نگاهي به نهج‌البلاغه/
بهترين سلطان عالم از همه تنهاتر است
در اين گزارش خطبه‌ي 190 نهج‌البلاغه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
به گزارش خبرنگاراجتماعي باشگاه خبرنگاران؛ وقتي صفحات تاريخ را ورق مي‌زنم، در برابرم سپيدي روي مرداني تصوير مي‌شود که مژده‌هاي بيشماري به آنان داده شده است و بهشت جايگاه حتمي آن هاست.
صبر از کف مي‌رود و تلاش مي‌کنيم که همانند آنان، آناني که گوش به فرمان و حرکت مولاي خود بودند ودر فضاي تعصب روزگار خود شجاعت را پيشه‌ي راه خود کردند اما زمان نيز باز فراموشان مي شود.
در دعاي عرفه و حسن ختام همه‌ي شب‌هاي قدر، در دعاي تحويل سال و در شعبان‌هايي که هر سال بدون او مي‌گذرد در طواف حج صغيرم، در خدا خدا کردن‌هاي شب‌هاي بي‌قراري‌ام، جمعه‌هايي که به اميد وصال غروب شد چه مي‌توان کرد گريه و زاري و فغان کافي نيست.
در دوران ما برخي از غم هجر در اشک و زاري و بيتابند، برخي ديگر شايد با زره و کلاه جنگي بخوابند،برخي ديگر شايد زندگي کنند مثل هر روز و ناني درآوردند برخي ديگر هستند که نامشان را از ايمان و اخلاقشان به دست مي‌آورند وتمام تلاش خود را مي‌کنند، تا سهمي در ظهور و انقلاب او داشته باشند.
بعضي از ما خود را به هزاران راه و آب و آتش مي‌زنيم تا به گروه او بپيونديم و شايد تنها مسئوليت ما براي نورچشمي شدن در نزد او پرورش فرزندي صالح باشد شايد رزقي حلال که در اين روزها سخت به دست مي‌آيد.
حضرت علما به سربازان بي‌تاب خود براي مبارزه و جنگ در خطبه‌ي 190 نهج‌البلاغه اين گونه مي‌فرمايند: به جاي خود باشيد و در برابر بلاها ومشکلات شکيبا باشيد، دست‌ها و شمشيرهاي خود را از طريق هواي نفس و آنچه به زبانتان جاري مي شود به کار نگيريد ونسبت به آنچه خداوند تعجيل آن را لازم ندانسته شتاب نکنيد.
و اين جمله در زمان ما بسيار کاربرد دارد، گروهي که بي‌تابي غيراصولي آن ها فرصتي هاي عظيم را دور مي کند و به جاي تلاش در عرصه‌هاي معنوي، در فکرشان فضاي خوئيني از روز ظهور به تصوير مي‌کشند که قطعاً از بي خبران هستند و همواره افراط کردند چرا که کساني که به خداوند و موعودش ايمان دارند و شناختشان آن‌ه را گمراه نمي‌کند باور دارند که روز ظهور او همان روز آرامش زمين است.
و کساني که با تنبلي وکاهلي دست بسته تقديم تقدير شده‌اند و تفريط در همه‌ي کارهايشان پيداست.
آري کساني که آرزوي شهادت را در دل دارند نيز به ياد داشته باشند که به حضرت علي(ع) هر کسي که در بستر خويش بميرد ولي معرفت پروردگار خود و رسول او و اهل بيتش را به طور شايسته داشته باشد شهيد از دنيا رفته است.
و امروز در عصر ما خيلي‌ها لباس رزمشان دانش آنان، قلمشان شمشيري است که به دست دارند و اين چنين به رويا خود تحقق مي‌بخشند./جم
صبر از کف مي‌رود و تلاش مي‌کنيم که همانند آنان، آناني که گوش به فرمان و حرکت مولاي خود بودند ودر فضاي تعصب روزگار خود شجاعت را پيشه‌ي راه خود کردند اما زمان نيز باز فراموشان مي شود.
در دعاي عرفه و حسن ختام همه‌ي شب‌هاي قدر، در دعاي تحويل سال و در شعبان‌هايي که هر سال بدون او مي‌گذرد در طواف حج صغيرم، در خدا خدا کردن‌هاي شب‌هاي بي‌قراري‌ام، جمعه‌هايي که به اميد وصال غروب شد چه مي‌توان کرد گريه و زاري و فغان کافي نيست.
در دوران ما برخي از غم هجر در اشک و زاري و بيتابند، برخي ديگر شايد با زره و کلاه جنگي بخوابند،برخي ديگر شايد زندگي کنند مثل هر روز و ناني درآوردند برخي ديگر هستند که نامشان را از ايمان و اخلاقشان به دست مي‌آورند وتمام تلاش خود را مي‌کنند، تا سهمي در ظهور و انقلاب او داشته باشند.
بعضي از ما خود را به هزاران راه و آب و آتش مي‌زنيم تا به گروه او بپيونديم و شايد تنها مسئوليت ما براي نورچشمي شدن در نزد او پرورش فرزندي صالح باشد شايد رزقي حلال که در اين روزها سخت به دست مي‌آيد.
حضرت علما به سربازان بي‌تاب خود براي مبارزه و جنگ در خطبه‌ي 190 نهج‌البلاغه اين گونه مي‌فرمايند: به جاي خود باشيد و در برابر بلاها ومشکلات شکيبا باشيد، دست‌ها و شمشيرهاي خود را از طريق هواي نفس و آنچه به زبانتان جاري مي شود به کار نگيريد ونسبت به آنچه خداوند تعجيل آن را لازم ندانسته شتاب نکنيد.
و اين جمله در زمان ما بسيار کاربرد دارد، گروهي که بي‌تابي غيراصولي آن ها فرصتي هاي عظيم را دور مي کند و به جاي تلاش در عرصه‌هاي معنوي، در فکرشان فضاي خوئيني از روز ظهور به تصوير مي‌کشند که قطعاً از بي خبران هستند و همواره افراط کردند چرا که کساني که به خداوند و موعودش ايمان دارند و شناختشان آن‌ه را گمراه نمي‌کند باور دارند که روز ظهور او همان روز آرامش زمين است.
و کساني که با تنبلي وکاهلي دست بسته تقديم تقدير شده‌اند و تفريط در همه‌ي کارهايشان پيداست.
آري کساني که آرزوي شهادت را در دل دارند نيز به ياد داشته باشند که به حضرت علي(ع) هر کسي که در بستر خويش بميرد ولي معرفت پروردگار خود و رسول او و اهل بيتش را به طور شايسته داشته باشد شهيد از دنيا رفته است.
و امروز در عصر ما خيلي‌ها لباس رزمشان دانش آنان، قلمشان شمشيري است که به دست دارند و اين چنين به رويا خود تحقق مي‌بخشند./جم
