علت شب ادراری کودکان چیست؟

به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از سنندج : علی سلیمانی گفت: شب ادراری عبارت است از تخليه‌ی بی اراده‌ی ادرار پس از سه سالگی كه بيشتر در شب ها اتفاق می افتد و بسیاری از کودکان به آن دچارند.

وی افزود: تعدادی از كودكان روز ادراری نيز دارند و اين حالت وقتی كه كودك مشغول بازی يا در هيجان، تحريك و ترس شديد به سر می برد رخ می دهد.

کارشناس ارشدروانشناس بیان کرد: روز ادراری در اطفال بزرگتر به مراتب خطرناك تر از شب ادراری بوده و در خور توجه بيشتری است.

سلیمانی با اشاره به اینکه ميزان شب ادراری در پسران دو برابر دختران گزارش شده است، افزود: احتمال دارد كه اين نتيجه گيری به اين دليل باشد كه مادران از افشای شب ادراري دختران خويش اكراه دارند.

وی ادامه داد: شب ادراری معمولاً پس از رويايی كه فرد خود را در وضعيت مناسبی برای ادرار كردن می بيند اتفاق می افتد كه گاهی در حين ادرار بيدار می شود و رختخواب را خيس می يابد.

سلیمانی با اشاره به اینکه شب ادراری را بر حسب زمان وقوع به دو گروه اوليه و ثانويه تقسيم می شود، گفت: شب ادراری اوليه به حالتی اطلاق می شود كه كودك از همان آغاز زندگی تا سنين نوجوانی به عللی نتوانسته ادرار خود را كنترل كند كه ناشی از عدم توانايی در كنترل ادرار يا بی اختياری در ادرار كردن می باشد و حدود 70 % مبتلايان را تشكيل می دهد.

وی افزود: شب ادراری ثانويه به حالتی است كه در آن شب ادراری كودك مدت ها بعد از توانايی او در كنترل ادرارش به وجود آمده است.

کارشناس ارشد روانشناس عنوان کرد: توانايی براي نگهداری ادرار و خروج به هنگام آن از سه سالگی در كودك به وجود می آيد بنابراين تربيت طفل نيز بايد از همين سن آغاز شود.

وی در رابطه با علل شب ادراری نیز گفت: شب ادراری ممکن است نتيجه‌ی يك دسته از عوامل عضوی يا روانی يا هر دو باشد ولی عوامل روانی نقش مهمی به عهده دارد.

سلیمانی بیان کرد: تعدادی نيز علت شب ادراری را ارثی تلقی كرده اند ولی به نظر می رسد كه عوامل ارثی عامل اصلی نباشد.

کارشناس ارشدروانشناسی افزود: علل عضوی، علل خانوادگی و اجتماعی، علل عاطفی و روانی از دیگر دلایل موثر در شب ادراری کودکان است.

این روانشناس در رابطه با راه های درمان این مشکل در کودکان با اشاره به اینکه باید مرحله اولیه و یا ثانویه را تعیین کرد، خاطرنشان کرد: اگر اوليه باشد، علل عضوی، اجتماعی و یا روانی است.

وی در پایان گفت: در مواردي كه علل عضوی باشد بايد با كمال دقت و به كمك پزشك به درمان آن پرداخت زيرا علاوه بر درمان دارويی امكان دارد به عمل جراحی نيز نياز داشته باشد و در مواردی كه علت خانوادگی و روانی و اجتماعی در كار باشد بايد به روان درمانی پرداخت.