مادر کلمه ای که عشق را معنا می کند

به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه؛در توصیف‌مادر، کلام‌از گفتن‌باز می‌ماند و قلم‌سخت‌نارساناست ، او راسرچشمه‌نوازش‌و محبت‌بدانیم‌یا اقیانوس‌فداکاری‌؟ اسوه‌صبر و استقامت‌ذکر کنیم‌یا شیفته‌محبت‌و ایثار؟

در بیان‌عواطف‌مادر نیز قلم‌نارساست‌چرا که‌او به‌عاطفه‌و مهرورزی‌فرهنگ‌واقعی‌می‌بخشد.محبت‌او باران‌رحمتی‌است‌که‌چشمه‌های‌وجودانسان‌راسیراب‌می‌کندو گل‌های‌پژمرده‌شادی‌را نوازش‌می‌دهد. مادر اصل‌و اساس‌مهر و مهربانی‌و عصاره‌نیکی‌و نکویی‌‌هاست‌.

امام سجاد علیه السلام در رسالة الحقوق در مورد حقوق مادر می‏ فرماید: »حق مادرت این است که بدانی او به گونه‏ا ی تو را حمل کرده است که هیچ کس چنین لطفی به دیگری نمی‏ کند و او تو را حفظ و نگهبانی کرد و باکی نداشت که خود گرسنه باشد و تو را سیر سازد و خود تشنه بماند و تو را سیراب سازد و خود برهنه باشد و تو را بپوشاند و خود در معرض تابش شدید آفتاب قرار گیرد ولی برای تو سایه‏ای از محبت ایجاد کند و خود رنج بیداری کشد ولی آسایش تو را فراهم سازد و از سرما و گرما حفظت کرد تا از آنِ او باشی. پس هر آینه توان سپاسگزاری او را نداری مگر به کمک خدا و مددرسانی او.

امام صادق(ع) فرمود: مردي خدمت پيامبر(ص) آمد و گفت: اي رسول خدا به چه كسي نيكي كنم؟ فرمود: به مادرت، عرض كرد: بعد از او به چه كسي؟ فرمود: به مادرت، گفت: سپس به چه كسي؟ فرمود: به مادرت، سؤال كرد: سپس به چه كسي؟ فرمود: به پدرت.بحارالانوارجلد 74 صفحه49

حضرت فاطمه (علیها السلام) در سال پنجم پس از بعثت و در روز 20 جمادی الثانی در مکه به دنیا آمداین روز به یُمن ِ زاد روز بانوی نمونه اسلام، فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) ، روز مادر نام گرفته است.
در وصف مقام حضرت فاطمه زهرا(س) همین بس که خداوند متعال سبب خلقت جهان را به واسطه ایشان دانسته است.

زهرا به معنای درخشنده است و از امام ششم، امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که: "چون دخت پیامبر در محرابش می‌ایستادمشغول عبادت می‌شد، نورش برای اهل آسمان می‌درخشید؛ همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین می‌درخشد."

پیامبر اکرم (ص) : آفريدگار هستى نور فاطمه را بسان مشعلى فروزان آفريد و آن را بر كنگره هاى عرش آويخت و آنگاه بود كه آسمانها و زمين هاى هفتگانه به نور فاطمه نورباران گرديد و به همين جهت او «زهراء» ناميده شد بحارالانوار، ج 43 ، ص17

نام مبارک آن حضرت، فاطمه (علیها السلام) است و از برای ایشان القاب و صفات متعددی همچون زهرا، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه، نیز ذکر شده است.

فاطمه، در لغت به معنی بریده شده و جدا شده می‌باشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی، آنست که: پیروان فاطمه (علیها السلام) به سبب او از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند

ام ابیها به معنای مادر پدر می‌باشد و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دخترش را با این وصف می‌ستود؛ این امر حکایت از آن دارد که فاطمه (علیها السلام) بسان مادری برای رسول خدا بوده است. تاریخ نیز گواه خوبی بر این سخن است.

انتهای پیام/س