وی ابهامات زیادی وجود دارد، وی در روز پیش از مرگش وصیت نامه‌ای را تنظیم و در آن سرپرستی را برای پسرش انتخاب کرده بود درباره مرگ وی اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد.

بر اساس اخبار منتشر شده در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات از هجدهم دی ماه سال 46 غلامرضا تختی به خاطر اختلاف با همسرش دست به خودکشی زده است و انگیزه‌های وی برای خودکشی مواردی چون ناکامی در مسابقات پایان عمرش نام برده‌اند.

نظریه‌های دیگری هم در خصوص مرگ وی وجود دارد که مهمترین آن کشته شدن تختی توسط ساواک است، ساواک وی را به خاطر محبوبیت زیاد و وفادار نبودن به رژیم شاه به قتل رسانده است.

وی از سال 1342 بارها به ساواک احضار شد حتی بارها از ورود وی به ورزشگاه جلوگیری شد.

تختی پس از دوری دو ساله از رقابت‌های ورزشی برای چهارمین بار در المپیک شرکت کرد ولی موفق به کسب مدالی نشد، بر اساس اسناد به جا مانده، حکومت میل داشته تختی بدون آمادگی جسمانی و روحی در میدان حاضر شود تا شکست بخورد و از محبوبیتش کاسته شود، اما چینن نشد و بر خلاف تصورات محبوبیت وی در میان مردم افزایش یافت.

جلال آل احمد در خصوص تختی گفته است: "از آن همه جماعت هیچ کس حتی برای یک لحظه به خود کشی فکر نمی‌کرد" عده‌ای معتقدند حتی در صورت خودکشی تختی هم مسئولیت آن با حکومت شاه.

هم اکنون مزار تختی در ابن بابویه شهر ری قرار دارد.

تختی سراسر عمر خود را صرف کمک به محرومان و نیازمندان کرد و در زلزله‌ سال 41 در بوئین زهرا که 20 هزار نفر کشته شدند کمک‌های زیادی به زلزله زدگان انجام داد. همچنین تختی فعالیت‌های در جریان ملی شدن صنعت نفت نیز انجام داد.

پس از درگذشت تختی و انتشار خبر آن هفت نفر خودکشی کردند یکی از آنها در یادداشتی گفته بود: "جهان بی پهلوان ماندنی نیست"

همچنین جهان پهلوان تختی تمام مدال‌های خود را به موزه امام رضا تقدیم کرده بود.