اولین توفیق دولت یازدهم در عرصه بین‌الملل؛ الگوي صلح ايران در سازمان ملل

به گزارش حوزه سیاست خارجی خارجی باشگاه خبرنگاران، به نقل از روزنامه ایران، "حميدرضا آصفي" سخنگوي پيشين وزارت امور خارجه ايران در سرمقاله امروز (30آذرماه) روزنامه ایران آورده است:

تصويب پيشنهاد رئيس جمهور ايران در سازمان ملل مبني بر «جهان عاري از خشونت و افراطي‌گري» سومين توفيق جمهوري اسلامي ايران از زمان روي كار آمدن دولت دكتر روحاني است. 

اولين توفيق در عرصه بين‌الملل به سفر رئيس جمهور به نيويورك برمي‌گردد، سفري كه در آن توجه بسياري از كشورهاي دنيا و به سبب آن افكار عمومي، به ايران معطوف شد.

به گونه‌اي كه بعد از آن سفر، شاهد ذوب شدن يخ روابط ميان ايران و بسياري از كشورها بخصوص كشورهاي اروپايي بوديم.
 
دومين توفيق دولت تدبير و اميد، بيانيه مشترك ايران با كشورهاي 1+5 بود، اين بيانيه از آنجايي كه گامي مثبت و رو به جلو محسوب مي‌شود ارزشمند است.

گرچه اين مذاكرات در ابتداي راه است و تا رسيدن به نتيجه نهايي فاصله زيادي وجود دارد، اما اين نكته كه صداهاي ناهماهنگ به گوش رسيده از نيويورك سعي در تحت تأثير قرار دادن اين توافق دارند، نگراني‌هايي را ايجاد مي‌كند.

با اين حال جمهوري اسلامي ايران باید با جديت و تلاش، مسيري كه در گام اول به موفقيت رسيده را دنبال كند.

كنگره آمريكا تلاش دارد تا توافق صورت گرفته در ژنو را تحت تأثير قرار دهد اما ايران مي‌تواند با حمايت و تلاش جمعي، تبليغات دشمنان جمهوري اسلامي ايران را خنثي كند. 

سومين توفيق دولت يازدهم در حوزه سياست خارجي، تصويب قطعنامه به پيشنهاد ايران در سازمان ملل است.

بعد از آنكه «گفت‌وگوي تمدن‌ها» در سازمان ملل به تصويب رسيد تا امروز ايران از چرخه ابتكارات جهاني غايب بوده است.

اين تصويب بين‌المللي از آن جهت كه بعد از مدت‌ها ايران را در كانون توجهات قرار مي‌دهد، حائز اهميت است.
 
نكته ديگري كه در تصويب حداكثري قطعنامه وجود دارد آن است كه دنيا از خشونت، درگيري و جنگ خسته شده است؛ درگيري‌هايي كه هر روز در عراق، افغانستان و اين روزها در سوريه شاهد هستيم و از سوي گروه‌هاي تندرو و افراطي در حال شكل‌گيري است، دنيا را خسته كرده است.

خشونت‌هايي كه جان بسياري از مردم بي‌گناه را مي‌گيرد و جهان به اصطلاح متمدن با سكوت رضايت‌مندانه خود اين اقدامات غيرانساني را تأييد مي‌كند.

از منظر ديگر تصويب قاطعانه اين پيشنهاد نشان دهنده اين است كه جمهوري اسلامي ايران هر روز مخاطبين بيشتري پيدا مي‌كند.

اين مهم است، چراكه باعث مي‌شود دشمنان ايران كه در رأس آن رژيم صهيونيستي قرار دارد منزوي شوند.
 
تصويب اين پيشنهاد همزمان با قطعنامه مغرضانه درباره حقوق بشر در ايران، نشان مي‌دهد اكثريت كشورهاي دنيا همراه با ايران هستند و آن چيزي كه در ايران مي‌گذرد مورد تأييد اكثريت مردم دنيا است.

البته ابتكاراتي از سوي برخي كشورها همچون كانادا عليه ايران صورت گرفته است اما با اكثريت قليلي به تصويب رسيده است و نمي‌تواند مرجع قابل اعتنايي براي قضاوت باشد. 

از سوی دیگر تصويب پيشنهاد ايران مبني بر جهان عاري از خشونت و افراطي‌گري مي‌تواند براي ايران سودمند باشد.

اگر بپذيريم ديپلماسي و تبليغات و افكار عمومي در دنيا مهم‌ترين نقش را در حضور موفق كشورها در عرصه جهاني دارد پس بايد پذيرفت كه ما توفيق بزرگي به دست آورده‌ايم.

اول ،از منظر ديپلماسي عمومي و توجه افكار عمومي به طرح‌هاي مبتكرانه ايران و آگاهي از نيات صلح طلبانه مبتني بر عدالت‌جويي ايران.
 
دوم، ذهنيت عمومي شكل گرفته، مي‌تواند پشتوانه خوبي براي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران باشد.

از سوي ديگر اين موضوع مي‌تواند در مذاكرات دوجانبه و چندجانبه مورد توجه قرار بگيرد، همچنين كشورهايي كه نسبت به جلوگيري از خشونت و جنگ و درگيري مسئوليت‌هايي را برعهده دارند ترغيب مي‌كند تا توجه خاصي به ايران (پيشنهاد دهنده طرح جهان بي‌خشونت) كنند. 

ايران نيز مي‌تواند از اين فرصت استفاده كرده و در آستانه مذاكرات ژنو 2 جامعه جهاني را متوجه اتفاقات وخيم سوريه كند و مسئوليت‌هايشان را به آنها يادآور شود تا شايد وجدان‌هاي خفته‌شان بيدار شود.

فرصت ديگر آن است كه اعتماد به نفس دستگاه ديپلماسي بيش از پيش رشد خواهد كرد و از اين رو مي‌تواند حضوري قوي‌تر و مؤثرتر در صحنه جهاني را براي ايران رقم بزند.

بايد توجه داشت كه دشمنان ايران، نئوكان‌ها و رژيم صهيونيستي از ابتكار ايران در عرصه جهاني خوشحال نخواهند شد و به اين سبب درصدد تخريب وجهه ايران برخواهند آمد.  

دشمناني كه سال‌ها سعي داشتند تا ايران را كشوري حامي خشونت و خارج از منطق نشان دهند با اين اتفاق منزوي‌تر مي‌شوند، اما آنچه در شرايط فعلي اهميت دوچنداني پيدا مي‌كند آن است كه ايران، از اين فرصت در روزها و ماه‌هاي آينده براي تثبيت موقعيت خود همراه با به‌كارگيري ديپلماسي عمومي، رسانه‌ها و استفاده از شخصيت‌هاي تأثيرگذار ايراني و غيرايراني حداكثر استفاده را بكند.  

انتهای پیام/