تمرکز بر خشکاندن آبشخورهای تروریسم، دروازه نابودی تروریسم
تمرکز بر خشکاندن آبشخور تروریسم، بیشتر از کمک‌های مادی، معنوی و انسانی، ضرورت دارد؛ چراکه آن، در حقیقت، دروازه نابودی تروریسم به معنای واقعی کلمه است.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "پایگاه اطلاع رسانی عراق"؛ طی چند روز گذشته، پس از آنکه بسیاری از شاخص‌ها، مواضع خجالت‌باری که از گوشه و کنار، برای دفع این خطر روبه رشد، صادر می‌شود را روشن ساخت، دعوت های بسیاری رای مبارزه با تروریسم، ظهور کرد و امروز آمریکا، به همراه غرب و دولت های دیگر، در این ماراتون و به ویژه موضوع حمایت از عراق، با یکدیگر مسابقه می‌دهند.
منطقه خاورمیانه، کانون درگیری و در همین حین، منبع تروریسم و اندیشه ی تروریستی است؛ در این شرایط، پیش از آغاز حمایت نظامی که نتایج آن، محدود و مختص همان زمان است، بایسته است که بر خشکاندن منابع و مصادر تروریسم تمرکز شود و آمریکا و دولت های غرب، باید آبشخورهای تروریسم را به خوبی شناسایی کنند که در صدر همه آن، آبشخور فکری که انتشار اینگونه اندیشه ها را مجاز دانسته، قرار دارد.
امریکا، سالهاست داعیه ی مبارزه با تروریسم دارد، ولی تمام نتایج، اشاره بدان دارد که حجم تروریسم و تهدیدات آن، به سمت غرب، کمی کاهش یافته، اما در سوی دیگر، در مناطق دیگر جهان روبه رشد بوده و منتشر شده است؛ گویی این عملیات، بیش از محاصزه ی تروریسم و گشایش منفذهای جدید برای ایجاد و ظهور آن، تجاوز نکرده است؛ بنابراین، خاورمیانه، آمادگی بیشتری برای پذیرش ان داشته و تمام آن، ناشی از محیط های آماده و فراهم برای دایگی این فرزند نامشروع غربی در این منطقه است.
کنفرانس‌های امروز، فردا و پس از آن، استراتژی هایی نظامی در اختیار دارد، ولی هرگز به مقاصد خود نخواهد رسید و تا زمانی که پرورشگاه ها و آبشخورهای تروریسم، بویژه آنچه به شرعی کردن افکار تکفیری، کشتار و ذبح مربوط می‌شود، باقی است، نخواهد توانست تروریسم را از هم فروپاشد.
امریکا و غرب، از سرمایه گذاران، حامیان و پرورش دهندگان تروریسم، تحت اسامی و اصطلاحات مختلف، بی اطلاع نیستند؛ برخی از آن دولت ها، در حالیکه دستانشان به سمت تروریست ها و حمایت از آنان باز است، داعیه مبارزه با آن نیز دارند.
مشکل آمریکا این است که مدت هاست، طرح‌ها و استراتژی‌های خود برای مبارزه نظامی با تروریسم را مطرح می‌سازد، ولی حتی یک استراتژی هم برای خشکاندن آبشخورهای شناخته شده ی آن، اتخاذ نمی کند؛ بنابراین، آیا آمریکا در این زمینه، جدی نیست؟ یا اینکه این دولت، سلاح مورد نیاز برای فشار بر سرمایه گذاران تروریسم را در اختیار ندارد؟ یا اینکه اساسا، دغدغه اصلی آن، دور کردن خطر از منافع خویش است و موارد غیر از آن، برایش اهمیت ندارد؟
دولت های خسارت دیده ی منطقه، باید از خود استراتژی داشته باشد و به دنبال وسایل مبارزه با تروریسم به تنهایی و نیز استعانت از کسی که می تواند به صورت جدی در این راستا به کمک کند، باشند.
اعطای سلاح و پشتیبانی، ممکن است برای مقابله با تروریسم ضروری باشد، ولی نابودی تروریسمی که امروز فقط با نام داعش محدودشده و جهان فراموش کرده، داعش یعنی اندیشه، سرمایه گذاری و آبشخور تروریسم، در مدت زمانی کوتاه ممکن نخواهد بود.
تمرکز بر خشکاندن آبشخور تروریسم، بیشتر از کمک های مادی، معنوی و انسانی، ضرورت دارد؛ چراکه آن، در حقیقت، دروازه نابودی تروریسم به معنای واقعی کلمه است.
انتهای پیام./
