در این تحقیقات ابتدا از آنها خواستند احساس خود را در مورد سن ذهنی خود بگویند؛ یک چهارم آنها سنی نزدیک به سن واقعی خود، 5 درصد بیشتر از سن خود و بقیه احساس جوانی بیشتری داشتند.

در این مدت میزان مرگ و میر آنها پیگیری شد:

مرگ و میر افرادی که احساس جوانی بیشتر می‌کردند 14 درصد بود (حداقل 3 سال).

آنهایی که احساس کمی بیشتر یا کمتر به سن واقعی داشتند 18 درصد بود و آنهایی که احساس پیری بیشتری می‌کردند 25 درصد بود.

محققان گفتند: فراتر از اعداد و ارقام، احساسی که شخص نسبت به سن خود دارد قابل توجه است؛ سوالی که پیش می‌آید این است: آیا احساس جوانی داشتن در سلامت جسمانی و روانی موثر است و باعث می‌شود شخص سلامت بماند؟

محققان در پاسخ به این سوال گفتند: احساس جوانی کردن از نظر اجتماعی و روانی، توانایی فرد را بالا می‌برد و باعث می‌شود شخص بر مشکلات غلبه کند و انزوا، افسردگی، عملکرد شناختی با رفتارهای سالم مانند (رژیم غذایی و فعالیت بدنی) از بین می‌رود. در واقع با ورزش و رژیم غذایی صحیح می‌توان سلامت جسمی هم داشت و از هر دو مورد (سلامت جسمانی و روانی) برخوردار بود.