میوه تازه یا خشک، کدام بهتر است؟

به گزارش خبرنگار کلينيک باشگاه خبرنگاران؛ میوه‌ها یکی از گروه‌های مهم غذائی در تغذیه‌ی انسان هستند؛ به گونه‌ای که توصیه می‌شود هر روز 3-4 واحد از آنها مصرف شوند. هر واحد میوه حدود 60 کیلوکالری انرژی و مقدار مناسبی ویتامین و مواد معدنی وارد بدن انسان می‌کند و مقدار هر واحد میوه را می‌توان بعنوان مثال 1 سیب یا 1 پرتقال متوسط، یک برش 400 گرمی‌هندوانه، نصف لیوان گیلاس، دوسوم لیوان توت فرنگی نام برد.

 

از آنجا که نگه‌داری میوه‌ی تازه همیشه امکان پذیر نیست، لذا انسان همواره به دنبال راهی برای نگه‌داری طولانی‌تر میوه‌ها بوده است. امروزه از فریز کردن به عنوان بهترین روش نگه‌داری مواد غذائی در منزل نام برده می‌شود؛ این در حالی است که بسیاری از میوه‌ها اگر حالت یخ زدگی پیدا کنند، کیفیت ظاهری نامناسبی پیدا کرده و عموما به همین دلیل، به صورت یخ زده مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. بعنوان مثال، پرتقال، سیب، هندوانه یا موز یخ زده، فرم مناسبی برای مصرف شدن ندارند. از زمان‌های قدیم، خشک کردن، مربا کردن، در شکر نگه‌داری کردن و امثالهم را برای نگه‌داری میوه‌ها استفاده می‌کرده‌اند. جوز‌های شکری در واقع میوه‌هائی هستند که خشک شده و درونشان با شکر پودری پر می‌شده است. میوه‌هائی از قبیل آلو، هلو، توت و انگور اغلب به صورت خشک شده به شکل آلوخشکه، برگه‌ی آلو، توت خشکه و کشمش مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. حتی امروزه نیز مصرف میوه‌های خشک از اقبال بسیاری برخوردارند و دستگاه‌های برقی برای خشک کردن سریع میوه‌ها در اختیار خانواده‌ها قرار دارد.

 

در اغلب آجیل و خشکبار فروشی‌ها، بسته‌های میوه‌ی خشک شده (حاوی سیب، کیوی، انبه، موز و دیگر میوه‌های خشک شده) به فروش می‌رسند. حمل و نگه‌داری این میوه‌های خشک، ساده‌تر و احتمال خرابی‌شان نیز کمتر است.

 

همراه داشتن میوه‌های خشک در مسافرت و همچنین وجود این مواد غذائی در منزل، نسبت به نداشتن میوه‌های خشک، تغذیه‌ی مناسب‌تری را برای افراد ممکن می‌سازد. انواع میوه در فصول خاصی وجود دارند؛ در حالی که در تمام ایام سال می‌توان از مصرف میوه‌های خشک لذت برد.

 

خشک کردن میوه برخی آثار منفی را در مواد مغذی آنها به جای می‌گذارد که مهم‌ترین آن، کاهش و یا حذف برخی ویتامین‌ها (از جمله ویتامین C و اسید فولیک) است. با این وجود، تمام تغییرات در میوه‌های خشک فقط تخریبی نبوده و گاهی از اوقات، اثرات ویژه‌ای برای حالت خشک برخی میوه‌ها وجود دارد که در تازه‌ی آنها این اثرات کمتر است. به عنوان مثال، آلوی خشک اثر ملینی بیشتری نسبت به آلوی تازه دارد. مشابه همین اثر را در انجیر خشک و توت خشک نیز می‌توان مثال زد. برخی از میوه‌های خشک تا چهار برابر انواع تازه‌ی خودشان، آنتی‌اکسیدان‌ دارند. درواقع در میوه‌های خشک، به دلیل کاهش حجم میوه، مقدار این مواد مغذی در واحد حجم بیشتر می‌شود. میوه‌های خشك به دلیل داشتن فیبر، آهن، سلنیوم و پتاسیم بالا انتخاب خوبی برای افراد دچار کمبود این مواد هستند. با این وجود، از آنجا كه فرآیند خشك كردن موجب از دست رفتن مقادیر قابل توجهی مواد مغذی دیگر (از قبیل ویتامین C و اسید فولیک) و افزایش درصد انرژی و قند در میوه‌ها می‌شود؛ لذا مصرف انواع میوه‌ی تازه، بیشتر توصیه می‌گردد.

 

نکته: گرچه به هنگام خشک کردن میوه‌ها، تماس با نور و اکسیژن (حداقل تا حدودی) موجب تخریب و کاهش محتوای مواد مغذی موجود در میوه‌ها می‌گردد، ولی مصرف میوه‌ی خشک جهت ایجاد تنوع در ذائقه و به عنوان جایگزین برای انواع تنقلات شیرین ناسالم و شیرینی‌ها مناسب است. در کل، میوه‌های تازه و خشک خواص تغذیه‌ای مفیدی دارند؛ اما میوه‌های خشك جایگزین دو تا چهار واحد میوه‌ی مصرفی توصیه شده در روز نیستند و بهترین راه مصرف آنها به صورت مخلوط با میوه‌های تازه یا به طور مثال همراه با غلات صبحانه و یا در کنار میوه‌های تازه برای پذیرائی است.

 

 

منبع: سلامت نيوز