خلوتی برای رسیدن

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از کرمان:

چقدر بوی خاک گرفته ام،  دلم لحظه ای حضور می خواهد.

بار دیگر ماه رجب فرا می رسد ، ایّام البیض ماه رجب ، اتفاق مبارکیست که هر سال تکرار می شود.

اکنون مدت‏ هاست که به دنبال خلوتی با دلم می‏ گردم ،سجاده ام بی تابی می کند ، قرآن، مفاتیح، چادر نماز وکوله بار سفر را مهیّا می کنم.

توی تکاپو هستم و نگران ، گاهی مضطر میشوم و از همه چیز می بُرَم

اشک می ریزم ،اضطراب توی تمام سلولهای تنم لانه کرده ، اما اینکه در خانه ی خدایم لحظه ای آرامم می کند ، مرتب خدا خدا میکنم.

اینک منم که آمده ام تا یک سال عصیان ، سرکشی و گناهِ خویش را به آب چشمه عبادتِ تو، از پیکرِ آلوده خویش فرو ریزم.

توفان ها می وزند و من احساس می کنم بی تو، بی تکیه گاهم ، محتاج دمی خلوت با تو هستم تا بِرویَم ، تا استوارتر شوم، تا پا بگیرم.

سه روز هجرت از خودم ، سه روز رجعت به تو ، سه روز پشیمانی از گذشته و امیدوار به آینده ، سه روز مرگ منیّت ‏ها و عروج به آدمیّت ، سه روز سوختن، ویران شدن و از خاکستر پشیمانی، انسانی دوباره متولّد شدن ، سه روز اعتکاف ، خود را گم کردن و تو را یافتن.

سه شب بیداری از سوز عشق ، بیزاری از دنیا و خود را در زمزم معرفت شستشو دادن، این روزها غربت عجیبی با من است ، در اعتکافی که بوی خدا می‏ دهد.

آری اعتکاف، بازگشت به اصل خویشتن است. در این دشتِ بی انتهایِ بخششِ خداوند، سرت را بر زمین بگذار و آرام آرام نجوا را آغاز کن؛ آن گاه می بینی که چگونه باران الطاف خداوند بر سر و رویت می بارد.

اسب سرکش نَفست را مهار کن و دل و جانت را به خداوند بسپار، از اینکه قطره های اشک بر گونه هایت جاری می شود، شاد باش ، این قطرات ریز و درشت، چشمه ساری است برای پاک کردن گناهان تو.

مدتی که میگذرد، دیگه ذکر لبم خدا خدا شده ، اکنون احساس می کنم با خدای خودم مانوس شدم ، چه جورم ، با چه شور و حالی ، الان دیگه به خواسته هام فکر نمی کنم، به لطف خدا، به بزرگیش، به ارحم الراحمینیش و به قدرتش فکر میکنم.

حالا دیگر گوشه گوشه مسجد مرا می‏ شناسد و زمزمه ‏های یا رب یا رب مرا را از بر کرده‏است.

و اینک ، با اکسیر اعتکاف، مس دل به طلای حرم الهی تبدیل می کنم و بهشتِ آرامش به دل های آسمانی ارزانی می شود.

حالا دیگر پاک پاکم. دیگر می توانم با شادی سرم را بالا ببرم ، آری دوستی ام پذیرفته شد و من قبول شده ام.

140 پایگاه در استان کرمان میزبان معتکفین هستند .

رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگارانِ کرمان اظهار داشت: هم اکنون140 پایگاه در استان کرمان میزبان معتکفین هستندکه 20 تای این مساجد در شهر کرمان هستند.

 وی با اشاره به اینکه حدود 40 هزار نفر متقاضی برای شرکت درمراسم اعتکاف در کل استان ثبت نام کرده اند ، افزود: 4 هزار و 500 نفر از شهر کرمان در این مراسم معتکف شده اند.

حجت الاسلام عربپور با بیان اینکه معتکفین برای اجرای مراسم اعتکاف قبل از اذان صبح  روز 13 رجب در مسجد معتکف شده اند ، خاطرنشان کرد: اعتکاف باید از سه روز کمتر نباشد ، در مسجد جامع شهر باشد و در این مدت از مسجد خارج نشود .

اعتكاف در قرآن

در کلام وحی آمده حضرت موسى(ع) با آن كه مسئولیت ‏سنگین رهبرى و هدایت امت را بر دوش داشت، براى مدت زمانى آنان را رها كرد و براى خلوت كردن با محبوب خویش به خلوتگاه  كوه طور شتافت. او در پاسخ به پرسش پروردگار فرمود:

« و عجلت الیك رب لترضى (طه/ 84 ) : پروردگارا به سوى تو آمدم تا از من راضى شوى»

قرآن مجید در جایى دیگر از« رهبانیت‏» و گوشه ‏گیرى پیروان حضرت عیسى(ع) سخن به میان آورده، و مى‏فرماید:

« و رهبانیة ابتدعوها ما كتبناها علیهم الا ابتغاء رضوان الله فما رعوها حق رعایتها... (حدید/ 27): و رهبانیتى را كه خود ابداع نمودند از این رو برایشان مقرر نمودیم تا خشنودى خداوند را كسب كنند. پس حق آن را چنان كه باید مراعات نكردند.»

مفسر بزرگ قرآن، علامه طباطبائى (ره) فرموده است: « لحن آیه شریفه نشان مى‏دهد كه خداوند، ابتدائا رهبانیت را بر پیروان حضرت عیسى (ع) مقرر ننموده، ولى آن را مورد تایید قرار داده است.» ، هر چند آنان به دلیل این كه در رهبانیت زیاده روى نمودند و حد و مرز آن را مراعات نكردند، مورد نكوهش خداوند قرار گرفتند.

اسلام با پیش بینى عبادتى به نام «اعتكاف‏» كه در واقع نوعى خلوت و درون گرایى است، براى ساختن انسان‏ها و جلوگیرى از آفت ‏خدا فراموشى و خود فراموشى، چاره اندیشى نموده است. این‏ها همه نشان مى‏دهد با آن كه روح تعالیم ادیان، دعوت به جمع و اجتماع است، انسان به برنامه هایى كه او را با درون خود پیوند دهد نیز محتاج است.

لذا اعتكاف زمینه مناسبى است تا انسان به كاوش درباره انگیزه‏ها و روحیات خویش بپردازد و براى رفع نقصان و تكامل آن بكوشد ، بنابراین اعتكاف با ویژگى هایى كه اسلام براى آن در نظر گرفته، پاسخى است ‏به این نیاز روحى، و فرصتى است مغتنم براى رو آوردن به خود و خدا.

اعتكاف در احادیث

میزان توجه پیامبر(ص) به برپایى اعتكاف، بسیار در خور دقت و تامل است. خداوند متعال، پیامبر خویش را به داشتن خلق و خویى عظیم و بزرگ ستوده است.

« و انك لعلى خلق عظیم( قلم/ ‏4):  و در حقیقت تو به اخلاق نیكو وعظیم آراسته هستى.»

با این حال، آن حضرت با وجود مسئولیت ‏بزرگ اجتماعى كه بر دوش داشت، خود را از اعتكاف بى نیاز نمى‏دانست.

چنان كه در حدیثى از امام صادق (ع) آمده است: "رسول خدا در دهه آخر ماه مبارك رمضان در مسجد معتكف مى‏شدند و براى آن حضرت خیمه‏اى كه از مو بافته شده بود، در مسجد برپا مى‏شد. پیامبر(ص) براى اعتكاف آماده مى‏شدند و بستر خویش را جمع مى‏كردند."

رسول خدا افزون بر اهتمام عملى نسبت ‏به اعتكاف، با بیان فضایل و پاداش بزرگ آن، مؤمنان را به انجام این عمل تشویق مى‏نمودند. در حدیثى از آن حضرت آمده است:  « اعتكاف عشر فى شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین (11) ؛ یك دهه اعتكاف در ماه رمضان همچون دو حج و دو عمره است. »

گرچه این حدیث ناظر به اعتكاف به مدت ده روز و در ماه مبارك رمضان است، ولى اعتكاف در كمتر از این مدت (به شرط آن كه از سه روز كم ‏تر نباشد) در غیر ماه مبارك رمضان مخصوصا «ایام البیض‏» به اندازه خود فضیلت و ثواب دارد.

آری، اعتکاف، فصلی است برای گریستن، برای ریزش باران رحمت، برای شستن آلودگی های گناه، برای پاک نمودن نامه اعمال، برای نورانی ساختن دل و صف بخشیدن به روح.

اعتکاف، به حساب خود رسیدن است، پیش از آنکه به حساب آدمی برسند.

از فضیلت های اعتکاف همین بس که معادل طواف خانه خداست. /س

گزارش از : مریم بهادری