به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،تبیان در ابتدای این گفت‌وگو می‌نویسد: با پایان برنامه نود در دوره اخیر گمان می‌کردیم عادل فردوسی پور با فراغ بال بیشتری پاسخگوی سوالات ما پیرامون معلم و جایگاهش خواهد بود. یکی دو تماس اول به گونه‌ای پاسخ داده شد که متوجه شویم او در کلاس در حال تدریس است. بعد از چند دقیقه او تماس گرفت. وقتی از قصد ما برای مصاحبه مطلع شد، گفت: شما می‌دانید من زیاد اهل مصاحبه نیستم اما در این مورد خاص نمی‌توان جواب نداد. پس از چند جمله خارج از بحث و مطرح شدن یکی دو سوال مکالمه قطع شد. علت هم مشخص بود. ظاهرا عادل از سر کلاس خود را به بالکن رسانده بود و نمی‌خواست شاگردانش متوجه مکالمه تلفنی او باشند. پس باید مدتی صبر می‌کردیم تا بار دیگر او فرصت پاسخگویی به سوالات ما را داشته باشد.
ماحصل گفتگوی ما با عادل فردوسی‌پور پیرامون جایگاه معلم و حال و روز یکی از مطرح‌ترین مجریان تلویزیونی که بسیاری از ساعات روز خود را در کلاس درس می‌گذراند در زیر می‌آید.

ویژگی یک معلم خوب از زبان شما؟

باید نسبت به درسی که می‌دهد آگاهی کامل داشته باشد. معلم خوب با شاگردانش ارتباط خوبی ایجاد می‌کند. این رابطه باید دوستانه باشد. کلاس او نباید خسته‌کننده باشد و بسیاری از مسائل دیگر که نیاز به توضیحات مفصلی دارد.

چه شد که به معلمی گرایش پیدا کردید؟

این رویای کودکی خیلی‌هاست. من هم چنین بودم. زمانی که کمی بزرگ‌تر شدم و در حال پایان دوره دانشجویی بودم این احساس در من تقویت شد و علاقه‌مندتر هم شدم تا به خواست خدا من هم به این حرفه وارد شدم.

و رشته‌ای که به آن علاقه‌مند بودید؟

زبان انگلیسی! علاقه عجیبی به زبان داشتم. از کلاس اول دبیرستان در کلاس‌های زبان نام‌نویسی کردم. سال آخر دبیرستان به خاطر کنکور، زبان را رها کردم اما بعدا وقتی برگشتم، تا پایان کار را ادامه دادم. سال سوم دانشگاه، خوشبختانه کلاس‌های استادی‌ را هم قبول شدم. مدتی کارم در تلویزیون بیشتر شده بود و تصمیم گرفتم نروم.

این کار چقدر در کار اجرای تلویزیونی کمکتان می‌کند؟

اغلب کارهای ترجمه‌ای را خودم انجام می‌دهم. زبانم آنقدر خوب است که در دوره‌های دانشگاهی تدریس ‌کنم و البته در کلاس‌های زبان.

شاید عده ای باورشان نشود که شما معلم زبان هستید.

باورتان بشود. عادل فردوسی‌پور معلم زبان‌ است.

کلاس‌های شما چگونه می‌گذرد؟

یک بار برای من نوشتند: اگر دوست دارید بدانید کلاس‌های زبان عادل چگونه می‌گذرد، یک نفر برایتان زحمتش را کشیده: "تا حالا سر کلاس‌های عادل فردوسی‌پور رفتید یا نه؟ خوب اگر نرفتید، هیچ اشکالی نداره و چیز خاصی رو از دست ندادید؛ به جز یک‌سری اطلاعات فوتبالی.

از اول جلسه که پسرها می‌پرسند استاد از فوتبال چه خبر و همین سوال کافی است که عادل‌ شروع کند به سخنرانی و یک مدت مدیدی پشت سر این بازیکن و اون تیم اطلاعات رو کند. خلاصه بعد از همه این حوادث، فردوسی‌پور شروع می‌کند به انگلیسی‌ صحبت‌ کردن و درس‌ دادن که صد البته طرز حرف زدنش اصلا به انگلیسی حرف زدن نمی‌خوره ولی جدا از اینها، او ذاتا آدم مهربانی است؛ مثلا بعد از کلاس با دقت می‌نشیند به همه سوالات جواب می‌دهد... . خودش در این مورد می‌گوید حرف‌هایی پیش می‌آید ولی اصولا از یک ساعت و نیم زمان کلاس فقط ده تا پانزده دقیقه!"

اینها را تایید می‌کنید؟

نه اصلا! شاگردان در مدت زمان کوتاه کلاس خیلی فرصت این کار را ندارند. بساری از آنها هم اصلا فوتبالی نیستند.

چه پیام و توصیه‌ای برای معلمان دارید؟

پیام دادن که کار من نیست، چون این جامعه بزرگ و فرهیخته نیاز به پیام من ندارد. اما توصیه‌ام این است که تنها با عشق و علاقه می‌توان بر مشکلات موجود بر سر راه این حرفه شریف غلبه کرد.

اگر جای وزیر بودید چه کار می‌کردید؟

خیلی اهل امور اداری و تشکیلات این‌چنینی نیستم اما اگر جای وزیر بودم هر چه از دستم برمی‌آمد به این قشر شریف کمک می‌کردم تا با آرامش بیشتر به فکر ساختن جوانان این مرز و بوم باشند. چنین قشر مهمی در جامعه نباید دغدغه معشیت داشته باشند. اگر چنین باشد بسیاری از توان معلمان به راهی جز راه آموزش می‌رود.

چه خاطره‌ای از دوران تدریس خود دارید؟

اغلب ساعات درسی با جدیت همراه است و ما کمتر فرصت خاطره‌بازی و خاطره‌سازی داریم. خود من هم تلاش می‌کنم در موقع درس جدی باشم و ضمن دوستی با شاگردان به احترام آنها همه توانم را در راه آموزش صرف کنم. قطعا اگر معلم دقت نظر نداشته باشد کلاس از دستش درمی‌رود.