بزنگاه تاریخی؛
پرستوی مهاجر پس از 15 سال تبعید به آشیانه خویش بازگشت/تلویزیون طاغوت در تسخیر مردم
انتظارها به پایان رسید. امام، میهن و امت این بار در کنار هم؛ اتفاق میمونی که قلب تاریخ سال‌ها به شوق محقق شدن آن تپیده بود؛ همه مضطرب و نگران بودند جز یک نفر؛ آن هم "امام" که همواره قلبش مطمئن بود و ضمیرش آرام.
به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، با خروج ذلیلانه شاه از ایران در تاریخ 26 دی 1357، "شاپور بختیار" به عنوان آخرین تیر امید رژیم پهلوی، در مسند نخست‌وزیری باقی مانده بود. اما اعتراضات و شورش‌های مردمی برای در هم پیچیدن طومار پهلوی، یقینا عاقبت خوشی را برای نخست‌وزیر بی اختیار رژیم باقی نگذاشته بود.
* بختیار در روز 6 بهمن 1357 بسته بودن فرودگاه‌ها را اعلام کرد؛ این فرمان بختیار به پردامنه شدن اعتراضات و اعتصابات مردمی انجامید.
* در همین حال، حضرت امام(ره) از پاریس پیام‌هایی را مبنی بر ادامه اعتراضات مردمی ابلاغ می‌کردند. مصر بودن امام امت بر روی حرف و آرمان خویش و نیز بلندتر شدن فریاد استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی از سوی مردم، باعث شد تا بختیار از مواضع خود عقب‌نشینی کرده و دستور بازگشایی فرودگاه‌ها را در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۵۷ صادر نماید.
* بختیار با خود می‌اندیشید که با این حرکت می‌تواند آتش خشم مردم را فرونشاند و با کشاندن حضرت امام به پای میز مذاکره و اعطای امتیازاتی به ایشان، انقلاب اسلامی را عقیم سازد.
* مقدمات و شرایط برای ورود امام به کشور در حال فراهم شدن بود؛ اما همچنان نگرانی‌هایی به قوت خود باقی بود؛ نگرانی‌هایی مبنی بر انهدام هواپیمای حامل امام و یا شرایط نظیر آن. اما امام امت فردی نبود که با این قبیل تهدیدات و شایعات ترسی به دل خود راه دهد و از مواضع و ارزش‌هایی که سال‌ها برای آن هزینه پرداخت کرده، پاپس بکشد.
* همین روحیه ایستادگی و مقاومت جویانه امام سبب شد تا 3 روز بعد از اعلام فرمان بختیار مبنی بر گشایش فرودگاه‌ها، پرستوی مهاجر پس از متحمل شدن 15 سال تبعید به آشیانه خویش بازگردد.
* انتظارها به پایان رسید. امام، میهن و امت این بار در کنار هم؛ اتفاق میمونی که قلب تاریخ سال‌ها به شوق محقق شدن آن تپیده بود؛ همه مضطرب و نگران بودند جز یک نفر؛ آن هم "امام" که همواره قلبش مطمئن بود و ضمیرش آرام.
* با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد "الله اکبر" سالن فرودگاه را به لرزه درآورد.مستقبلین با خواندن سرود "خمینی ای امام"، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کرد.
* حضرت امام(ره) در فرودگاه بیاناتی را ایراد نمودند: "من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم."
* صدها خبرنگار و عكاس و فیلمبردار برای به ثبت‌رساندن این رویداد تاریخی به فرودگاه آمده بودند. جمعیت استقبال‌كننده در طول 33 كیلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا كه مقصد بعدی امام بود. بین 4 تا 8 میلیون نفر تخمین زده می‌شد.
* با وجود سرمای زمستان، دیشب هزاران مشتاق زیارت حضرت امام، در مسیر حرکت ایشان خوابیده بودند.
* حضرت امام با حضور در بهشت زهرا اولین سخنرانی خود را پس از 15 سال در خاک ایران ایراد فرمودند؛ ایشان در بخشی از بیناتشان فرمودند: "من وقتی چشمم به بعضی از این‌ها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی‌ای در دوشم پیدا می‌شود که نمی‌توانم تاب بیاورم.
"محمدرضا پهلوی" فرار کرد و همه‌چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد.
ایشان در نطقی تاریخی و به‌یادماندنی از تغییر حکومت به پشتیبانی مردم تأکید کردند و فرمودند:" من دولت تعیین می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم... من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم."
* درحالی‌که مراسم ورود حضرت امام به طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، نظامیان با یورش به این سازمان از ادامه پخش آن ممانعت کردند.
* عده‌ای از مردم با قطع جریان پخش مستقیم ورود حضرت امام از تلویزیون به علت هجوم مأمورین نظامی، از عصبانیت تلویزیون‌های خود را به خیابان پرت کردند.
* امام سوار بر ماشین بلیزر راهی بهشت زهرا شدند، اما هنوز کمی از مسیر مانده که "بليزر" خاموش شد. اصرار امام بر این بود که از ماشین پیاده شوند مي‌فرمودند: ما بايد برويم قطعه 17 مردم منتظرند؛ بالاخره هلي‌كوپتری از جانب پرسنل هوا نیروز آمد و مقتدای مردم را تا قطعه 17 شهدا مشایعت کرد.
* ایشان طی سخنرانی خویش بر اصل دموکراسی و مردم سالاری دینی تاکید داشته و فرمودند: مجلسی که بدون اطلاع مردم است و بدون رضایت مردم است، این مجلس، مجلس غیرقانونی است.
* سخنان نوید بخش امام در قطعه 17 بهشت زهرا و اتمام حجت ایشان با دولت بختیار که فرمودند: من دولت تعیین می‌کنم و در دهان این دولت می‌زنم، بذر امید را در دل مستضعفین و انقلابیون کاشت و اینک با درایت،شجاعت و بصیرت رهبر انقلاب اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای این نهال آبیاری شده و به درختی تنومند تبدیل شده است.
انتهای پیام/
* بختیار در روز 6 بهمن 1357 بسته بودن فرودگاه‌ها را اعلام کرد؛ این فرمان بختیار به پردامنه شدن اعتراضات و اعتصابات مردمی انجامید.
* در همین حال، حضرت امام(ره) از پاریس پیام‌هایی را مبنی بر ادامه اعتراضات مردمی ابلاغ می‌کردند. مصر بودن امام امت بر روی حرف و آرمان خویش و نیز بلندتر شدن فریاد استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی از سوی مردم، باعث شد تا بختیار از مواضع خود عقب‌نشینی کرده و دستور بازگشایی فرودگاه‌ها را در تاریخ ۹ بهمن ۱۳۵۷ صادر نماید.
* بختیار با خود می‌اندیشید که با این حرکت می‌تواند آتش خشم مردم را فرونشاند و با کشاندن حضرت امام به پای میز مذاکره و اعطای امتیازاتی به ایشان، انقلاب اسلامی را عقیم سازد.
* مقدمات و شرایط برای ورود امام به کشور در حال فراهم شدن بود؛ اما همچنان نگرانی‌هایی به قوت خود باقی بود؛ نگرانی‌هایی مبنی بر انهدام هواپیمای حامل امام و یا شرایط نظیر آن. اما امام امت فردی نبود که با این قبیل تهدیدات و شایعات ترسی به دل خود راه دهد و از مواضع و ارزش‌هایی که سال‌ها برای آن هزینه پرداخت کرده، پاپس بکشد.
* همین روحیه ایستادگی و مقاومت جویانه امام سبب شد تا 3 روز بعد از اعلام فرمان بختیار مبنی بر گشایش فرودگاه‌ها، پرستوی مهاجر پس از متحمل شدن 15 سال تبعید به آشیانه خویش بازگردد.
* انتظارها به پایان رسید. امام، میهن و امت این بار در کنار هم؛ اتفاق میمونی که قلب تاریخ سال‌ها به شوق محقق شدن آن تپیده بود؛ همه مضطرب و نگران بودند جز یک نفر؛ آن هم "امام" که همواره قلبش مطمئن بود و ضمیرش آرام.
* با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد "الله اکبر" سالن فرودگاه را به لرزه درآورد.مستقبلین با خواندن سرود "خمینی ای امام"، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کرد.
* حضرت امام(ره) در فرودگاه بیاناتی را ایراد نمودند: "من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم."
* صدها خبرنگار و عكاس و فیلمبردار برای به ثبت‌رساندن این رویداد تاریخی به فرودگاه آمده بودند. جمعیت استقبال‌كننده در طول 33 كیلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا كه مقصد بعدی امام بود. بین 4 تا 8 میلیون نفر تخمین زده می‌شد.
* با وجود سرمای زمستان، دیشب هزاران مشتاق زیارت حضرت امام، در مسیر حرکت ایشان خوابیده بودند.
* حضرت امام با حضور در بهشت زهرا اولین سخنرانی خود را پس از 15 سال در خاک ایران ایراد فرمودند؛ ایشان در بخشی از بیناتشان فرمودند: "من وقتی چشمم به بعضی از این‌ها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی‌ای در دوشم پیدا می‌شود که نمی‌توانم تاب بیاورم.
"محمدرضا پهلوی" فرار کرد و همه‌چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد.
ایشان در نطقی تاریخی و به‌یادماندنی از تغییر حکومت به پشتیبانی مردم تأکید کردند و فرمودند:" من دولت تعیین می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم... من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم."
* درحالی‌که مراسم ورود حضرت امام به طور مستقیم از تلویزیون پخش می‌شد، نظامیان با یورش به این سازمان از ادامه پخش آن ممانعت کردند.
* عده‌ای از مردم با قطع جریان پخش مستقیم ورود حضرت امام از تلویزیون به علت هجوم مأمورین نظامی، از عصبانیت تلویزیون‌های خود را به خیابان پرت کردند.
* امام سوار بر ماشین بلیزر راهی بهشت زهرا شدند، اما هنوز کمی از مسیر مانده که "بليزر" خاموش شد. اصرار امام بر این بود که از ماشین پیاده شوند مي‌فرمودند: ما بايد برويم قطعه 17 مردم منتظرند؛ بالاخره هلي‌كوپتری از جانب پرسنل هوا نیروز آمد و مقتدای مردم را تا قطعه 17 شهدا مشایعت کرد.
* سخنرانی تاریخی امام در کنار مزار فرزندان رشید
انقلاب اسلامی که آرام آرمیده‌اند با صلابت، کوبنده و رساست، ایشان ابتدا
با تسلی خاطر داغدیده‌گان و مادران و پدرانی که ثمره زندگیشان را در به ثمر
رسیدن انقلاب اسلامی داده بودند فرمودند: به مادرهای فرزند از دست داده تسلیت عرض می‌کنم و در غم آنها شریک هستم.
من به پدرهای جوان داده، من به آنها تسلیت عرض می کنم، من به جوان هائی که
پدرانشان را در این مدت از دست داده اند تسلیت عرض می‌کنم.
* ایشان طی سخنرانی خویش بر اصل دموکراسی و مردم سالاری دینی تاکید داشته و فرمودند: مجلسی که بدون اطلاع مردم است و بدون رضایت مردم است، این مجلس، مجلس غیرقانونی است.
* سخنان نوید بخش امام در قطعه 17 بهشت زهرا و اتمام حجت ایشان با دولت بختیار که فرمودند: من دولت تعیین می‌کنم و در دهان این دولت می‌زنم، بذر امید را در دل مستضعفین و انقلابیون کاشت و اینک با درایت،شجاعت و بصیرت رهبر انقلاب اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای این نهال آبیاری شده و به درختی تنومند تبدیل شده است.
انتهای پیام/
در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
شرافتی: رانندگی مینیبوس در «نونخ۵» برای من چالشبرانگیز بود
