به گزارش مجله شبانه
باشگاه
خبرنگاران، وبلاگ هم اندیشی دینی در جدیدترین نوشته خود آورده است:
یکی از اصولی که باید در زندگی زناشویی مورد توجه قرار دارد، اصل رعایت آداب و جاذبهها است. نوع پوشش زن و مرد در کنار یکدیگر، پیرایش و نظافت و نوع رعایت آداب معاشرت، باید به گونهای باشد که برای همسر دلنشین باشد، و موجب آزار و دلسردی وی نگردد.
پیراستگی ظاهری و نوع پوشش لباس، از مصادیق این اصل به شمار میروند. زن و شوهر از جاذبهی ظاهری لازم برای طرف مقابل خود بهرهمند هستند، منتهی به شرطی که جاذبههای خدادادی خود را به نمایش بگذارند. آراستگی زن و شوهر در مقابل یکدیگر، موجب ایجاد محبت و صمیمت بیشتر در بین آنها، و نیز عامل تقویت استحکام در بنیان خانواده میگردد. رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآله): «اگر زن خود را برای شوهرش نمیآراست، بیگمان در دل او جای نمیگرفت».[1] آن حضرت در روایت دیگری میفرماید: «مرد در برابر همسرش، همان وظیفهای را دارد که زن در برابر او دارد؛ یعنی خود را برای او بیاراید، همچنان که زنش، خود را برای او میآراید؛ ولی نباید به گناه بیفتد».[2] نکتهای که در این روایت قابل توجه است این است که آراستگی برای همسر نباید به گونهای باشد که، شأن اجتماعی انسان را زیر سؤال ببرد و یا اینکه موجب مفسده و گناه شود. ممکن است مردی از همسرش توقّع داشته باشد تا با کم گذاشتن از حجاب اسلامی، زیبایی خود را در معرض نمایش نامحرم قرار دهد! و ممکن است خانمی از شوهرش بخواهد تا با پوشیدن لباسهای غیر متعارف و جِلف در جامعه حضور پیدا کند، و نیز ممکن است به بهانهی آراستگی سر و صورت از او در خواست نماید تا محاسنش را کنار بگذارد و صورت خود را بتراشد!
سعی کنید در انتخاب نوع لباس، ـ خصوصا لباسهایی که در خانه میپوشید ـ سلیقه و خواست همسر خود را هم مدّ نظر قرار دهید. در این مسأله تفاوتی میان زن و مرد وجود ندارد. هر کدام از آنها دوست دارند همسر خود را زیبا و دلنشین ببینند و دوست دارند همسر خود را پاسخگوی نیازهای عاطفی خویش ببینند. شکل ظاهری لباس، جنس و رنگ آن، باید به گونهای باشد که جلوههای زیبای شما را به همسر نشان دهد و پاسخگوی نیازهای وی باشد. سلیقه و خواست منطقی همسر خود را مدّ نظر قرار دهید و در خانه اصرار نداشته باشید تا لزوما مطابق با سلیقهی خود لباس بپوشید و اعتنایی به سلیقهی همسر نکنید! ممکن است همسر شما از دید روانی رنگ خاصی را دوست نداشته باشد و نسبت به رنگ خاصی انس و علاقه داشته باشد. همچنین ممکن است همسرتان به هر دلیلی دوست داشته باشد، شما را در لباس خاصی ببیند و از دیدن شما لذت ببرد. در تلاش باشید تا با پافشاری بیمورد در سلیقهی شخصی خود، درخواست همسرتان را روی زمین نگذارید.
ممکن است شما تا پیش از این در خانوادهای رشد کرده باشید که پدر و مادر اعتنایی به جلوههای ظاهری خود نمیکردند و آراستگی را پیشهی خود نمیکردند. در این صورت مراقب باشید تا در دام سنتهای نادرست گرفتار نشوید و در تلاش باشید تا با شکستن سنتهای نادرست، آراستگی مقبولی برای همسر خود داشته باشید.
امام کاظم (علیهالسلام) میفرماید: «آراسته بودن مرد برای زن، از عواملی است که بر پاکدامنی زن میافزاید».[3] برخی از فسادهای اخلاقی که همچون آتشی خانمانسوز بر دامن خانوادهها میافتد، به خاطر توجه نکردن به این اصل مهم و رها کردن پیراستگی ظاهری است. سعی کنید به موقع حمام بروید، عرقهای بدن را شستشو دهید و لباسهای آغشته به عرق را تعویض کنید، تا حق همسر خود را ادا کرده باشید. ممکن است قوّهی شامّهی شما ضعیف باشد، و یا اینکه به بوی عرق خود عادت کرده باشید، اما همسر شما اینگونه نیست. لذا به خاطر او هم که شده، زیر پوش و دیگر لباسهای آغشته به عرق را تعویض کنید، و در اوّلین فرصت ممکن بدن خود را شستشو دهید.
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «لباسهای خود را بشویید، موهایتان را اصلاح کنید، مسواک بزنید، خود را آراسته کنید، و نظافت کنید؛ چرا که بنی اسرائیل این کارها را نمیکردند در نتیجه زنانشان به زنا افتادند». [4] این روایت و امثال آن، تنها در خصوص آقایان نیست و شامل خانمها هم میباشد. آقایانی هم هستند که به خاطر بیدقتی خانم خود در رعایت نظافت شخصی و پیراستگی، در گناه و معصیت گرفتار شدهاند.
توجه: بوی عرق برخی از مردم آنچنان تند و بد بو است که کمتر کسی میتواند، آن را تحمل نماید. این افراد باید به پزشک متخصص «قلب و عروق» و یا متخصص «داخلی» مراجعه کنند، تا با تجویز دارو، مشکل آنها را حل کنند.
مدائنی میگوید نزد امام رضا (علیهالسلام) رفتم. دیدم که ایشان خضاب کرده است. گفتم قربانت شوم خضاب کردید؟! فرمود: «آری! خضاب کردن پاداش دارد. آیا نمیدانید که سر و وضع مرتب داشتن، بر پاکدامنی زنان میافزاید؟! آیا تو دوست داری که وقتی با سر و وضع نامرتب نزد همسرت میروی، او را نیز مانند خودت ببینی؟». گفتم: نه. فرمود: «او نیز همین طور است».[5] توجه داشته باشید که در این روایت، خضاب موضوعیتی ندارد، آنچه موضوعیت دارد آراستگی مرد در مقابل همسر خود است؛ به گونهای که برای همسرش جذاب باشد.
استفاده از بوی خوش و مطبوع هم وظیفهای است که زن و مرد باید از آن غافل نباشند. امیرالمؤمنین (علیهالسلام) میفرماید: «زن مسلمان باید خود را برای شوهرش خوشبو سازد».[6]
توجه به تغییرات ظاهری همسر هم از وظایف زن و شوهر به شمار میآید. وقتی خانم ساعتی وقت میگذارد، خود را زینت میکند، لباس زیبایی میپوشد و آنگاه در انتظار ورود همسرش مینشیدند، مرد هم وظیفه دارد تا به زحمات خانم پاسخ گوید و با تحسین قیافهی همسر، به میل خودنمایی او پاسخ گوید. بیتوجهی برخی از آقایان در ابراز لطف و محبت به خانم، و نادیده گرفتن زحمتهای وی در آرایش و پیراستگی، موجب میشود تا خانم دلگیر و سرخورده شود و حتی ممکن است از ادامهی این کار صرفنظر نماید. روی همین حساب سعی کنید کوچکترین تغییرات ظاهری همسرتان را مد نظر قرار دهید و با بازگو کردن آن، همسرتان را در توجه به پیراستگی ترغیب نمایید. این مسأله در مورد خانمها هم مصداق دارد. وقتی آقا سر و صورت خود را پیرایش میکند، و یا اینکه لباس زیبایی میپوشد، خانم با بیاعتنایی از کنار آن نگذرد و ضمن تعریف از تغییرات چهرهی مرد، او را در ادامهی این کار ترغیب نماید.
توجه: برخی از آقایان و خانمها که پیراستگی خود را ترک میکنند، دلیل کار خود را بیاعتنایی طرف در مقابل در برابر زینتهای آنها معرفی میکنند.
خانمی که گرفتار ارتباط با نامحرم شده بود، مشکل زندگی خود اینگونه مطرح میکرد: همسرم توجهی به ظاهر و قیافهی من ندارد. حتی گاهی اوقات میشنوم که از ظاهر من اظهار ناخشنودی هم میکند! من خانم هستم و دوست دارم برای شوهرم جذاب باشم و وقتی میبینم همسرم اعتنایی به ظاهرم ندارد، احساس سرشکستگی و بی ارزشی میکنم. وقتی به خودم میرسم و سعی میکنم به نوعی زیبایی خود را به شوهرم نشان دهم، یا با بی اعتنایی از کنارم عبور میکند، و یا اینکه این کارم را نشان از فریبکاری و دغلبازی میبیند!!! در چنین احوالی بود که در دام مرد شیادی افتادم. این مرد بر خلاف شوهرم از ظاهرم تعریف و تمجید میکرد و مرا خانم جذابی میدانست! همین شد که فریب خوردم و در بیراهه افتادم.
درست است که این خانم هم گناه بزرگی انجام داده و چنین مسائلی نمیتواند توجیهی برای زشتی کارش باشد، اما در عین حال از نقش شوهر او هم نباید غافل بود و یقینا شوهر او هم شریکی برای آلودگیهای وی محسوب میشود و در پیشگاه خداوند گناه کار خواهد بود.
توجه به زدودن موهای زائد هم از دیگر مصادیق این اصل به شمار میرود و در روایات هم تأکید خاصی روی آن شده است.