تبریز؛

اجرای سیستم‌های پایدار کشاورزی در سایه توسعه فرهنگ

استاد گروه اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز گفت: دارا نبودن فرهنگ مبتنی بر اجرای سیستم های پایدار کشاورزی در کشورهای در حال توسعه را باید عمده ترین مشکل در کشورهای درحال توسعه بدانیم.

عادل دبّاغ در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران تبریز ضمن بیان این مطلب افزود: کشاورزی پایدار را باید بخشی از توسعه پایدار قلمداد نماییم.

وی توسعه دانش را زمینه ساز توسعه پایدار دانست و تصریح کرد: بدون توسعه دانش و فرهنگ، توسعه پایدار امکانپذیر نیست.

دبّاغ ادامه داد: پایداری در کشاورزی در حقیقت نوعی مدیریت صحیح در کشاورزی مانند انتخاب صحیح ارقام، حاصلخیزی خاک، روش مناسب شخم، رعايت تناوب زراعی در جهت کاهش هزینه های مربوط به مصرف نهاده ها، کاهش اثرات سوء زیست محیطی، تامین پایداری در تولید و سودآوری است.

استاد گروه اکوفیزیولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز یادآور شد: کشاورزی پایدار را نوعی فرآیند بهینه‌سازی می‌دانند که با استفاده بهینه از منابع طبیعی بتواند نیاز غذایی بشر را تامین کرده و کیفیت محیط زیست را بالا ببرد و به عبارتی کشاورزی پایدار تلفیقی از دانش و مدیریت است.

دبّاغ تاکید کرد: کشاورزی پایدار فعالیتی است که با اجرای آن مواد غذایی موردنیاز را برای جامعه امروزی و نسل‌های آینده به صورت پایدار تولید کند.

انتهای پیام/ش
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.