مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛

آشنای همیشه قلبم... ای امامی که با هرم اشکها آشنایی و راز دلتنگیها ی نفس گیر را خوب میدانی ، ای کسی که دستهای اجابت را می فشاری و با قلقله نیازها در صحن و سرایت کسی را ناامید از درگاهت نمی رانی ، ای که هربار پایمان لغزید و دوباره به سویت آمدیم باز زیر سایه ات جا داشتیم ، ای امامی که لا به لای مناجاتها مشهودی و ناخوشی احوال را مرهمی، ای که بیقراریهای بی تاب کننده را درمانی، کلمه به کلمه ، حرف به حرف ، چکه چکه می باری بر دست نوشته هایم و من یاد می گیرم وقتی تلخ و کلافه و خسته ام برای رهایی از این همه دغدغه " تو" را طوری طواف کنم که تعبیر عاشقانه های با تو بودن در وجودم جان بگیرد.


وقتی دیر می شود و طلبیده نمی شوم ، خیال فاصله گرفتن از" تو" کابوس می شود کنج دلم وبود و نبودم بوی هراس می گیرد و این "تو"یی که مرا از پیله ام بیرون می کشی و به یادم می آوری جایی در این شهر گنبد و بارگاهی است که می تواند به مهربان ترین شکل ممکن این بیقرار ناآرام را آرام کند... این بی قرار را که هر وقت سیلی می خورد از روزگار یادش می آید کسی هست که سنگینی بی پناهی اش را تسلی شود.

دلم می خواهد زیارت نامه ات را ضیافت قلبم کنم، بغض کنم و بغضم بترکد و در وادی درد دلهای اشک آلودم به لکنت بی افتم ... دلم می خواهد روحم که سنگین می شود تو معجزه کنی تا من تشنه نمانم محبتت را . همین که قافیه های عشق را برایت ردیف می کنم، همین که با تمام وجودم تو را به نام صدا می زنم، همین که حضور تو را به حقیقت دلسرد کننده روزهایم پیوند میزنم همه اینها یعنی در این برهوت بی کسی تنها نیستم، تو هستی و من به بودنت دلخوشم.

این روزها، این روزهایی که دهه کرامت را از میلاد حضرت معصومه (س) تا میلاد ثامن الحجج(ع) هر جور که توانستیم گرامی داشتیم همواره دلخوش بودیم به این که برای کسی قدم بر میداریم که مرهمت اش را از هیچ کس _ حتی هیچ گنه کاری_ دریغ نمی کند؛ برای امام هشتم(ع) کسی که همیشه خوب ترین میزبان است و ما با این حقارت زمینی هرگز نمی توانیم لطف او را در اجابت نیازهامان پاسخی در خور باشیم .زیارت می کنیم، زیارت نامه می خوانیم، میلادش را ضیافت می گیریم ... اما اینها کجا و کرامت ابدی او کجا ؟!

امروز که دو روز دیگر تا میلاد امام رئوف نمانده بر آن شدیم پای خاطرات جمعی از نمایندگان مجلس درباره زیارت حرم مطهر امام رضا (ع) بنشینیم . کسانی که بار سنگینی از مسوولیت را بر دوش می کشند تا ببینیم این بار سنگین تر که می شود نیازها و خواسته ها چگونه رنگ اجابت می گیرند و تقدیر خاطرات را چه طرحی میزند؟ هر چند واقفیم لحظه لحظه ی حضور همه زائران در این سرای اجابت و نیاز مملو از خاطره است:

سید مرتضی حسینی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس است که به گفته خودش هر گاه قرار است مسوولیتی به او بدهند و هر گاه مسوولیت را می پذیرد خدمت امام هشتم(ع) مشرف می شود تا از او برای موفقیت در این مسوولیت سنگین یاری بخواهد.

خودش می گوید: تا کنون هم امام رضا (ع) مرا بی جواب نگذاشته و توانسته ام با کمک ایشان بار مسوولیت را با موفقیت به دوش کشیده و به ثمر برسانم.

اسماعیل کوثری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی هم اظهار میدارد: وقتی مشرف می شوم می مانم که این همه علاقمند چگونه با این مشکلات اقتصادی برای پابوسی ثامن الحجج(ع) مشتاقانه راهی مشهد شده اند؟ این موضوع کلی برایم امید بخش است و از آن انگیزه میگیرم. حتی در برنامه فرهنگی آستان قدس که در این دهه در حال برگزاری است دیدم که چگونه مردم از اقشار مختلف، که پس از نماز پراکنده می شوند- فشرده و آرام - پای صحبت آیت الله قرائتی نشستند تا مطالب دینی در خصوص آقا امام رضا(ع) را بیاموزند. همه ی اینها جز کرامت آقا چه می تواند باشد؟

سید راضی نوری عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی و نماینده شوش و دانیال هم کل زیارت اهل بیت را خاطره می داند و می گوید : اهل بیت چه زمانی که در آرامگاه آرمیده باشند و چه وقتی زنده هستند همیشه اجابت کننده اند.

ما هم هر وقت برایمان مشکلی پیش آمده و دست به دامن امام هشتم (ع) یا سایر ائمه شده ایم بی جواب نماندیم. همین حاجت گرفتن ها بخصوص اگر از ته دل باشد امید به زندگی را افزایش می دهد .

راضی نوری که خود پزشک است می افزاید: یک سال پیش که مادرم دچار بی اشتهایی مطلق شده بود و علت آن هم توسط پزشکان متخصص تشخیص داده نشد مادرم را به زیارت حضرت رضا(ع) آوردیم و بیماری ایشان بهبود یافت بطوری که الان در سلامت کامل است.

اما یک خاطره زیبا از مجتبی رحماندوست عضو کمیسیون اجتماعی مجلس داریم. می گوید: تسبیحی داشتم که چند جا از جمله عتبات عالیات و مدینه متبرک اش کرده بودم و پس از نماز برای ذکر تسبیحات حضرت فاطمه (س) استفاده می کردم. تسبیح را آورده بودم که در حرم ثامن الحجج(ع) هم متبرک کنم اما جمعیت موج می زد و بعید می دانستم دستم به ضریح آقا برسد. مردی را دیدم که پسر کوچکش را بر دوش گرفته بود و سعی داشت خود را از میان جمعیت به ضریح برساند از او خواستم تسبیح مرا هم با ضریح امام رضا(ع) متبرک کند اما وقتی آن آقا تسبیح را به کودکش داد او تسبیح را از بالای ضریح به داخل آن پرتاب کرد. فکر کردم تسبیحی که چند جا متبرک شده ، آنقدر سطح اش بالا رفته که نیاز داشت به اوج تبرک و پیوستن به امام هشتم(ع) برسد.
در هیاهوی زائران ، حضور تو آنقدر پر رنگ است که نمی شود در کنار تو بود و ردی از حضورت را بر بوم خاطرات حک نکرد. خوب است که تو هستی و عاشقانه هایمان در کنارت تفسیر می شود.

حالا میلاد تو است و ما مشتاقیم به دستی که تو از سر کَرَم و کرامت بر سرمان می کشی و ما یادمان می ماند که بهشت همینجاست، همینجایی که تو تسلی میدهی،آرامش می بخشی و اجابت میکنی.السلام و علیک یا غریب الغربا...

منبع:قدس آنلاین